Naaukeurige beschryving der uitwendige godtsdienst-plichten, kerk-zeden en gewoontens van alle volkeren der waereldt. Deel 3

XIV. Hoofdtstuk.
Van de Gesterkte Plaatsen, alwaar de Harders met hunne Kudde hun verblyf neemen.

In de H. Schrift word ons aangeweezen,^(f) dat Uzias Veldtorens bouwen en 'er Putten in graven liet, wegens den overvloedt van 't Vee dat hy had.

⁺ Wy meenen dat men deeze torens verklaaren moet door 't geen de Indianen Pagoden noemen; niet deeze die hun voor Tempels dienen: maar zekere andere groote gebouwen in de Wyden en op 't Landt opgerecht, waar aan zy den naam van Pagoden geeven; mogelyk overzulks men boven de deuren piramiden ziet met Afbeeldzels van hunne Goden versiert, als Witznou en andere diergelyken; of doordien 'er binnen den omtrek altoos veele kleine Kapellen zyn, waar van ieder een Afgod insluit.

Deeze Gebouwen zyn gemeenlyk van goede⁺ en stevige muuren omringt, en men verzamelt 'er het Vee in gevalle van onraadt; want wanneer de Vorst met niemandt Oorlog voert, heeft het Volk altoos reden op hun hoede te zyn: nademaal in deeze Gewesten de Soldaten niet wel betaalt worden, en de Bevelhebbers die hen hun geldt onthouden, gedoogen dat zy steelen wat zy konnen. Dus vallenze dan op het Vee wanneer men 'er het minst om denkt. Dee-

(f) 2 Paral. c. 26. v. 10. Hy bouwde ook Torens in de Woestyne, en hieuw veele putten uit, overzulks hy veel Vee had.

+ Hoedanige Landgestigten de Indianen ten dienst der Reizigers onderhouden,

+ en hoe gebouwt.

[p. 36]

ze Rovers hebben ons dikmaals te Pondichery de Wapenen doen opvatten, en wy hebben eens het ongeluk gehad in zodanig een optogt een braaf Bevelhebber te verliezen en een ander gewondt, nevens eenig Landvolk, 't welk onder onze bezolding stondt. Hier over, of men schoon den Bevelhebbers vergoeding eischt en hun vertoont, dat, door dien men vrede met den Grooten Mogol heeft, zyne Soldaten geen recht hebben strooperyen in eens anders Landt te doen; zy belooven altoos veel: maar laaten niet min toe hun quaad gedrag uit te voeren; naardien het noodig is dat ze hunne Soldaten betalen, of anders laaten van den roof leeven. De Reizigers neemen dan in de Indiën in deeze Pagoden hun verblyf, gelyk men in Persië in de Caravanseraas^(a) doet, en in Arabië in de Caravanbeïtes, 't welk huizen der Karavanen beteekent.

In de plaatsen alwaar men deeze soort van Pagoden niet vind, zyn 'er gemeenlyk andere kleine gebouwen, Chaudries genoemt, en waar in de Reizigers mede hun verblyf mogen neemen; maar niet met het zelfde gemak. Men heeft in Indiën waterbakken, byna als die door een der Koningen van Juda in de Woestyne gebouwt. Deeze Indiaansche Heidenen merken 't als een werk van Liefdadigheit aan, Putten te laaten graaven, en Waterbakken in de afgelegenste plaatsen te maaken tot een gemak en gerief der Reizigers en het Vee; en dit geschied somtyds ter uitvoering van een gelofte aan hunne Goden gedaan, in verwachting van kinderen te verwerven, of van een goeden uitslag in eenige hunner onderneemingen.

(a) Deeze Caravanseraas zyn Godvruchtige werken en Gebouwen van liefdevruchten der Oostindianen. In Persië zyn 'er die men aan eenige Heiligen van 't Mahometanendom heeft toegewyt; by voorbeeldt, die van Band-Aly, dat is van den Kuischen Aly. Men vind in deeze Caravanseraas niet dan vier muuren. Men komt en vertrekt weder zonder verplicht te zyn iet aan den Waardt of zyne knechts te geeven, overzulks dit Gestichten van liefdadigheit zyn. Eenig onderscheid vind men tusschen de Caravanseraas der Steden, en die op 't Landt waarvan wy hier gewag maaken.