De psalmen Davids
(1663)–Aernout van Overbeke–
Auteursrechtvrij
[pagina 627]
| |
Een schoon Geestelijck Liedt.
| |
[pagina 628]
| |
Des ongelucks verlicht,
Godts Eengeboorne Soon
Sal de bedroefde oogen
Van die geen komen droogen
Die leden smaet, en hoon.
5. Mijn ziel en lijf sal wesen
Gelijck de Son soo klaer,
En 't geen ick oyt voor desen
Gewenscht heb krijg' ick daer,
Wy sullen in sijn Rijck
Niet als de Vreemdelingen,
Maer selfs in alle dingen
Den Eng'len zijn gelijck.
6. Wy sullen ons verblijden,
Wanneer wy schouwen aen
Den Helt die door sijn lijden
Godts Rijck heeft opgedaen,
Ons' oogen nu verlicht,
Die sullen op den Troone
Godt Vader, Geest, en Soone,
Daer krijgen in 't gesicht.
7. Hier zijn w' in doen en spreken
Den kinderen gelijck,
Maer geen van dees gebreken
Volgt ons in 't Hemelrijck,
't Sal altoos somer zijn,
Want Godes aengesichte
Sal eeuwigh ons verlichten
Met held're Sonneschijn.
8. Daer komen weder t'samen
(Ontlast van smert en pijn)
| |
[pagina 629]
| |
Die in des Heeren name
Op aerd ontslapen zijn,
Niet dat m'er is alleen,
Men vind'er Vader, Moeder,
Vrouw, Kinders, Suster, Broeder,
En 't Maeghschap komt by een.
9. Van die wy niet en weten
Sal zijn een groot getal,
d'Apost'len en Propheten
De Patriarchen al,
Soo lang nu doodt geweest,
De Mart'laers met haer kroonen,
Veel Mans en Vrouws-Persoonen,
Van wie Godt wierd gevreest.
10. Sy sullen ons te samen
Voor Broeders nemen aen,
Geen Engel sal sich schamen
Van met ons om te gaen,
Des Hemels Burgery
Sal met een groot verlangen
Ons broederlijck ontfangen,
En altoos blijven by.
11. Hier hoeft men niet te vragen
Wie die of dese zy,
Want die wy noyt en sagen
Te vooren, kennen wy,
't Is nu geen stuckwerck meer,
Maer alles is volkomen,
Hier siet men hoe de Vroomen
Genieten vreughd' en eer.
12. Daer sal men hooren spelen
| |
[pagina 630]
| |
Op snaren voor den Heer,
Der Eng'len reyne keelen
Verbreyden Godes eer,
De lieve Iesus sal
Sich schicken in het midden,
Daer sullen hem aenbidden
De Vromen overal.
13. Wy sullen vry en veyligh
Met d'Eng'len singen Godt,
Zy Heyligh, Heyligh, Heyligh,
De Heere Zebaoth,
Sijn glants zy wijdt verbreyt,
Glory, lof, eer, en klaerheyt,
Kracht, rijckdom, heyl, en waerheyt,
Zy Godt in eeuwigheyt.
14. Noyt heeft een oor sijn leven
Gehoort, noch oogh gesien,
De vreught die Godt sal geven
Aen die hem eere bien,
Wanneer ick dit betracht
Begint my 't hert te springen,
En maeckt dat ick de dingen
Des werelts niet en acht.
15. Laet ons dan niet vertsagen
Door smert en droeffenis,
Of droefheyt ons komt plagen,
Die ons soo vyandt is,
't Duurt maer een kleyne tijdt,
Den Helt sal haest aendraven
Die onse ziel sal laven,
Sijn hulp en is niet wijdt.
| |
[pagina 631]
| |
Gebedt-Liedt, Om een saligh afscheyt uyt dese Werelt.A. V. O. 
MYn ziel heeft groot verlangen
Naer een Godtsaligh end,
Dewijl ick ben omvangen
Met droefheyt en ellend,
Ick dorst na 't Eeuwigh Leven,
't Valt my op aerd te bang,
Die 'k haest hoop te begeven,
O Iesus wacht niet lang.
