De psalmen Davids
(1663)–Aernout van Overbeke– AuteursrechtvrijStem: Als mijn stond'lijn voor handen is.
HEer Iesus Christ, mijn hooghste goedt,
Fonteyne der genade,
Siet doch hoe ick in mijn gemoedt
Met smert ben overlade,
Verdruckings-pijlen steecken my,
| |
[pagina 674]
| |
'k Moet my met droefheyt, die ick ly,
In plaets van spijs verzaden.
2. Ghy Heer hebt immers door uw' doodt
Dees' plagen weghgenomen,
Ontfermt u dan in dese noodt,
Ruck m' uyt dees' waterstroomen,
Op dat ick sonder uw' gena
In dese qualen niet verga,
Noch schielijck om mach komen.
3. Als ick bedenck hoe meenighvout
Ick sonden heb bedreven,
Soo wert mijn hert van vreese kout
En all' mijn leden beven,
Van angst, ick vlucht dan gins en weer,
Ick stierf, soo my uw' woorden Heer
Niet hadden troost gegeven.
4. Aldaer sagh ick geopenbaert
Vergiffenis der sonden,
En dat ghy een trouw Helper waert
Voor die sich schuldigh vonden,
Wanneer sy tot u met geween
En neergeslagen herte treen,
Bekennend' met den monde.
5. 'k Vind by my selfs in mijn gemoedt
Dat dit my wel souw passen,
Een Sondaer die weer door uw bloedt
Moet werden reyn gewasschen,
Och neem mijn droeve klachten aen,
Doet met my, als ghy hebt gedaen
Met David, en Manasse.
6. Gelijck een Hert dat dorstigh is
| |
[pagina 675]
| |
Met uytgereckte sprongen
Loopt om te krijgen laeffenis,
En snel komt aengedrongen
Om in de schaduw' van de Son
Te soecken naer een waterbron
Voor d'uytgedrooghde longen.
7. Soo snackt mijn ziel naer u oock Heer
Wanneer sal 't doch gebeuren,
Dat ghy uyt dit onstuymigh Meer
Mijn hooft weer op sult beuren?
Wanneer, o Godt, sal uwe roe
My te kastijden werden moe
En eyndigen mijn treuren?
8. Vw' vreughden-geest versterck my Heer,
Laet my genade hooren,
Geneest my door uw' wonden weer
Gelijck ghy hebt geswooren,
Op dat, als ghy my tot u treckt,
Ick moge komen onbevleckt
In 't Rijck der Uytverkooren.
| |
Stem: Ick danck u lieve Heer.
TOt wien sal ick my wenden,
O Godt, wat vang ick aen!
Ick ben met droev' ellenden
Tot sinckens toe gelaen,
Waer dat ick heenen trede
't Zy dat ick legg' of sta,
Mijn sonden zijn 'er mede
En volgen my steed's na.
2. In sond' ben ick gebooren,
En van mijn jonckheyt aen
| |
[pagina 676]
| |
Verweckt' ick Godes Tooren
Door quaet van my gedaen,
'k Derf niet om dese reden
Ten Hemel sien, 'k beken
Oock dat ick het betreden
Van d'aerd' onwaerdigh ben.
3. Mijn hert had vergenoeging
Mocht het tot Iesus gaen,
Maer mijn gemoedt vol wroeging
Loopt steed's my achter aen,
En roept met vollen monde,
Keert wederom te rugh,
Want by u heeft de sonde
Een veel te breeden brugh.
4. 'k Beken het is de waerheyt,
Maer wouw het sondigh padt,
Dat meenig in gevaer leyt,
Wel laten, maer of dat
Vaeck komt in mijn gedachten,
Ick kan niet als ick wil,
Mijn vleesch komt my verkrachten,
En Satan sit niet stil.
5. Waer sal ick my dan keeren
In dees' ellend' en noodt?
Aen d'een zy staet de Heere,
Aen d'ander zy de Doodt,
En ick sta in het midden,
Wech twijffelmoedigheyt,
Godts Soon sal voor my bidden,
Als hy heeft toegeseyt.
6. Godt heeft op aerdt sijn Soone
| |
[pagina 677]
| |
Gesonden niet om niet,
Maer om aen ons te toonen
Hoe dat hem ons verdriet
Tot aen het herte raeckte,
Gaf hy sijn Soon, dat hy
Ons weder levend' maeckte
En van de sonden vry.
7. En of my het gemoedt seyt,
Ghy zijt Godts gunst niet waert,
Ick steun' op uwe goetheyt,
Help Heer ick ben beswaeret,
Vw' hulp is my noodtsaeck'lijck,
Meer als het daegh-lijcks Broodt,
Vw Woordt heeft my soo smaeck'lijck
Tot uw gena genoodt.
8. Ghy seght, soo waer ick leve
Ick wil niet aen de doodt
Den Sondaer overgeven,
Maer helpen hem uyt noodt,
Op dat hy sich bekeere
En eeuwigh leef hier na,
Op dat woordt koom' ick Heere
Gevlucht tot uw' gena.
9. Och leydt my op uw' paden,
Send my uw' Heyl'gen Geest
Die my ten besten rade,
Soo sal ick onbevreest
En sonder omsien wand'len,
Getroost in 's Heeren naem,
Want die oprecht'lijck hand'len
Zijn Godt seer aengenaem.
10. Och stort uw rijcken zegen
| |
[pagina 678]
| |
Op my met milder handt,
Gelijck den ochtend-regen
Bevochtight al het landt,
Laet my in 't stof niet leggen
Help m' uyt dees' swarigheen,
Op dat men niet mocht seggen
Ick hadd' vergeefs gebeen.
11. Dan sal ick steed's verbreyden
Vw' grooten naem en eer,
Tot ick van hier sal scheyden
En by u komen Heer,
In d'eeuw'ge Vreughden-wooning
Met Eng'len sonder tal,
Alwaer ick u, mijn Koning,
Altoos aenschouwen sal.
|
|