Naaukeurige beschryving der uitwendige godtsdienst-plichten, kerk-zeden en gewoontens van alle volkeren der waereldt. Deel 6

Negende kapittel.
Van de Gebeden.

I.	DE gronden, of de Goddelyke bevelen, waar op het gebed met deszelfs gewyde gebruiken enz. gevestigt is, zyn dertien in getal.

[p. t.o. 139]

DERVICH ou Moine Turc qui tourne par devotion. SAKA Charitable Derviche qui porte de l'eau par la ville et la donne par charite. B. Picart sculp. direxit 1731. TURC qui fait sa priere. DERVICH des Indes.

[p. 139]

1. Het oogmerk.^(a) 2. De heerlykheid of de grootheid van de naamen Gods. 3. Het Formulier van de eenigheid Gods, God is groot enz. 4. De regte gesteldheid des lichaams.^(b) 5. Het leezen van het eerste Kapittel des Alcorans.^(c) 6. Vervolgens de buigingen des hoofds naar de aarde.^(d) 7. Waar na het lichaam zig vervolgens na deeze eerste buiging weder omhoog moet verheffen. 8. Dan volgd de aanbidding, of de nederwerping, met het^(e) aangezigt, om zoo te zeggen, ter aarden. 9. Daar na het nederzitten^(f) (de daad des zittens.) 10. Dan de tweede zitting.^(g) 11. Waar na de tweede Belydenis volgd, die gerigt is tot Mahomet, in plaats dat de eerste gerigt is tot God zelf. 12. Het Formulier deezer Belydenis, dat moet worden opgezegt. 13. En eindlyk de stipte waarneeminge der bevelen boven vermelt.

II.

De instellinge van de Sonna (van de Wet by overlevering) vereischt vier zaaken: 1. Eerstelyk, dat men het volk noodige tot het gebed.

(a) Kapit. IX. Op het Kapittel van het Gebed, zal men niet kwaalyk doen na te zien den Heer Chardin, die in allen deele zeer stipt is, maar wel inzonderheid op dit onderwerp: en zie hier den lof, welken hy geeft aan de Godsdienstigheid der Mahometaanen. ‘Ik kan niet nalaaten, van nog eenmaal te zeggen, dat het Gebed der Mahometaanen toegaat met eene onbegrypelyke eerbiedigheid, en dat men, niet zonder verwondering, kan aanschouwen den aandagt, welken zy daar by hebben, en den iever met de nederigheid, waar meede zy dat verzellen. Zy verroeren hunne oogen niet, alle de bewegingen huns lichaams geschieden met de alderwelgepaste maat. Zy bidden met eene afgebrooken stem, dan eens overluid, dan eens zagtkens, dan wederom alleenlyk inwendig; dog dit alles is zoo geschikt, zoo nauwkeurig, zoo opgetoogen, dat zy in der daad ons Christenen de alderuiterste schande aandoen. En 't geen 't verwonderlykst van allen is, is, dat zy hunne gebeden verrigten, met zoo veel aandagt en oplettendheid, hoe zeer zy dezelve zoo dikwils verrigten:’ Reize door Persië IVde Deel. Bladz. 120. van den Druk in 4to van 't jaar 1735.

(b) * (In 't algemeen moet hy, die bidt, het lichaam regt op en onbeweeglyk houden, met de voeten naast elkanderen. Hy moet zyn hoofd niet verdraayen. Zie hier egter iets, dat, nopende 't postuur der Musulmannen in hunne gebeden, wat omstandiger gaat.) I. Wanneer men begint te bidden, moet het lichaam regt, en de handen opwaards verheeven, naby het hoofd, worden gehouden. II. Of de handen moeten op den buik nederwaards gelegt zynde, zamengevoegt worden gehouden. Deeze gestalte is in gebruik by de Turken; maar niet by de Persiaanen, onder 't leezen van het eerste Kapittel des Alcorans. III. Of de handen moeten elk afzonderlyk worden gelegt op de kniën, 't Lichaam gebogen zynde, of zelfs (* zonder dat te buigen, volgens de afbeeldinge welke alhier vertoont word van eenen Turk, die zyn gebed doedt onder een Derbich, die zig uit Godsdienstigheid omkeert; een gebruik, waar van hier na in 't vervolg breeder zal worden gesprooken.) IV. Of de gestalte in de aanbiddinge bestaat in het aangezigt tot op de aarde toe te brengen. De Vde wyze bestaat in zittende, met de handen op de dyen gelegt, te bidden. De VIde geschied byna op dezelve wyze. De VIIde en de VIIIste zyn eigentlyk een soort van begroeting aan de Engelen, wanneer het gebed geëindigt is. Zie op dit alles na Chardins Reize door Persië het IVde Deel * (Zie 't vervolg van de aanteikening van de Heer Reeland, welke M. D**. niet heeft vertaalt.’ De Arabiërs brengen deeze postuuren des lichaams tot vierderlei soorten, namentlyk: 1. Te blyven overeind staan. 2. In geboogen te blyven. 3. In te aanbidden of in te knielen. 4. In te zitten!’ Wanneer zy bidden, bedienen zy zig gewoonlyk van dit Formulier. Heere, laat u den aandagt, welken wy u aanbieden staande, geboogen (of hukkende) nedergeknielt, en zittende, welbehaaglyk zyn. (Acceptum tibi sit, Domine noster, nostrum stare, incurvare, adorare & sedere.)