2. Ghy hebt my van de sonden
Van Duyvel, Hel, verlost,
Daer aen ick lagh gebonden,
Het heeft u Bloedt gekost,
Dit doet mijn vreesen stuyten,
Op dees gewisse hoop
Kan ick gerust besluyten
't Eynd van mijn levens loop.
| |
[pagina 632]
| |
3. En of 't schijnt soet te wesen
Het leven op dees aerdt,
Nu ghy zijt opgeresen
Hebt ghy voor my bewaert
Een beter, daer door 't sterven
Mijn ziel toe rijst uyt stof,
Om 't selve te be-erven
In 't eeuwigh Hemelsch Hof.
4. De wormen die verteeren
Het lichaem in der aerdt,
Maer 't sal weer van den Heere
Hier namaels zijn verklaert,
En als de Sonne lichten
Vyt Abrams klare schoot,
Wat schaen ons dan de schichten
Geschooten van de Doodt?
5. Of 't Aertrijck my komt toonen
Haer schatten en haer goedt,
Gesteent en Konings Kroonen
Haer gout in overvloet,
Soo kan ick sulcks niet achten
Dewijl het niet bestaet,
Na 't Hemelsch wil ick trachten
Dat nimmermeer vergaet.
6. En of het bovenmaten
My leedt is, dat ick al
Mijn Vrienden moet verlaten
In dit bedroefde dal,
Na kort verloop van tijden
Soo sullen wy gelijck
Malkander met verblijden
| |
[pagina 633]
| |
Weer sien in 't Eeuwigh Rijck.
7. Schoon dat ick oock veel Weesen
Laet na door mijne doodt,
Als sy den Heere vreesen,
Soo hebbense geen noodt;
‘k Wensch evenwel te varen
Na 't Eeuwigh Vaderlant,
Godt sal haer wel bewaren
Voor ongeluck en schant.
8. En wilt u niet bedroeven,
Om dat ick ga voor heen,
Ghy sult geen hulp behoeven
Vertrouwt op Godt alleen,
Die spijst de Ionge Raven
Neemt u tot kind'ren aen,
Hy sal u rijck'lijck laven,
Laet dan uw' weenen staen.
9. En ghy die ick op aerde
Het meest heb lief gehad,
Waer by dat ick vergaerde
Dees kinders, onse schat,
Wilt mijn afsterven lijden
Dewijl 't soo moet geschien,
Wy sullen na dees tijden
Malkander weder sien.
10. Nu wil ick my gansch wenden
Tot Iesus Godes Soon
Geef my een saligh ende,
En schenck my 's Hemels Troon,
Van u voor my verworven,
Doe ghy soo swaer belaen
| |
[pagina 634]
| |
Zijt aen het Kruys gestorven
En weder opgestaen.
11. Laet my op 't lest volherden
In een oprecht geloof,
Op dat ick niet en werde
Den Satan tot een roof;
Heer laet my tot u dringen,
Sterck my door uwe kracht,
Dat ick mach vrolijck singen,
Het is nu al volbracht.
| |
Gebedt-Liedt, Eens Boetvaerdigen Sondaers.A. V. O. 
O Godt en Heer // Siet doch hoe seer
My drucken mijne sonden,
'k Hebb' niemant niet // In mijn verdriet
Op aerdt tot hulp gevonden.
2. Of ick schoon meen // Te vlieden heen
Na 's werelts laetste palen,
Om vry te zijn // Van kruys en pijn
Het souw my achterhalen.
| |
[pagina 635]
| |
3. O Heer verstoot // My niet in noot,
Gelijck ick wel ben schuldigh,
Dewijl uw' Soon // Heeft spot en hoon
Geleden soo verduldigh.
4. Als 't soo moet zijn // Dat straf en pijn
Op sonden volgen moeten,
Soo straf op aerdt // Maer namaels spaert,
En gunt my ware boete.
5. Heer heb gedult // Vergeet de schult,
Wilt my 't volharden geven,
En laet my niet // Als 't veel geschiet,
Mijn welvaert wederstreven.
6. Doet met my Heer // Na uw' begeer
'k Sal alles lijdsaem dragen,
Stoot my maer niet // In 't Helsch verdriet
Van eyndeloose plagen.
