De psalmen Davids

[p. 293]

Psalm CIII. David verweckt hem selven en alle creaturen op om Godt te looven, voor alle Geestelijcke, ende lichamelijcke weldaden.

Oock op de wijse van den navolgenden 103 Psalm. oud. Comp.

MYn ziele looft den Heere,
En wat in my is sing' sijn naem,
Mijn ziele geeft hem eere,
Spant alles tot sijn roem te saem,
Om 't goed' aen u bewesen,
Die schelt uw' sonden quijt,
Wiens heyl u komt genesen,
Die u van sieckten vrijdt,
Die heeft verlost uw' leven
En door sijn gunst verschoont,
Die u veel goets komt geven,

[p. 294]

En met genade kroont.

2.   Hy heeft uw' mondt versadight
Met sijne goetheyt en met vreught,
Hy heeft u begenadight,
En weder op een nieuw verjeught
Gelijck de Adelaren;
Hy doet gerechtigheyt
Aen die hier qualijck varen,
Hy helpt die onder leyt:
Aen Moyses openbaerde
Hy sijne Heyl'ge paen,
Aen Israël verklaerde
Hy sijne wonderdaen.

3.   De Heer die is lanckmoedigh,
Barmhertigh, vriendelijck en sacht,
Hy helpt de Vromen spoedigh
Wanneer sy t'onder zijn gebracht,
Hy sal niet eeuwigh kijven,
't Duurt maer een kleyne tijdt,
Sijn Heyl sal haest verdrijven
De gramschap; hy kastijdt
Niet naer ons overtreden,
Noch hy vergeldt ons niet
Na d'ongerechtigheden
Die van ons zijn geschiet.

4.   Soo hoogh des Hemels Salen
Zijn boven 't Aerdtrijck uytgebreyt,
Soo hoogh zijn oock de stralen
Van Godes goedertierentheyt

[p. 295]

 

By die geen die hem vreesen,

 

En hoopen op sijn troost;

 

Soo verr' het West kan wesen

 

Van 't helder dagend' Oost,

 

Soo veer doet hy de sonden

 

Oock wijcken van ons af,

 

Haest werdt sijn' hulp bevonden,

 

Maer langsaem sijne straf.

 

 

 

5.   Godt doet met die hem vreesen,

 

Gelijck het Vaderlijck gemoedt

 

(Vervreemt van valsch te wesen)

 

Met sijne lieve kind'ren doet;

 

Hy kent ons nietigheden,

 

Hy weet wy zijn als stof,

 

Als bloemen die op heden

 

Of morgen vallen of,

 

Wanneer sy van de winden

 

En hagel zijn geschent,

 

Zijn sy niet meer te vinden

 

Haer plaets is onbekent.

 

 

 

6.   Heel anders is het, Heere,

 

Met uwe goetheyt sonder endt,

 

Die ghy aen die u eeren

 

En over haer kindts kind'ren sendt.

 

Ghy helpt die sich van sonden

 

En overtreding wacht,

 

Wiens hert van uw' verbonden

 

Werdt nimmer afgebracht.

 

Ghy hebt uw' Troon verheven,

 

Gevest in 's Hemels Sael,

 

Als ghy geboon komt geven

[p. 296]

 

Soo beeft het altemael.

 

 

 

7.   Komt nu ghy Hemels Helden,

 

Die eeuwigh past op sijn geboon,

 

Wilt 's Heeren roem vermelden,

 

Singt van sijn Konincklijcken Troon:

 

Looft hem ghy Leger-scharen

 

Die uytvoert sijnen last,

 

Ghy Heylige Dienaren

 

Die altoos op hem past:

 

Looft hem al sijne wercken,

 

En geeft hem prijs en eer

 

Ghy Aerd' en Hemels percken,

 

Mijn ziele looft den Heer. 11. Gloria.