(c) De Mahometaanen hebben veel op met dit Kapittel. * (Ook heeft het zelve oorzaak gegeven tot verscheide werken over de stoffe welke het behandeld. Vader Maracci die den Alcoran, zonder dien eenigszins te verschoonen, heeft wederlegt, heeft niet konnen nalaaten, van met zeer veel lofs van het begin deezes Kapittels te spreeken; 't welk in der daad een schoon en heerlyk gebed behelsd. Zie, behalven Vader Maracci, den Heer Sale in zyne aanteikeningen over dit Kapittel. Hy vergeet ook niet aldaar aan te teikenen, dat dit gebed al zoo zeer geagt, en al zoo zeer in gebruik is by de Musulmannen als 't Vaderons by de Christenen.)

(d) Men moet den helft des lichaams buigen op zoodanigen wyze, dat den rug gespannen zynde, de handen op de kniën vallen. De gene, die door zwakheid of anderszins zig op deeze wyze niet konnen buigen, moeten ten minsten de winkbrauwen nederwaards trekken, wanneer men op die wyze moet buigen, dezelve verheffen, wanneer 't tyd is, om het hoofd op te heffen in 't aanbidden, en den oogappel nederwaards slaan, tot teiken van ootmoedigheid.

(e) De Grieken noemen het προσϰύνηςις: geduurende de aanbiddinge, raaken zeven deelen des lichaams den grond, te weten, de beide handen, de beide voeten, de beide kniën en 't voorhoofd.

(f) Om des te gemakkelyker te overdenken de verborgentheden van die Godsdienstige eerbewyzing, en om innerlyke bespiegelingen te maaken over 't wezen des gebeds. Voor het overige, moeten zy zitten in diervoegen, dat de billen op den enkel des regteren voets steunen, en dat le linker voet meer agterwaards wykende, deszelfs holligheid opwaards vertoone.

(g) Daar zyn 'er die tusschen de eerste en de tweede zitting voor de tweede maal het hoofd tegen den grond nederbuigen, en God aanbidden.

[p. 140]

	2. Ten tweeden dat men de noodiging herhaale door een Formulier, weinig verschillende van het eerste, zoo als men zulks kan zien in de aanteikening.^(a) 3. Vervolgens de eerste Belydenis, die gerigt is tot God zelf. 4. En eindlyk een zeeker Formulier van gebeden, 't geen deeze eerste Belydenis zelve is.
III.	Aangaande nu de zaaken, welke vereischt worden van den genen, die zig ernstig schikt tot het gebed, deeze zyn ten getale van vyf: 1. Ten eersten, vooral moet het lichaam noodzaaklyk gezuivert zyn.^(b) 2. In de tweede plaats, dat het lichaam bedekt zy op eene betaamelyke wyze.^(c) 3. In de derde plaats, dat men zig stelle op eene zuivere plaats, alwaar 'er niets besmettelyks aan 't lichaam kan komen.^(d) 4. In de vierde plaats, moet den Musulman naauwkeurig weeten de bestemde tyden tot het gebed, en dezelve naar den regel waarnemen. 5. En eindlyk in het gebed moet den Musulman agt slaan op de Kibla (welke, zoo als bereids al meermaalen gezegt is, bestaat, in zig te keeren naar) den Tempel van Mekka.
IV.	Wat aanbelangd de gebeden welke men daaglyks moet doen, daar van zyn 'er vyfderlei soorten.^(e) 1. Die van 's middags; vereischende vier buigingen des lichaams. 2. Die van 's namiddags; vereischende mede vier buigingen. 3. Die van 's avonds; vereischende drie buigingen. 4. De nagt-gebeden; vereischende vier buigingen. 5. En eindlyk de morgen-gebeden; die alleen twee buigingen vereischen: in 't geheel zeventien, en zulks in den tyd van vier-en-twintig uuren^(f).