7. Gelijck wanneer // Door 't quade weer
De wint ontroert de stroomen,
En schricklijck huylt // 't Gevogelt schuylt
In 't hol der oude boomen;
8. Soo is oock Godt // Mijn toevlucht tot
De diepten van uw' wonden,
Als sond en doodt // My bracht in noot
Heb ick daer troost gevonden.
9. Daer by ick blijf // Of hier het lijf
Moet van de ziele scheyden,
Soo sult ghy Heer // My namaels weer
Ten Hemel binnen leyden.
10. Vw' Godd'lijckheyt // Zy lof geseyt
In drie bysond're namen,
Geef dat ick mach // Soo nacht als dagh
Daer aen gedencken, Amen.
| |
[pagina 636]
| |
Gebedt-Liedt, Om vergiffenisse der sonden, en versterckinge tot een goet leven.A. V. O. 
O Godt die eeuwigh zijt, van alle eeuwigheden,
Waer toe is 't menschelijck geslacht van u verheft!
Dat het u nad'ren mach met suchten en gebeden,
En dat ghy het staet by, als 't ongeval haer treft.
2. Ghy die de Sterren kent, en telt, en noemt met namen,
Ghy die de Son, en Maen, en schoonen Dageraet,
En al het Hemelsch Heyr, roept met een wenck te samen,
Maer die voor al uw oogh op 't nedrigh herte slaet.
| |
[pagina 637]
| |
3. Mijn tijdt, hoe lang, hoe kort, heeft sijn gesette palen,
't Is my onmoog'lijck die een hayr breedt t'overtreen,
Wie weet of ick het licht van morgen wel sal halen?
Of niet mijns levens draet van daegh wert afgesneen?
4. Ghy weet wanneer, en hoe, en waer dat ick sal sterven,
Maer wijl het is uw wil, en dat uw' wil is goet,
Volvoer dan Heer uw wil, maer laet my doch be-erven
Het eeuwigh licht, als ick het tijd'lijck missen moet.
5. 't Is waer/ ick ben met u in een Verbont getreden,
Doe 't water in den Doop gegoten wierd' op my,
En of het van mijn kant heeft stoot en scha geleden,
Soo maeckt doch dat het werd' gehouden aen uw zy.
6. Ick liep als dom en driest in wereltsche genuchten,
Maer och/ verschoon my Godt, of ick my vaeck vergreep,
Want soo ghy bergen wilt uw' ooren voor mijn suchten,
Waer berg' ick dan mijn lijf voor uwe geesel-sweep?
| |
[pagina 638]
| |
7. Ghy milde Godt vergaeft mijn sonden menighmalen,
Maer 't sondigen dat is der menschen droevigh lot,
Vergeeft my dan weer nu ick ben geraeckt aen 't dwalen,
Want ick ben altijdt mensch, en ghy zijt altijdt Godt.
8. Of wilt ghy dat ick sal mijn schulden af betalen,
En boeten voor mijn sond, soo die gerekent wordt?
Genade en geen recht, o Godt, waer soud' ick 't halen!
Al gaf ick lijf en ziel ick schoot noch veel te kort.
9. Of ick die lang voorheen den Duyvel had verschreven,
Door dien ick 's werelts Volck gevolgt hebb' onbedacht,
Ick was onmondigh, 'k had geen stroo daer aen te geven,
'k Stondt onder uw' vooghdy, mijn ziel was in uw' macht.
10. 'k Ben door de sonde noyt gebroken, wel gebogen,
Ghy Heer, ghy ondersteunt het neergebogen riet,
Nu buygh ick my weer op, met ootmoed voor uw oogen,
Het tweede buygen doet het eerste dan te niet.
| |
[pagina 639]
| |
11. Of is u goede Godt het goet doen dan vergeten?
Zijt ghy nu doof, nu ick sta aen de poort en klop?
Hebt gh' uw' genadens-deur in gramschap toegesmeten?
Och, luyster noch een woordt, en doe het venster op.
12. Zijn duysent jaer voor u gelijck den dagh van heden?
Soo voer u 't lijden van mijn Heylant te gemoed,
Uw' Soon, die gisteren noch heeft aen 't Kruys geleden,
En Golgatha besprengt met versch vergoten bloedt.
13. Telt Iesus smerten oock, soo ghy telt onse sonden,
Ghy sult bevinden dat sy beyd' ontallijck zijn,
Let niet op my dan, maer op sijn bebloede wonden,
Mijn sonde hielp my in, sijn doodt my uyt de pijn.
