De psalmen Davids
(1663)–Aernout van Overbeke–
Auteursrechtvrij
[pagina 256]
| |
 't ZY het begint te dagen,
Of dat de nare nacht komt aen,
Soo doe ick niet als klagen,
Laet Heer uw' oor my open staen;
De droeffenis omcingelt my,
Werdt eens op 't lest bewoogen,
Laet koomen voor uw' oogen
De sware plagen die ick ly.
2. Mijn ziel nu moe van 't lijden,
En afgemat van tegenspoet,
Begint in 't graf te glijden,
Ick heb geen kracht meer in mijn bloet,
Ick ben al eveleens geacht,
Als die in 't graf verrotten
Ten proy van worm en motten,
Mijn been is sonder sterckt' of kracht.
3. Soo veel heb ick geleden,
Ick ben als die door 't swaert gevelt
Van u zijn afgesneden,
| |
[pagina 257]
| |
En in 't vergeet-boeck lang gestelt;
Ick hijgh naer aessem, 'k stick in 't vuyl
Der diepe duysternissen,
Daer ick het licht moet missen,
Ick smoor in dees' benauwde kuyl.
4. Vw's gramschaps woeste baren,
De wateren uw's toorns zijn my
Tot over 't hooft gevaren,
Vw' handt die maeckt dat ick sulcks ly; Selah.
Het onweer loopt te hol en hoogh,
Niet een van al mijn vrinden
Is meer by my te vinden,
Ick ben een grouwel in haer oogh.
5. Ick ben rondsom beslooten,
En sie niet hoe 't ontkomen is,
Mijn aensicht werdt begooten
Met tranen, door de droeffenis;
Ick roep tot u soo dagh als nacht,
En laet' niet onder 't smeecken
Mijn handen uyt te steecken,
Op uwe hulp is 't dat ick wacht.
6. Of wilt ghy dat de dooden
Verrijsen uyt het slijck en stof,
En weder op ontbooden
Verkondigen uw' groote lof? Selah.
Wilt ghy dat uw' gerechtigheyt
Werd' in het graf gepresen,
En dat uw naem sal wesen,
Daer 't al vergeten wordt, verbreyt?
7. Ick houw niet op van klagen,
Wanneer de gulde dageraet
| |
[pagina 258]
| |
Roept, het begint te dagen,
Eer dat de Morgen Son op staet,
Mijn oogen zijn van 't schreyen moe,
Ick soeck uw' toorn te breecken
Met bidden en met smeecken,
Waerom stopt ghy uw' ooren toe?
8. Van dat ick ben gebooren,
Ben ick altoos bedruckt geweest,
Voor 't branden van uw' tooren
Is mijne ziel altoos bevreest,
Ick sie de doodt voor oogen staen,
Vw' straf doet my vertsagen,
En door soo sware plagen
Doet ghy my als een schim vergaen.
9. Sy komen my omringen
Gelijck het water 't aerdtrijck doet,
Angst, schrick, komt my bespringen,
En quelt mijn afgemat gemoedt,
Ick leef als was ick onbekent,
Van vrienden en van magen
Komt niemant na my vragen,
Ghy hebt haer van my afgewent.
|
|