De psalmen Davids
(1663)–Aernout van Overbeke–
Auteursrechtvrij
[pagina 205]
| |
HEer ghy weet dat ick my heel verlaet
Op uw' raedt,
Laet my dan doch niet in schanden
Maer lost my door uw' gerechtigheyt,
Heere leydt
Mijne ziel uyt 's vyants banden:
Siet mijn' opgeheven handen
En verhoort all' mijn gebeen,
Wilt my voor een rotzsteen strecken,
Waer ick op, voor all' de geen
Die my volgen, mach vertrecken.
2. Seker sal ick daer zijn en bevrijt
Buyten strijdt,
Want ghy hebt bevel gegeven
Dat ick weder soud' ontslagen zijn
| |
[pagina 206]
| |
Van dees pijn,
En gerust in vrede leven,
Want ghy zijt mijn rotz verheven
Tot de locht; laet doch de Quaen
Sich aen my niet konnen wreecken,
Noch de Valschen my beschaen
Noch die trotsche woorden spreecken.
3. Van mijn jeugt, van d'uur dat ick den dag
Eerstmael sag
Stont op u al mijn vertrouwen,
Van dat my mijn Moeder heeft gebaert
Op dees aerdt,
Was 't mijn vreught op u te bouwen,
Wilt my vorders dan behouwen,
'k Sing altoos uw' lof. Ich scheen
In 't gesicht van veel een wonder
Maer ghy hielpt my op de been,
Als men riep, hy leyt 'er onder.
4. Laet mijn mondt vervult zijn met u lof,
Geef my stof
Om u eeuwighlijck te looven,
Wilt Heer, als ick werd' door ouderdom
Stram en krom,
Van uw' hulp my niet berooven,
Dat ick niet en werd' verschooven
Als mijn sterckte my verlaet,
Want mijn Haters van my spreecken,
En die na mijn ziele staet
Loert om sich aen my te wreecken.
5. Godt heeft hem verlaten, roepen sy,
Laten wy
| |
[pagina 207]
| |
Hem najagen en verslinden,
Niemant die hem uyt dit ongeval
Helpen sal,
Geen verlosser is te vinden;
Godt laet my van haer niet binden,
Maeckt haer schaemroot, laet den moedt
In 't vervolgen haer beswijcken,
Laet die dorsten na mijn bloet
Schandelijck te rugge wijcken.
6. Doch ick sal mijn hoope stellen neer
Op u Heer,
Van uw' lof sal ick vertellen,
Door mijn mondt sal uw' gerechtigheyt
Zijn verbreyt,
En uw' daden, niet om tellen,
Sal ick elck voor oogen stellen,
'k Sal tot in uw' mogentheen
Heer met mijn gedachten rijsen,
Om uw' groote naem alleen
Voor de volckeren te prijsen.
7. Ghy hebt van mijn jonckheyt af, o Heer,
Door uw' leer
My op 't rechte padt gewesen,
En ghy hebt my all' uw' wonderdaen
Doen verstaen,
Die 'k tot noch toe heb gepresen,
Als ick oudt en grijs sal wesen
Heer my dan doch niet verlaet,
Tot dat ick aen dees' geslachten
En aen all' 't nakomend' zaedt
Heb verkondicht uwe krachten.
| |
[pagina 208]
| |
8. Tot ick haer van uw' gerechtigheyt
Heb geseyt
Die soo groote dingen dede;
Godt wie is 'er uw's gelijck? die my
Vyt de ly
Helpen sult en geven vrede,
Die verstercken sult mijn leden
Afgemat van soo veel quaedt,
Die my sult op 't nieuws doen leven,
My vertroosten door uw' raedt,
En mijn eere luyster geven.
9. 'k Sal uw' lof met tong, met harp, en luyt
Brengen uyt,
En uw' trouwe sal ick prijsen,
O ghy Heyl'ge Israëls ick sal
Overal
Met gesang uw' macht bewijsen,
Die mijn ziel hebt doen verrijsen
En verlost, 'k sal met mijn tong
Vw' gerechtigheyt uytspreecken,
Die mijn trotsche Haters dwong
Datse schaemroot zijn geweecken.
|
|