14. Ach Vader! Vader ach! uw raedt is my verborgen,
Maer wijl uw Soon voor my betaelt heeft het Rantsoen,
Komt liever dan van daegh, waer toe gewacht tot morgen,
Of desen ochtend, als gewacht tot na den noen?
| |
[pagina 640]
| |
15. Of soo ick noch niet heb mijn padt ten eynd' geloopen,
Soo voer my by de handt om sekerder te gaen,
Op dat ick my niet weer lichtvaerdigh souw verkoopen,
En dese koop op 't nieuw quam Iesus bloet te staen.
16. Als dan sal eeuwigh zijn, soo lang ick ripp' mijn longen,
En 't herte daer door tot verkoeling aessem schept,
Uw lof, soo wijdt en breet ick reycken kan, gesongen,
Die my genadigh uyt mijn noodt geholpen hebt.
17. Als dan soo sal ick gaen, in d'heylige Gemeente
De plaetse daer te saem mijn Broeders zijn vergaert,
En seggen, Godt die kneust, en heelt 't gekneusd' gebeente,
Sijn lof vervult het al, Lucht, Hemel, Zee, en Aert.
18. Die onbegrijp'lijck is, waerachtig, en Almachtigh,
Lanckmoedigh, vol gedult, en haestigh tot gena,
Gerechtigh, Heyligh, Trouw, Alwetend', Groot, en Prachtigh,
O Een-drie-eenigh God, altoos Hallelujah.
| |
[pagina 641]
| |
Troost-Liedt, In aenvechtinge over de sonden.A. V. O.  'k VRees hier hant of voet te stooten,
'k Sta als een gebooren blinde,
Rondsom in een perck beslooten,
Daer geen uytgang is te vinden;
Duyvel, Hel, en sijnen aenhang
Heeft my beset,
Wat ick doe of wat ick aenvang
Ick ben in 't net.
2. Eenen uytgang staet noch open,
Dat 's tot Godt, die vol genaed' is,
Maer wie derft een padt oploopen
Daer maer een goet, duysent quaet is?
Laet uw' stem Heer van u uytgaen,
Ontsluyt uw' mond',
'k Sal dan gaen op het geluyt aen,
Of ick u vond'.
| |
[pagina 642]
| |
3. Ghy, ghy schiept ons lijf en leven,
Vensters die in 't voorhooft pasten
Maeckte ghy, wilt my dan geven
Mijn gesicht, of klooft de basten
Van malkander, smeert de schellen
Met weynigh kley,
Of sy bersten van opswellen
Door mijn geschrey.
4. d'Appels zijn beset met puysten,
Maer door kracht van uwe woorden
Siet mijn hert op dien Gekruysten
Die het helsche Heyr verstoorde,
Dat het wijcken most met schande,
En snel vergaen,
Even als de Schepen stranden
Door een Orcaen.
| |
Een Nieuw-Jaers-Liedt.
| |
[pagina 643]
| |
 Waer door ons droevigh leven
Besorght wierd op dees aerd.
2. Ons dagen varen heenen
Gelijck de vlugge windt,
Het Oudt Iaer is verdweenen,
Het Nieuwe Iaer begint;
De Son loopt in het rondt
Met komen sonder wenden,
Vindt sich nochtans in 't ende
Daer hy sich eerstmael vondt.
3. Maer soo is 't niet gelegen
Met onse levens tijdt
Op 't eynd van onse wegen,
Wanneer men 't licht raeckt quijt
En in het graf daelt neer,
Soo is het wederkomen
Ons t'eenemael benomen,
Men siet ons nimmer weer.
4. Daerom laet ons soo leven
Dat wy steeds zijn bereyt,
Om ons op reys te geven,
Tot alle eeuwigheyt,
Heer geeft aen onse jeught
Goe Leeraers in de schoolen
Op datse niet en doolen,
Maer schicken haer ter deught.
5. Helpt haer die neering plegen
Dat niet haer winst verslapp',
| |
[pagina 644]
| |
Stuurt oock uw' milden zegen
Op grooter Koopmanschap;
Streck uyt uw' rechter handt,
Doet onsen Wijnstock bloeyen,
En 't Kooren weeligh groeyen
Als in 't Beloofde Landt.
