Naaukeurige beschryving der uitwendige godtsdienst-plichten, kerk-zeden en gewoontens van alle volkeren der waereldt. Deel 3

VII. Hoofdtstuk.
Hoe Wistnou onder den naam van Jagarnat word geëert.

⁺ Jagarnat is de naam die Wistnou in zyne zevende Herschepping heeft aangenomen, volgens de meening van P. Roth reeds door ons bygebragt. Zie hier de byzonderheden, die 'er ons Berniër van nagelaaten heeft.^(a) Hy meld ons dat te Jagarnat, een Stadt in de Golf van Bengale gelegen, en befaamde Pagode van deeze Godheit is; die dien naam draagt. ‘Men viert 'er jaarlyks een Feest, 't welk agt of negen dagen duurt, en daar laaten zich somtyds meer dan hondert en vyftigduizend Pelegrims vinden. Men maakt 'er een prachtig Gevaarte van hout, met allerlei ongemeene Afbeeldzels versiert... Men stelt het op veertien of zestien Raderen, door vyftig of zestig Personen, 't zy meer of min getrokken, voortgestuuwt en gerolt. Op 't midden rust schynbaarlyk Jagarnat, kostelyk versiert en opgeschikt, die men van den eenen tot den anderen Tempel overbrengt.’

De eerste dag als men Jagarnat voor de⁺ Godsdienstigheit der Pellegrims vertoont, is de meenigte der geenen die naderen om hem te zien, zoo groot, dat 'er dagelyks een groot getal van Godvruchtigen omkomen, die verdrongen en vertreeden worden: maar men stelt 'er veele verdiensten in voor den geenen die dus sterven, en deeze soort van Marteldoodt word altoos met glori voor die Menschen en Zegeningen des Hemels verzelt. Dit is een der Artykelen van 't Indiaansch Geloof. Andere Godvruchtelingen, noch yveriger als de eersten, werpen zich voor en onder de Triomfwagen van Jagarnat, om onder de Raderen verplettert⁺ te worden. Laat 'er ons den oorsprong van aanmerken. De Zielverwisseling red eeniger maaten de buitensporigheit die zich in dit gedrag opdoet. Het statelyk Denkbeeldt dat de Indianen van een zoo gloriryke Verhuizing zich voorstellen, zal de vergelding van den yver zyn, die

+ Hoedanig de Indianen Wistnou onder den naam van Jagarnat eeren, en jaarlyks zyn Feest vieren.

(a) In zyne Reizen T. 2. pag. 103. 1709. gedrukt.

+ Zyn Afbeeldzel plechtelyk omgevoert, waarby verscheiden Godsdienstigen hun leven verliezen.

+ en welk een oogmerk zy zich verbeelden.

[p. 210]

men betuigt om het Heilzaam gezicht van Jagarnat te genieten, hen stellende in 't recht van met dit oogmerk te lyden, 't geen de Christenen zelfs met alzoo veel moedt lyden zouden, indien men by hunne Grond-leer de Zielverwisseling der Braminen voegde.

⁺ Om weder tot Jagarnat te komen; Berniër verhaalt ons een aanmerkelyke zaak die in den Dienst voor deezen Afgod geoeffent word. De Braminen verkiezen een schoone en jonge Indianin, noch maagdt zynde, en geleiden haar Plechtiglyk in de Pagode van Jagarnat, overzulks zy 'er de Bruidt van dien God worde: maar schoon de Bruidt by den Afgod de nacht doorbrengt, alzoo die haaren Bruidegom zy, echter gelooft men dat ze zyne Vrouw niet word dan uit krachte van een Volmacht van Jagarnat aan een Bramine verleent, om het Huwelyk met haar te voltrekken. Ter deezer gelegenheit vraagt de jonge Dochter aan den gewaanden Jagarnat, of het Jaar zal vruchtbaar zyn, welke Processiën, Feesten, Gebeden, en Aalmoezen men hem zal moeten doen, om een goed Jaar te verwerven. Jagarnat is in zyne liefde zodanig niet verwardt, dat hy mede niet aan zyne belangen denkt: ondertusschen de manierlykheit die men alsdan verplicht is met een Bruidt waar te neemen, als men maar wyschelyk te werk gaat, geeft ons genoeg te kennen dat de voorstellingen, die alsdan gedaan worden, gunstig genoeg zyn om die wederzyds aan te neemen. De volgende dag van de Bruiloft, wandelt de nieuw Getrouwde in Processie van de Huwelyks Pagode naar een andere, ter zyde van den God haar Gemaal geleegen.

+ Zeldzaam gedrag der Braminem die voor hunnen Afgod een schoone jonge Dochter tot Bruidt verkiezen, en hoe zich dit toe draagt.