(a) Deeze aankondigingen geschieden door openbaare uitroepers, die boven op zeekere zeer spitse toorens klimmen, welke gemeenlyk rondom de Mosqueen zyn gebouwt, en aldaar zig keerende naar de zyde der Kibla (dat is te zeggen regt over Mekka) noodigen zy het volk, met luider stemme, om hun gebed te komen doen. 't Formulier der eerste aankondiging is dit volgende: God is hoog verheeven, God is hoog verheeven: Ik betuig dat Mahomet Gods Afgezant is (tweemaalen) vervolgens hunne stemme verheffende: Ik betuig, dat 'er geenen anderen God is, dan God zelf; ik betuig dat Mahomet Gods Afgezant is. Tot het gebed, tot eenen gelukkigen uitslag, tot eenen gelukkigen uitslag. Zoo het in den morgenstond is, voegd hy daar by. De gebeden zyn beeter dan den slaap, de gebeden zyn beeter dan den slaap. Op de tweede aankondiging gebruikt men byna dat zelve Formulier, behalven alleen dat men daarby voegd. 't Gebed gaat aanvang nemen, God is hoog verheeven, God is hoog verheeven.

(b) * ('t Omstandig verhaal dat M. D**. doedt van de onzuiverheden van zeekere deelen des menschelyken lichaams, is hier gansch onnut: Waarom ik het zelve agterhoude.)

(c) Deeze betaamlykheid bestaat by de Mahometaanen, ten opzigte der mannen, in het bedekken van al 't geen tusschen de navel en de kniën is; en ten opzigte der vrouwen, in niets aan de mannen te vertoonen, dan het aangezigt, de voeten, en de handen. Buiten die deelen, mogen de vrouwen niets laaten zien. Voeg hier by, dat de eene en d'andere, zoo hunne kleederen al te rykelyk zyn, en zy al te uitsteekende vercierselen dragen, genoodzaakt zyn dezelve af te leggen, voor dat zy hun gebed gaan doen. * Den staat des gebeds vereischt nederigheid en verootmoediging voor God. M. D*** zal 't my niet kwalyk nemen, deeze aanmerkinge alhier te stellen in plaats van de zyne, waar in hy eene lompe uitweidinge maakt, over de Dames van Londen, Parys, en den Haag. Voor het overige bedriegt zig den Heer Reeland, stellende het aangezigt onder die deelen des lichaams, welke de Vrouwen aan de mannen mogen vertoonen.

(d) Gemeenlyk bedienen zy zig van een tapyt, of van eene matte, om hunnen Godsdienst daar op te verrigten.

(e) * Nogmaals snyd ik eene aanteikening af van M. D***, om 'er eene in de plaats te stellen van den Heer Reeland, welke dien Overzetter myns bedunkens niet gevoeglyk heeft agtergelaten. Dezelve bestaat hier in. Deeze gebeden zyn van Godlyke instellinge: Maar behalven die, zyn 'er buitengewoone, en mede van vyfderlei soorten, welke zyn; 1. De gebeden van de maand Ramadhan. 2. De gebeden om de straffen Gods af te wenden (las Adhabas, zoo als het Spaansch Manuscript, dat den Heer Reeland aanhaald, zig uitdrukt.) 3. Het gebed (el Assala) ten tyde eener Eclips. 4. Het gebed om regen af te smeeken. 5. Het gebed der begraafnis. Laat ons ter gelegentheid van het gebed des Vrydags aanmerken, dat, volgens het gevoelen der Mahometaanen, den Vrydag van Godlyke instellinge is, en dat het aan Adam bevolen is geweest, deezen dag te vieren, aangezien de Engelen op denzelven voor hem nederknielden, door 't bevel Gods.

(f) De Reizigers mogen, zonder zonde te begaan, dezelve tot op elf brengen.