De psalmen Davids
(1663)–Aernout van Overbeke–
AuteursrechtvrijDes H. Hieronymi Spreuck: 'tZy dat ick eete, of drincke of yet anders doe; soo klinckt my altijt in mijne ooren die vreeselijcke stemme: Staet op ghy Dooden, komt ten Oordeel. In 't 16 cap. Matth.
| |
[pagina 618]
| |
 Die oyt gebooren zijt,
Des Menschen Soon sal komen
Sijn aenkomst is niet wijt
Den avond is op handen
Godts Oordeel dat vangt aen,
Wee die daer sal met schanden
Voor sijnen Rechter staen.
2. Geen mensch kan sich verschoonen,
Maer elck moet sich terstont
Ter Rechter-plaets vertoonen,
En hooren uyt Godts mont
Rechtvaerdigh oordeel vellen,
Den een is vreught bereyt,
Den ander vaert ter hellen
In eeuw'ge duysterheyt.
3. Godts Woordt was ons gegeven
In onse levens tijdt
| |
[pagina 619]
| |
Om vroom daer na te leven,
Godt liet het wijdt en zijt
De werelt door verkonden,
Op dat elck, die 't soo klaer
Kost sien, niet seggen konde
Dat hy onschuldigh waer.
4. Wee dan die niet wou hooren
Dit Goddelijcke Woort,
't Waer beter noyt gebooren
Als soo in sond versmoort,
Nu moet hy op het leste
Wel luyst'ren na Godts stem
Maer niet tot sijnen beste,
Want sy veroordeelt hem.
5. Daerom die hier vergadert
Zijt in des Heeren naem,
Waeckt op, het eynde nadert,
En maeckt u selfs bequaem
Om voor des Menschen Soone
Op het Trompets-geluyt
V selven te vertoonen,
Als Christus reyne Bruyt.
6. En wijl ghy zijt in 't leven
Doet aen den Armen goet,
't Wert als aen Godt gegeven
't Geen ghy voor uw' Naesten doet,
Vw loon staet vast en seker
Als ons sijn Woordt vertoont,
Dat hy noyt laet een Beeker
Kout water onbeloont. 9. Gloria.
| |
[pagina 620]
| |
Een Christelijcke Vermaning van de Jongsten Dagh, met een Gebedt tot Christus.
| |
[pagina 621]
| |
5. O Iesus geef in desen dagh,
Vyt kracht van uwe wonden,
Dat mijnen naem oock werden mach
In 't Sael'ge Boeck gevonden,
Ick twijfle niet ghy sult het doen,
Dewijl dat door uw' doodt 't rantsoen
Betaelt is voor mijn sonden.
6. By u is 't dat ick voorspraeck soeck
Wanneer ghy 't al sult rechten,
Ey leest my uyt het Levens Boeck,
(De rol van uwe knechten)
Op dat ick koom in 's Hemels Zael,
Dien 't u den Vromen altemael
Belieft heeft op te rechten.
7. Heer Iesus Christ ghy maeckt het lang
Met uwen Iongsten Dage,
Den menschen werdt het al te bang
Van soo veel ramps te dragen,
Komt doch ghy groote Rechter, kom,
Maeck Satan onsen vyandt stom
Als hy ons aen wil klagen.
| |
Een ander Liedt, Van de teeckenen des Jongsten Daghs.
GOdt maeckte dat sijn heyligh Woordt
Door al de werelt wierd gehoort,
Die het niet heeft aengenomen,
| |
[pagina 622]
| |
 Maer vaert in alle boosheyt voort,
Dat 's een teeken dat Godt haest sal komen.
2. Men vraeght niet na de rechte Leer,
Men tracht na goed en yd'le eer
Om van 't volck sigh te doen vreesen,
Dat is een teeken dat de Heer
Met sijn Iongsten Dagh niet ver kan wesen.
3. De Overtreders van Godts Wet
Die werden boven aen geset,
En de waerheyt leyt verslagen,
d'Oprechtigheyt die werdt verplet,
Dat 's een teeken van den Iongsten Dage.
4. Men toont wel in het openbaer
Als of men recht een Christen waer,
Maer het hert is valsch van gronde,
Dat teeken is meer als te klaer
Dat Godt komt te straffen onse sonden.
5. Hoe gaet het door het heele landt?
De boosheyt neemt de overhandt,
Die den Armen doet verdrijven,
En hare huysen steeckt aen brant,
Soo dat Godt niet heel lang uyt sal blijven.
6. De schrapery heeft maet noch perck,
Men rooft de schatten uyt de Kerck,
Die daerom moet armoe lijden,
Gewelt en list is daeg'lijcks werck,
Dat 's een teeken van de laetste tijden.
| |
[pagina 623]
| |
7. Sy gaven 't aen de Kercke niet,
Wat goets is doch van haer geschiet
Die het Huys des Heeren plond'ren?
Soo dat wanneer men 't recht besiet
Godts Gericht haest aen sal komen dond'ren.