6. Soo werden wy versadight
En koesteren ons lijf,
Maeck dat het onbeschadight
Dit gantsche jaer door blijf,
Maer neemt de ziel doch waer,
Wilt om uw' erfdeel dencken,
En het uyt goetheyt schencken
Een vrolijck Nieuwe-Iaer.
| |
Hymnus, of Lof-sang van de H. Engelen. Phil. Melanth. verduytscht.
| |
[pagina 645]
| |
Sy hooren na uw stem met vlijt
En passen op uw' Woordt altijdt.
3. Geen slaep heeft op haer leden macht,
Noyt werdt haer oogh daer van verkracht,
Te wachten op des Heeren Kerck
Dat is haer aenbevolen werck.
4. De oude Draeck scherpt sijn gebit,
In gramschap tegens ons verhit,
En soeckt soo hy 't gelegen vindt
Datt hy den Tempel Godts verslint.
5. Gelijck hy eertijdts heeft gedaen
Doe Eva wierd door list verraen,
Soo volgt hy oock by dagh en nacht
't Verdorven menschelijck geslacht.
6. Hy komt als een vergramde Leeuw,
Hy brult met vreeselijck geschreeuw,
En wijl sijn tijdt heeft kleyne ruymt
Wert geen minuyt van hem versuymt.
7. Godts Engelen daer tegen staen
By ons, om Satan te verslaen,
Wat is des Duyvels list en macht
Als 't Hemels Heyr staet op de wacht?
8. De Leeuw hoe hongerigh hoe fel
En had geen macht op Daniel,
En Loth wierd door der Eng'len handt
Geleyt uyt Sodoms swavel-brandt.
9. De Koning smijt, door toorn verwoet,
Drie Mannen in des Ovens gloet,
Godts Engel die stracks neder quam
Brack al de krachten van de vlam.
10. 't Geen doemaels is aen haer geschiet
Vermindert uwe goetheyt niet,
| |
[pagina 646]
| |
Uw' Eng'len slaen op ons oock acht
En staen gedurigh op de wacht.
11. Daerom soo sullen wy uw' eer
Op aerdt verbreyden meer en meer,
Gelijck 't de Eng'len zijn gewoon
Te doen in 's hoogen Hemels Troon.
12. Wy bidden u geef last aen haer
Dat sy altoos ons nemen waer,
En naerstigh by de schapen staen
Die op uw' weyden, weyden gaen.
| |
Een troostelijck Gebedt-Liedt.
| |
[pagina 647]
| |
2. 'k Betrouw alleen // Aen hem, al 't geen
Sijn handt my heeft gegeven ij.
In eer en goed // Mijn lijf en bloedt,
Mijn hert, mijn ziel, mijn leven; ij.
Schoon my 't getal // Der Duyv'len al
Quam met gewelt bespringen
Vrees daer niet van // Want Iesus kan
Haer met een wenck bedwingen. ij.
3. Wie van de Quaen // Kan my beschaen
Als Godt staet op mijn zijde? ij.
Wie derft sijn kop // Nu heffen op
Om tegens my te strijden? ij.
Soo lang de Heer // Staet in 't geweer
En met my treckt te velde
Vrees' ick geen noot // Of Hel en Doodt
Haer macht my tegenstelde. ij.
| |
Een ander Troost-Liedt.
| |
[pagina 648]
| |
 (Dewijl hy kent de sijnen)
Dien sal de Heer // Na 't quade weer
De held're Son doen schijnen.
2. Hy is mijn troost, mijn toeverlaet,
Mijn eenighste verlangen,
Die noyt sijn oogen van my slaet
Maer let op mijne gangen,
Want God spreeckt klaer // Ick heb uw' hayr
Getelt tot 't minst van allen,
En geen daer van // Op aerden kan,
Als door mijn toestaen, vallen.
3. Heer waer 't uw' wil, ick was bereyt
Om van dees aerdt te scheyden,
Mijn ziel dorst na de saligheyt
Daer ghy haer in sult leyden;
Dewijl de Doodt // Van macht ontbloot
Leyt door uw' doodt verslonden,
En dat uw' kruys // Al 't helsch Gespuys
Heeft eeuwigh vast gebonden.
