De psalmen Davids (1663)

De psalmen Davids

(1663)–Aernout van Overbeke– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende


Psalm XCI. Een beschrijvinge van die geene die Godts hulpe, soo in alle nooden, als insonderheyt in tijdt van Pestelentie te verwachten hebben, beweesen met Godts eygene beloftenis. Den sesten toon. DIe in 's Alderhooghsten schuylplaets is, En in Godes schaduw' mach vernachten, Die is wel bewaert, geen droeffenis Noch ellend' en heeft hy daer te wachten; Aldaer sal ick seggen tot mijn Godt
[pagina 268]
Ghy zijt mijne toevlucht en mijn slot Waer op ick my voor ongeluck onthouwe, Want Heer op u is 't dat ick my vertrouwe. 2. Hy sal u van 's jagers strick, en pest Redden, en u met sijn vleugels decken, Op sijn' wiecken zy uw' hoop gevest Voor een schildt sal u sijn waerheyt strecken; Voor den schrick des nachts ontset u niet, Vreest geen pijl die men by dage schiet, Noch oock geen pest die gaet door 't doncker swerven, Noch sieckten die als 't middag is verderven. 3. Duysent sullender aen uwe zy, Aen uw' rechterhandt thien duysent vallen, Ghy sult het sien aen, en wesen vry, Hoe dat Godt, na sijn gericht, aen allen Die hem haten, loon na werck verschaft, En te sijner tijdt de Boosen straft, Want ghy hebt God, die my noyt liet verlooren V tot een slot en hoogh vertreck verkooren. 4. Hoe het gaet u sal geen quaet geschien, En geen plaegh sal uwe tent genaken, Hy sal aen sijn Engelen gebien Dat sy op uw' wegen voor u waken, En sy sullen u op hare handt Dragen waer ghy wilt door 't gansche lant,
[pagina 269]
Op dat ghy onderweeghs uw' voet noch scheenen Soudt stooten tegen kegelen of steenen. 5. Op de felle Leeuwen sult ghy gaen, En uw' wegen over Adders maken, Ionge Leeuwen sullen u niet schaen, En ghy sult vertreen de gladde Draken. Wijl hy my bemint, spreeckt Godt de Heer, Sal ick hem van 't quaet verlossen weer, Om dat hy my ontsiet sal ick hem stellen Ter vaster stee daer niemant hem sal quellen. 6. In sijn noot sal hy my roepen aen, En ick sal genadigh hem verhooren, In benauwtheyt sal ick by hem staen, 'k Sal hem voor het vallen onderschooren, Ick sal hem verlossen uyt de noot, Sijnen roem en eere maken groot, En hem versadigen met lange jaren; Waer in dat hem mijn heyl sal wedervaren.

Vorige Volgende