8. Godts Rijck en werdt niet meer geacht,
Na eygen baet is 't dat men tracht,
Om 't hooft moedigh op te steken,
Die nedrigh is die wert belacht,
Dat 's van 't laetst' gerecht een seker teeken.
9. De broederlijcke liefd' is kout,
Geen mensch dient yet te zijn vertrouwt,
Want yeder past maer op sijn voordeel,
Sijn ziel verkoopt hy voor het gout,
Dat 's een teeken voor het laetste oordeel.
10. Godts Woordt leyt anders niet als doot,
Men wallight van dat Hemel Broot,
Maer men leeft in stadigh brassen,
De spijs misbtuyckt men sonder noodt,
Godts gerecht dat sal ons haest verrassen.
11. Een yeder toot sich even boos,
't Is eer te leven goddeloos,
Die sijn eenvoudigheydt doet blijcken
Met valsche woorden noemt men loos,
Soo dat Godt het oordeel haest sal strijcken.
12. De Son treckt haer gesicht ter zy,
En schaemt sich van de hovaerdy
Die de menschen kinderen plegen,
Soo dat Godts gramschap is naby
Die haest senden sal sijn solfer-regen.
13 Men siet de Sterren en de Maen
| |
[pagina 624]
| |
Veel bleecker aen den Hemel staen,
Om der menschen goddeloosheyt,
Maer mede dat sy swanger gaen,
Dies sal Godt haest straffen hare boosheyt.
14. De Werelt wert genoegh geplaeght,
Om dats' haer eygen straffen draeght,
Dat zijn al de Aerdsch-Tyrannen,
Dies maeckt Heer dat het eenmael daeght
Om de Vyerschaer over haer te spannen.
| |
Een Geestelijck Liedt, van den Strijdt des Geests en des Vleeschs.
WAt dat men ondersoeckt of leest,
Men vint altoos hoe Vleesch en Geest
Zijn tegens een gekant geweest,
En hoe sy in dit leven
Malkander wederstreven.
2. Het lichaem seyt, 'k hebb' lang respijt
En uytstel eer de loome tijdt
My door den ouderdom verslijt,
Wat hoef ick dan te sorgen
| |
[pagina 625]
| |
Wat voor den dagh van morgen?
3. Volgt liever, seyt de ziel, mijn raedt
En betert u eer 't is te laet,
Op dat ghy Godts Gericht ontgaet,
Gh' hebt in den Doop geswooren
Na Godes stem te hooren.
4. Al wat ghy seght is my bewust,
Maer tot geselschap streckt mijn lust
Dien yver werdt noyt uytgeblust,
Schoon ick tot aller stonden
Ben by de vreught gevonden.
5. Maer denck eens aen den Rijcken Man,
Doe 't wel ging wist hy nergens van,
Nam leering noch vermaning an,
Na 't brassen, speelen, drincken,
Most hy ter Helle sincken.
6. De rijcke Vreck en raeckt my niet,
'k Heb tijdt eer dit aen my geschiet,
'k Sal eer de Doodt my nederschiet
En ouderdom doet beven
My wel tot Godt begeven.
7. Al zijt ghy jong ghy spreeckt te stout,
Is dwaes die op sijn tijdt vertrouwt,
Men sterft wel of men niet is oudt,
Kunt ghy den tijdt bepalen
Dat Godt u wech sal halen?
8. De werelt is mijn lust-prieel,
'k Ben jong of oudt dat 's even veel,
Ick sie wel hoe het meestedeel
Niets als den rijckdom achten,
Daer wil ick oock na trachten.
| |
[pagina 626]
| |
9. Maer siet en tijdt eens te gemoedt
Die ziel en lichaem scheyden doet,
Wat helpt dan uw' verssamelt goedt?
Ghy moet in 't graf verrotten,
Ten proy van worm en motten.
10. Die reden treft en maeckt my bang,
Al duurt mijn tijdt noch eens soo lang
Ick neem tot Christus mijnen gang,
Die wil uyt gunst my geven
Een nieuw en oprecht leven.
11. Dewijl ghy soo bewogen wert,
Soo offert Godt een ned'righ hert,
Seght dat de sond u druckt en smert,
Dat sal Godt wel behagen
Wanneer ghy soo komt klagen.
12. Ontfermt u over my, o Heer!
Dat Iesus sich niet van my keer,
De Geest versterck my meer en meer,
Op dat ik vroom mach strijden
Terwijl ick hier moet lijden.
13. Godt lof hy is tot boet gebracht,
Niet dat ick my schrijf toe dees macht,
Maer Godt die aen mijn woordt gaf kracht,
Hy wil my na dit leven
De saligheyt oock geven.
14. Welgelucksaligh zijn die geen,
Die als sy werden dus bestreen
Het vleesch doen luysteren na reen,
En dat de ziel de sinnen
Des lichaems komt verwinnen.
|
|