4. Daerom als Satans Heyr vergaert
Om op my aen te dringen,
Soo bidd ick dat ghy my bewaert
Om sijne macht t'ontspringen,
Op dat sijn list // Hem schendigh mist;
Wilt dees' genade geven
Niet my alleen // Maer al die geen
Die na uw' wille leven.
| |
[pagina 649]
| |
Een Gebedt-Liedt, Om een behoude Land-reyse.
| |
[pagina 650]
| |
Ghy stiert en keert de plagen:
Gantsch Israëls geslacht
Ging door de zee te voet,
Maer Pharaoos Tyrannen,
En hy, met al sijn mannen,
Versmoorden in de Vloet.
5. Doe Daniel gesmeten
Wierd in de Leeuwen-kuyl
Is hy niet opgegeten,
Ghy bondt der Leeuwen muyl,
Daer tegen de Propheet
Die 't woordt van uwen monde
Niet volgde, wierd verslonden
Door eener Leeuwen beet.
6. Ghy kunt het vuur verdoven,
Dat bleeck wel aen den brandt
Van Babels vuur'gen Oven,
De wond'ren van uw' handt
Zijn overal bekent,
Dat yder kan bemercken
De grootheyt uwer wercken,
Die ghy den menschen sendt.
7. Uw'goetheyt heeft geen ende,
Och, wilt dan oock aen my
Uw trouwen Engel senden,
Staet oock mijn Magen by,
Die 'k derve voor een tijdt,
Op dat ick al mijn vrinden
Mach na mijn weerkomst vinden
In uwen naem verblijdt.
| |
[pagina 651]
| |
Een Gebedt-Liedt, Om een gelukkige Reyse te Water.A. V. O.
ICk sie hier Huys, noch Dorp, noch Stadt,
In 't midden van dit woeste nat,
Waer ick mijn' oogen heenen sla
't Is lucht en water voor en na,
Maer 'k sie, hoe Godt sich maeckt bekent,
In 't een en 't ander Element.
2. De Lucht, en alles wat sy baert,
Daer sich de Blixem-gloet vergaert,
Daer sich des Donders woonplaets vint,
De Voester-wiegh van storm en windt,
De hagel, sneeuw, en haer geslacht,
Is hem bekent, en in sijn macht.
3. De zee, hoe breedt, hoe wijdt sy is,
Den afgront, en de duysternis,
Het diepste van des aerdtrijcks schoot,
Staet voor hem opgedaen en bloot,
De baren gaen soo als hy wil,
Dan ongestuymigh, dan weer stil.
4. Ick sie hoe hy doet Son en Maen
Met ongelijcke stappen gaen,
Hoe dat haer luyster wordt bevleckt,
Als met een rouw-kleet overdeckt,
Ick sie 't, en sie het met genot,
Want, denck ick, dit alleen doet Godt.
| |
[pagina 652]
| |
5. Hy was het die de Roode Zee
Als met een beytel splijten dee,
Daer Iacobs Zaedt door heenen trock,
En sich ontsloegh van 't vreemde jock;
Hy dee den schroomenden Iordaen
Al aerselend' te rugge gaen.
6. Ach Godt! bewaer ons dan voor noot,
'k Ben maer een handtbreed van de doot,
Een planck die tusschen beyden leyt,
Maeckt maer alleen het onderscheyt
Dat ick niet mede werd' getelt
By die de Doodt heeft neergevelt.
7. Maer uwe goetheyt is een wal,
Die stercker is als al 't getal
Van winden, stormen saem gerot,
En uw' barmhertigheyt, o Godt,
Die hooger als den Hemel is,
Is dieper als de duysternis.
8. Als ghy zijt Stuurman van het schip,
Soo vrees' ick geen tempeest noch klip,
Want als de Heer maer spreecken wil,
Stracks swijgen all' de winden stil,
Op dat sijn algebiedend' Woordt,
Souw werden van de zee gehoort.
9. Breng ons aen het gewenschte Landt,
Op dat wy mogen naderhandt
Verkonden wie dat was de Heer,
Die ons geleyde heen en weer,
Een Schilt der Vromen, op wiens last,
Lucht, Hemel, Zee, en Aerde past.
|
|
