De psalmen Davids
(1663)–Aernout van Overbeke–
Auteursrechtvrij
[pagina 217]
| |
 Ghy hebt uw' volck vergaert,
En haer, als wettig' erven
Van 't Hemelrijck, bewaert.
2. Slaet naer om laegh uw' oogen,
Op Zion, daer ghy woont,
Komt nederwaerts gevloogen,
Want niets werdt hier verschoont,
Wy leggen als verslonden,
Door 's vyants raserny
Werdt alle ding geschonden,
Vw' Tempel gaet niet vry.
3. Daer sich uw' volck vergadert
Daer brult hy als een stier,
Daer men uw' Outer nadert
Daer set hy sijn bannier,
En waer hy heen mach komen
Daer woedt hy sonder endt,
Als een die 't hout der boomen
Door felle bijlen schent.
4. De Beelden schoon gesneden,
Die werden neergevelt
En met de voet vertreden,
Vw' Tempel werdt gestelt
Ten proye van haer handen,
Vw' heyl'ge naem die wordt
| |
[pagina 218]
| |
Ontheylight, en door 't branden
Vw' wooning neergestort.
5. Sy spreecken by haer selven,
Kom rucken wy te saem
Te plond'ren Godts gewelven,
t'Ontheyligen sijn naem;
Wy daer-en-tegen, weten
Het eyndt niet van dees brandt,
Dewijl 'er geen Propheten
Zijn in ons heele landt.
6. Hoe lang Heer sult ghy lijden,
Dat hare lasterpraet
Vw' eere komt bestrijden,
En uwen naem versmaet?
Ghy Heer hebt uwe handen
Getrocken van ons af,
Steeckts' uyt en maeck ter schanden
Den vyant door uw' straf.
7. Godt die tot allen tijden
Mijn Koning zijt geweest,
Ghy helpt my uyt het lijden
En maeckt my onbevreest;
Ghy weet de zee te maecken
Een voetpadt voor uw' volck,
Maer de verwoede Draken
Versmoorden in haer kolck.
8. 't Sonck alles na beneden
De Koning en sijn macht,
Haer half verrotte leden
Zijn aen het droogh gebracht,
Ten proy van Raev' en Gieren
| |
[pagina 219]
| |
Op 't dorr' Egypt'sche strant.
Ghy maeckt op droogh Rivieren,
En water weer tot landt.
9. De nachten en de dagen
Die hebt ghy vast doen staen,
Des Sons vergulde wagen,
De Sterren en de Maen;
Ghy stelt het aerdtrijck palen,
Ghy hebt tot onderscheyt
Des Somers heete stralen,
En 's Winters vorst bereyt.
10. Heer van soo groot vermogen,
Hoe lijdt ghy dese smaet?
Hoe kondt ghy dit gedoogen
Dat u de Dwase haet?
Geeft uwe Tortelduyven
Niet aen dit wreedt gebroet,
Die spier en vleesch afkluyven,
En slorpen 't lauwe bloet.
11. Denck aen uw' volck ten lesten,
Siet uw' verbondt eens aen;
't Landt steeckt vol Rovers nesten,
Men kan niet seker gaen.
O Heer, laet doch de Vromen
Niet schaemroot keeren weer,
Laet haer den strick ontkomen
En singen van uw' eer.
12. O Godt, wilt eenmael rijsen,
En straft den lastermondt,
Wilt uwe macht bewijsen,
Verdelgtse tot den grondt,
| |
[pagina 220]
| |
Dat om haer sott'lijck rasen,
Werdt eens haer schelden moe,
Want het geroep der Dwasen
Stijght tot den Hemel toe. 9. Gloria.
|
|
