Naaukeurige beschryving der uitwendige godtsdienst-plichten, kerk-zeden en gewoontens van alle volkeren der waereldt. Deel 3
(1728)–Bernard Picart– AuteursrechtvrijXIX. Hoofdtstuk.
| |
[pagina 65]
| |
scheidene kleuren, achtervolgens de zaaken die zy wilden gedagtig zyn. Deeze knoopen waren grooter of kleinder, volgens de gedachten die men wilde uitdrukken. Het is byna onbegrypelyk, hoe veele zaaken deeze koorden hen verbeelden konden, en hoe zeer dezelve hunne geheugenis versterkten. Wy konnen 'er alleenlyk van zeggen, dat deeze koorden hun dienden tot Jaarboeken, Wetboeken, Gewoonte boeken en Registers, en dat zy met hunne koorden, snoertjes, knoopen, en kleuren alzoo veel verscheidene samenvoegingen wisten te maaken, als wy met alle de letteren van ons A.B.C. Deeze Quippos bleeven onder de bewaring van eenige Openbaare Beampten die zy Quippocamaios noemen, en wier bediening eenigzins met onze Notarissen en Secretarissen van Staat overeen komt. De Peruanen bedienden zich ook van kleine Steentjes, die zy in de gedaante van een Radt by een schikten, wanneer zy iets wilden van buiten leeren, en eenig aanmerklyk voorval in hunne gedachtenis houden. Dit was waarlyk een zwakke vervulling van het gebrek der Schryfkunst: doch hier door bleek, waar toe het menschelyk vernuft, en de kragt der inbeelding niet al bequaam was. Ten tyde der ontdekking van Amerika leerden de Peruanen, door de Spaansche Zendelingen bekeerd geworden, de gronden van den Godsdienst door middel van deeze kleine Steentjes, als een Radt by een geschikt. Een deezer Raderen beteekende het Credo, een ander het Pater Noster, en weder een ander het Ave Maria, enz. Aangaande de schikkinge der Merkteekenen of liever der Zinnebeelden by de Amerikanen; somtyds schikten zy dezelve in 't ronde, of van beneden naar boven, of van het middelpunt naar den omtrek. Alle deeze manieren hebben met de Schryfwyze der Latynen, Grieken, Hebreen of der Chineezen gansch geen overeenkomst. |
|