Naaukeurige beschryving der uitwendige godtsdienst-plichten, kerk-zeden en gewoontens van alle volkeren der waereldt. Deel 3

[p. 153]

Derde verhandeling Over de hedendaagsche godtsdienst-plichten En gewoontens Der afgodische Oost-Indiaansche volkeren.
Behelzende van welk een gevoelen de Indianen over hunne Goden zyn.

I. Hoofdtstuk.
Van de Voornaamste Goden onder hun geacht.

De Indiaansche en Afgodendienaars, die wy Heidenen noemen, komen alle daarin overeen, dat 'er een Godt is: maar men vind hem onder hen, zy die Denkbeelden hebben t'eenemaal de Heiligheit en Majesteit van dit Opperwezen verontwaardigende, geenzins behoorlyk geëert.

⁺ Deeze verblinde Volkeren hebben Boeken die behelzen 't welk zy gelooven moeten; en deeze Boeken hebben onder hun geen minder gezag, dan de Heilige Schrift onder ons Christenen. Men vind in eenige plaatsen deezer Boeken, dat Godt een geestelyk, onafmeetelyk en eeuwig Wezen is; men leest op andere plaatsen, dat 'er geen andere God dan de Lucht is, die wy inademen; elders anders staat uitgedrukt, dat de Zon God is, en dat zy 't is die schept, behoudt en weder alles verdelgt. Dit laatste gevoelen is van 't meeste gevolg; overzulks het meerendeel deezer Afgodendienaars dit Gestarnte aanbidden, zich telkens ter Aarde buigende, wanneer de Zon op en onder gaat. Deeze dus verblinde ongelukkige menschen, of liever gezegt, door den glans der Zonne verblindt, eigenen aan het Schepzel en huldigen het, 't welk men niet dan alleen den Schepper schuldig zy.

Veele worden 'er onder de Heidenen gevonden, die gelooven dat de gekookte Ryst^(a) alleen verdient als een God aangebeden te worden, en dat men 'er een groote eerbiedt voor schuldig is, eer men die eet.

Deeze Aanbidders van de Ryst die zy eeten, laaten echter niet na daarin overeen te komen en te erkennen, dat 'er noch een

+ Van welk een Gezag de Heidensche Wetboeken onder hun zyn, en wat die van hunne Opper God en andere Goden melden; als ook waarin zy onderling verschilleen.

(a) De gekookte Ryst is het gewoone voedzel der Indianen; alzoo het door middel van de zelve is dat ze hunne gezondheit en 't leven onderhouden, en zy zyn daarom bewogen te gelooven dat die een God is, of dat 'er iets Goddelyks in besloten legt.

[p. 154]

ander God is, Parama-Bruma genoemt; 't welk alleruitmuntenste en verhevenste Wysheit beteekent: en zy zeggen dat de letter O deeze Goddelykheit is, of om ons beter uit te drukken, dat zy die door dit Zinnebeeldt of Beeldschrift verbeelden, en gelooven dat deeze gelukkig genoeg zyn, om het stervende uit te drukken, gaande onfeilbaar en zonder omweg de heerlykheit des Hemels genieten. De Ziel deezer gelukzaligen vertrekkende, zeggen ze, geschied door de kruin des hoofdts, dringende als een pyl dwersch door de Zon, en neemt de bezitting van een eeuwige gelukzaligheit. De Sekte die dit gevoelen opvolgt, is onder de Indianen talryk en aanzienlyk, die mede behalven deeze Parama - Bruma noch drie hondert dertig duizend millioenen Goden stellen en gelooven, en die alle voor hun Koning en Opperheer een anderen God erkennen Devandiren genoemt, waarvan vervolgens breeder gesproken worden zal, nadat we zullen de buitenspoorige denkbeelden verklaart hebben, die deeze Indianen van de Drieëenigheit hebben, en die niet alleen verontwaardigende voor Godt zyn: maar die zelfs met de menschen niet zouden welvoeglyk zyn, als strydende met den goeden zin, eerbaarheit en de reden.