De psalmen Davids

Psalm CXXXVIII. Lof van wegen Godts goetheyt; voorsegginge van het beroep der Heydenen; oorsaecke sijner vreughde.

Ock op de wijse van den 128 Psalm.

ICk sal u Heer van ganscher hert
Met mijne Psalmen loven,
Dat uwe naem gesongen wert
In aller Princen Hoven:
'k Sal voor u te voet // Vallen, om het goet
Dat ghy ons sendt van boven.

[p. 401]

 

2.   'k Sal roemen in u Heyl'gen oort

 

Vw' Waerheyt en uw' machten;

 

Vw' naem is heerlijck door uw Woort,

 

Ghy hebt op mijne klachten

 

Heer terstont gemerckt // En mijn Ziel versterckt

 

Met moedt en nieuwe krachten.

 

 

 

3.   Al wat 'er Kroonen draeght op aert

 

Sal sich voor Godt verneeren,

 

Hy is bevrijdt van vloeck en toor'n,

 

Den menschen kind'ren aengeboor'n.

 

Sal Gods heerlijckheyt // Van haer zijn verbreyt

 

En het gebiet des Heeren.

 

 

 

4.   Al sit hy op des Hemels boogh

 

In 't opperste van allen,

 

Nochtans soo laet hy oock sijn oogh

 

Op 't ned'righ herte vallen,

 

Als hy maer siet neer // Stracks kent hy van veer

 

Die op haer rijckdom brallen.

 

 

 

5.   Wanneer ick in het midden ga

 

Van ramp en swarigheden,

 

Soo leef ick weer door uw' gena

 

Die kracht geeft aen mijn leden

 

Ghy versterckt mijn zy // En doet mijn party

 

Voor my te rugge treden.

 

 

 

6.   Ghy sult mijn seack wel voeren uyt,

 

O Godt van groot vermogen!

 

De goetheyt die uw' hart besluyt

 

Blijft eeuwigh onbewogen:

 

't Werck dat ghy in my // Hebt begost sult ghy

 

Niet laten onvoltogen.