De psalmen Davids

Psalm LXXXIV. Klachte over het ontbeeren van Godts vergaderinge, verklaringe van de gelucksaligheyt der gener diese genieten, en wenschinge om daer weder by te mogen zijn.

HOe vermaeck'lijck zijn uw' Hoven Heere,
En 't Huys daer ghy mijn Godt in zijt!
Mijne ziel beswijckt schier van begeeren,
En het verlangen na dien tijdt
Dat sy sal in uw' Voorhooven woonen,
En aen u haer danckbaerheyt betoonen.

2.   't Kleyne muschjen weet sijn nest te vlechten
Van teere tackjes om te broen,
Swaluwen aen 't dack haer nesten hechten

[p. 250]

 

Om hare jongetjes te voen,

 

Maer ghy Heere wilt voor my bewaren

 

Eene Legerstee by uw' Altaren.

 

 

 

3.   Saligh is die woont in uwe Hoven,

 

Alwaer ghy self uw' wooning houdt,

 

Om uw' naem geduurighlijck te loven,

 

Geluckigh is die op u bouwt,

 

Wiens gemoedt noch handt het boose handelt

 

Maer op uw' gebaende wegen wandelt.

 

 

 

4.   Als sy gaen door 't dal der Moerebeyen,

 

Godt die haer een Fonteyn verstreckt,

 

Geeft haer in dees dorstige Valleyen

 

Een regen die haer overdeckt,

 

Hare kracht voelt sich door 't gaen vermeeren,

 

Tot sy komen in het Huys des Heeren.

 

 

 

5.   Godt der Oorlogsscharen wilt my hooren,

 

En luystert eens na mijn gebedt,

 

Godt die Israël hebt uytverkooren,

 

Die als een schildt sich voor ons set

 

Dat wy hoeven niemant oyt te vreesen,

 

Let op uw' Gesalfdens droevigh wesen.

 

 

 

6.   Eenen dagh is beter in uw' Tempel

 

Als op een ander duysent jaer,

 

'k Wil veel liever staen op uwen drempel,

 

En op den Godsdienst sien aldaer,

 

Als in 't alderbeste der gebouwen

 

Van de Boosen mijne wooning houwen.

 

 

 

7.   Die oprechtigh voor sijn aensicht leven

 

Die sal hy zeeg'nen meer en meer,

 

Voorspoet en gena sal hy haer geven,

 

Hy is haer son, haer schildt, haer eer,

[p. 251]

 

Gelucksaligh zijn die geen te houwen

 

Die op Godt alleenigh sich vertrouwen.