De psalmen Davids

Psalm LXXVII. Beschrijvinge van de aenvechtinge der Vromen over de ontreckinge van de gunstige tegenwoordigheyt Godts voor een tijdt, beneven oprechtinge der selven door betrachtinge van Godts beloften en voorgaende weldaden.

Op de wijsen by den 1 Psalm aengewesen.

ICk heb mijn stem tot Godt gewendt,
Hy neyght tot my sijn' ooren,
Ick socht den Heer wanneer ellend'
My was ten deel beschooren,
'k Lagh met mijn handen uytgestreckt
Wanneer de nacht het all' bedeckt,
't Hert wou geen Trooster hooren.

2.   't En bate niet wat dat ick dee,
Wanneer dat mijn gedachten
Om Godt te dencken waren ree,
Soo berst' ick uyt in klachten,
Het hertseer dat my overviel

[p. 225]

 

Dat overstolpte mijne ziel,

 

Ick waeckte gansche nachten.

 

 

 

3.   Mijn lippen waren sonder spraeck

 

Den tijdt, soo lang verleden

 

In mijne jeucht, bedacht ick vaeck,

 

Oock hoe ick plagh te treden

 

Mijn Harp van blijdschap in mijn handt,

 

Hoe dat ick song uw' lof door 't landt

 

Dat 't klonck door alle Steden.

 

 

 

4.   Ick sprack, sal Godt dan nimmermeer

 

My weder gunst betoonen?

 

Sal hy my na mijn droefheyt weer

 

Niet met genade kroonen?

 

Houdt uwe goetheyt op, o Heer?

 

En denckt ghy om 't verbondt niet meer

 

Gemaeckt met Iacobs Soonen?

 

 

 

5.   Is Godt dan soo verstoort, dat hy

 

Het goetdoen heeft vergeten,

 

En sijn genadens-deur voor my

 

In gramschap toegesmeten? Selah.

 

Daer na soo sprack ick, Godt is goet,

 

Dit haest verandert suur in soet,

 

En helpt eer dat wy 't weten.

 

 

 

6.   Ick sal des Heeren groote daen

 

Soo lang ick leef betrachten,

 

Sijn wond'ren sullen altoos staen

 

Geprent in mijn gedachten,

 

De tijdt, hoe lang, en sal my niet

 

Vergeten doen, 't geen is geschiet

 

Aen Israëls Geslachten.

 

 

 

7.   Men siet uw' grootheyt als men tot

[p. 226]

 

Vw' Heyligdom komt treden;

 

Wie is 'er uw's gelijck een Godt

 

In macht en heerlijckheden?

 

Vw' wonderen zijn sonder endt,

 

Vw' naem is over al bekent

 

In aller Heyd'nen Steden.

 

 

 

8.   Vw' handt was Iacobs toeverlaet

 

In 't hardste van sijn lijden,

 

Vw' stercken arm quam Iosephs Zaedt

 

Van slaverny bevrijden,

 

De wat'ren sagen u met schrick,

 

En vlooden in een oogenblick

 

Voor uwe macht ter zijden.

 

 

 

9.   De Wolcken gooten water uyt

 

Met ysselijcke donder,

 

Daer ghy met schrickelijck geluyt

 

Schoot uwe pylen onder,

 

Vw' Blixem trof de gansche aerdt,

 

Al wat 'er leefde wierd vervaert

 

Door 't vreesselijcke wonder.

 

 

 

10.   Ghy hebt uw' wegh genomen Heer

 

Door 't midden van de baren,

 

Alwaer geen stappen van u meer

 

Daer na te vinden waren:

 

Door Aärons en Moyses handt,

 

Gelijck een kudde door het landt,

 

Hebt ghy geleydt uw' Scharen. 1. Gloria.