Naaukeurige beschryving der uitwendige godtsdienst-plichten, kerk-zeden en gewoontens van alle volkeren der waereldt. Deel 3

XVI. Hoofdtstuk.
Van het Denkbeeldt dat de Indianen ten opzicht van de Tyden, en van de Duuring der Eeuwen hebben.

⁺ Alle de Oost-Indiaansche Heidenen gelooven, dat de duuring der eeuwen in vier bepaalde tyden, die zy Guirraduyagam, Duabrayagam, Tirredayagam en Calyagam noemen, verdeelt zy. Van deeze vier eeuwtyden meenen ze, dat de drie eerste reeds verstreeken zyn, en dat ze waarlyk goude eeuwen zyn geweest, niet alleen wegens de wonderbaare duuring van het toenmaal menschen leven: maar ten opzicht van den gelukkigen en gerusten staat die de gansche Waereldt genoot. In de derde Waereldstant was 't, dat een zeker Koning, de Vader van Ram, leefde, waarvan in de Historie van Vixnu gesproken is, die na zeventig duizend jaaren geleeft te hebben, zonder kinderen te verwekken, eindelyk het geluk had van 'er veele te hebben, niettegenstaande deezen wonderbaaren ouderdom.

⁺ De vierde Waereldstandt, die deeze is die wy beleeven, en Calyagam genoemt word, is naar 't gevoelen der Heidenen, een waare yzere eeuw, zoo wel wegens de ongevallen, en ongeleegenheden waarvan de menschen byna overheert worden, als door de kortheit huns levens. Deeze yzere eeuw volgens hun zeggen haaren aanvang genomen hebbende, heeft reeds agt en veertig duizend vier hondert agt en veertig jaaren geduurt, en moet noch veel langer duuren, nademaal, volgens hunne meening, de verleedene tydt, indien men die by de toekomenden vergelykt, niet dan een mostertzaadt by een groote pompoen te achten is.

De Heidenen, die tot dus verre eenpaariglyk⁺ deeze verdichte onderscheiding van tyden volgen, zyn voor 't overige in twee gevoelens, t'eenemaal tegenstrydig, verdeelt; nademaal eenige gelooven, dat wanneer de yzere eeuw, waarin wy leeven, eindigen zal, insgelyks de Waereldt een einde neemen moet; daar de andere in tegendeel verzeekeren, dat na deeze yzere eeuw, de goude eeuw, die voorgegaan is, wederom beginnen zal, dat ze onmiddelyk volgen moet, en overzulks, dat de duuring van de Waereldt eeuwig zy.

Deeze Afgodendienaars hebben een zeker⁺ Boek, Andaxarcaram genoemt, waarin aangeteekent is, dat 'er behalven de vier Waereldstanden, waarvan wy gesproken hebben, noch veertien anderen zyn voorgegaan, en

+ Hoe dien Landaart de Waereldts- duuring in vier Eeuwtyden verdeelen,

+ en hoe de vierde Eeuwtyd deeze tegen woordidige Waereldt zy.

+ Welk een gevoelen eenige na het eindigen deezer Waereldt hebben.

+ Hoe buitenspoorig de Indianen gelooven, dat voor de vier Waerelds Eeuwen noch veertien anderen zyn voorgegaan die zy een wonderbaarlyke duuring toeschryven.

[p. 175]

dat ze alle te samen het getal van agttien uitmaaken. Ieder van de zelve voert een byzonderen naam: maar alzoo die al te Barbaarsch zyn, zullen wy die hier niet aanhaalen. Wy zullen ons alleen vergenoegen, met te zeggen, welk een wonderbaarlyke uitgestrektheit de Indianen aan de gewaande en ingebeelde tyden en ouderdommen geeven. Zy zeggen, dat de eerste ouderdom heeft hondert en veertig millioenen jaaren geduurt; de tweede, hondert en dertig millioenen; de derde, hondert en twintig; de vierde, hondert en tien; de vyfde, hondert millioenen; de zesde, negentig; de zevende, tagtig; de agtste, zeventig; de negende, zegstig millioenen; de tiende, vyftig; de elfde, veertig; de twaalfde, dertig millioenen; de dertiende, twintig; de veertiende, tien; de vyftiende, negen millioenen en zestig duizend; de zestiende, negen millioenen en vyf hondert duizend; de zeventiende, vyf millioenen en negen hondert duizend; en eindelyk de agttiende, vier millioenen vier hondert duizend en drie hondert jaaren; zoodat deeze belagchelyke onderstelling van 's Waerelds duuring, beloopt op 1076860300. of een duizend zes en zeventig millioenen agt hondert zestig duizend drie hondert jaaren.

By dit verdichtzel voegen ze noch een ander niet min buitenspoorig; dat is, dat zy verzeekeren, dat de Starren niet alleen bezielde en redelyke Wezens zyn; maar ook dat ze Goden zouden zyn, en dat zy Vrouwen en Kinderen hebben. Nu zullen we gaan beschouwen, 't geen deeze Afgodendienaars van der menschen Schepping gelooven.