De psalmen Davids
(1663)–Aernout van Overbeke–
Auteursrechtvrij
[pagina 209]
| |
GOdt leert den Koning uw' gericht,
En 's Konings Soon
All' uw' gerechtigheden,
Op dat, wanneer hy is verlicht,
Vyt sijnen Troon
Hy vonnis wijs' na reden,
En hy de Vromen valsch beticht,
Voor 't Recht verschoon'.
Het gebergt' dat vrucht voor desen
Bracht voort, sal dragen niet als Vree
En all' de heuv'len sullen mee
Van gerechtigheyt vol wesen.
2. Wanneeer 't den Droeven valt te bang
Sal hy verslaen
| |
[pagina 210]
| |
Die valschlijck hem betichten;
Op dat men Heer u vrees', soo lang
De Son en Maen
De werelt sullen lichten,
En wijsen door haer ommegang
De tijden aen.
Hy sal dalen als een regen
Op 't gras, nu half van drooghte flauw,
Gelijck de droppels van den dauw
Sal hy storten sijnen zegen.
3. Als dan sal de rechtvaerdigheyt,
De Rust en Vree
Sich in dit landt vermeeren
Soo lang de Maen haer licht verspreyt;
Rivieren, Zee
En 't Landt sal hy regeeren,
Al wat aen 's werelts eynden leyt
Dat dien' hem mee:
't Volck dat woont in dorre vlecken
Sal voor hem knielen; hy verdruckt
Sijn vyant, die voor hem gebuckt
Sal het stof der aerde lecken.
4. De Eylanden die 't soute nat
Loopt om en om
Met Tharsis Vorsten komen,
En off'ren hem haer beste schat,
Dat Scheba kom
Wiens Princen voor hem schroomen,
De Koningen, hoe trotsch, hoe prat,
En 't Heydendom
Sal hem onderdanigh wesen.
| |
[pagina 211]
| |
Hy hoort der Droevigen gebeen
En troost haer, hy verlost die geen
Die geen Helper had voor desen.
5. Hy sal die zijn van troost ontbloot
Getrouw staen by,
En haer genadigh sparen,
Hy sal haer zielen uyt de noot
Weer maken vry
En voor gewelt bewaren;
Haer bloedt sal in sijn oogen groot
Zijn van waerdy,
En hy sal seer heerlijck leven,
Men sal hem schencken Schebas gout
't Volck dat voor hem sijn handen vouwt
Sal aen hem den zegen geven.
6. Indien 'er maer een weynigh graen
Ontrent een handt
Is op het veldt gesmeten,
't Sal hondertvoudigh groeyen aen
Op t vette landt,
En oock van ruysschen weten
Als Ceders die op Liban staen,
Van Godt geplant,
Als de windt haer komt bewegen:
De Borgers die u Stadt besluyt
Die sullen groeyen als het kruyt,
Door uw' uytgestorten zegen.
7. Soo lang de Son met sijnen schijn
Rondsomme vaert,
Sal sijne eer oock wesen,
Van kindt tot kindt dat oyt met pijn
| |
[pagina 212]
| |
Hier is gebaert,
Sal sijn naem zijn gepresen,
En in hem sal gezegent zijn
De gansche aerdt;
Van de Volckeren haer tongen,
In het vermetel Heydendom
Sal van sijn Majesteyt rondsom
Eeuwighlijck zijn lof gesongen.
8. Lof zy aen Iacobs Godt geseyt
Die maer alleen
Alleen kan wond'ren wercken,
Gelooft zy sijne heerlijckheyt
In eeuwigheen,
All' wat des aerdtrijcks percken
Besluyten, wat sich wijdt verspreyt
Dat koom' by een
Om te roemen 's hooghsten name,
Hy overschaduwt landt en zee,
De gansche aerdt vervult hy mee
Met sijn heerlijckheden. Amen.
|
|