| |
Psalm LXVIII. David vermaent om Godt te loven over de liefde, aen sijn volck bewesen in 't voeren uyt Egypten in Canaan, ende in 't dempen van sijn vyanden; daer beneven hy hem in den geest verheught over Christi Verrijsenis, Hemelvaert, en uytbreydinge sijns Rijcks door de geheele werelt.
IN sijn toorn sal opstaen onse Godt,
| |
| |
Om sijn vyant 't hooft te bieden,
En hy sal van een verstroyen 't Rot
Van dees' onbesinde lieden,
Als door den wind verdwijnt de roock,
Het wasch door 't vuur, soo sullen oock
Sy van 't aengesicht Godts vlieden.
2. Maer wiens hert in vroomheyt is verlicht
Sal met vreught sijn tijdt besteden,
Hy sal springen voor Godts aengesicht,
Opgehoopt met vrolijckheden.
Singt God', Psalm singet sijnen naem,
En maeckt den hoogen wegh bequaem
Voor die komt op 't velt gereden.
3. Springt van vreugd', sijn naem is Heer, hy leeft
Als een Vader voor de Weesen,
En der Weeuwen rechter, hy die geeft
Huysgesin, aen die voor desen
Eensaem was, hy maeckt den bandt
Der Vroomen los, maer 't Distel-landt
Sal der Boosen wooning wesen.
| |
| |
4. Doe ghy voor uw' volck Heer trockt voorheen
Door d'onvruchtbare Woestijnen, Selah.
Daverde de aerd' en spleet van een,
Selfs den Hemel scheen te quijnen
Soo droop hy, Sinaï hoe hoogh
Van toppen, most toen voor uw' oogh
Bevende van angst verschijnen.
5. Ghy ontsloot den Hemel, dat al 't nat
Storte, door een milden regen,
Op uw' erf, van drooghte flauw en mat,
't Welck verquicking heeft gekregen;
Vw' volck dat sette sich daer neer:
d'Ellendigen die hebt ghy weer
Sterck gemaeckt door uwen zegen.
6. Doe gaeft ghy den menschen nieuwe stof
Om weer vreughde te bedrijven,
Groote menighte die sprack hier of;
Ia geen Vorsten dorsten blijven,
Maer lichten altemael de hiel
En vlooden wegh, haer buyt die viel
In de handen van de Wijven.
7. Of ghy Israël schoon laeght verwoest,
Onder 't puyn van steen geseten,
En al lagh uw' luyster als verroest,
Soo sal Godt u niet vergeten,
Hy sal u weer versien van all's,
Doen blincken als een duyvenhals,
Schoon gelijck een goude keten.
8. Doe de Heer haer landen maeckte woest,
En der Vorsten heyr tot lijcken,
| |
| |
Zion was soo suyver dat oock moest
't Sneeuw van Tsalmon voor haer wijcken.
Godts Bergh is Basan, die de locht
Bereyckt met menigh bult en bocht,
Aengenaem om aen te kijcken.
9. Waerom springt ghy doch ghy bergen op?
Waerom wilt ghy zijn gepresen?
Waerom roemt ghy op uw' spits of top?
Godt heeft Zion uytgelesen
Voor uw' gebulte bergen al,
Hy heeft belooft, dat hy daer sal
Eeuwigh met sijn wooning wesen.
10. Duysenden van wagens sonder tal
Staen gereedt voor Godt te vechten,
Sterck versien met raderen, en all'
Wel beset met Ruyterknechten;
Hy blijft haer in het midden by
Op sijnen bergh van Sinay,
Daer hy wil sijn macht oprechten.
11. Ghy hebt u geset op 's Hemels-boogh
En den Kercker selfs gevangen;
Ghy hebt alle menschen, van om hoogh
Vwe gaven doen ontfangen.
Ghy doet oock selfs den Quaden goet,
Waer door hy overtuyght, noch moet
Naer uw' wooningen verlangen.
12. Godt zy hoogh gelooft, die dagh op dagh
Ons met gunst heeft overladen,
Die ons, wat voor onweer komen magh,
Weer verlost van allen quaden: Selah.
Een Godt van onse saligheyt,
| |
| |
Die tot ons' bystandt is bereyt,
Dat geen doodt ons kan beschaden.
13. Godt sal all' sijn vyanden verslaen,
En den kop aen stucken breecken
Van die stout blijft op den dwaelweg staen.
Godt seydt 'k sal m' aen Basan wreecken,
'k Sal u van Og verlossen weer,
Als eertijdts uyt het Roode-Meer
Doe de wat'ren voor my weecken.
14. Op dat ghy moogt trapp'len met uw' voet,
En de tong uw's honts sich baden,
In uw's vyants uytgestorte bloedt,
En sijn lust daer in verzaden;
Het most, gelijck ghy seyd', geschien,
Wy hebben immers self gesien
Vwe stercke Helden-daden.
15. Ghy zijt als Verwinner ingereen,
Prachtigh, naer uw' Heyl'ge wooning,
Snaren, sang, en trommels onder een
Vergeleyden uwe krooning;
Ghy Israël lof singet hem,
Verwilkomt Godt met uwe stem
En met handtgeklap uw' Koning.
16. Dan sal u de kleyne Benjamin,
Nu de grootste van de Heeren,
Zebulon, en Iuda, en die in
't Machtigh Napthali regeeren,
Voor uwe voeten vallen neer.
't Geen ghy in ons gewerckt hebt Heer
Wilt door uwe kracht vermeeren.
17. Om uw' Tempel die tot Salem staet
| |
| |
Met veel kost'lijckheyt te cieren,
Sullen Koningen veel schoon gewaedt
En meer and're giften stieren.
Breeckt boogh en 't doodelijcke riet,
Maeckt Oversten en volck te niet,
En verstroyt den hoop der Stieren.
18. Die met haer een handt-offer doen,
En den Oorloghs standaert planten
Met d'and're handt. 'k Sie herwaerts spoen
Veeler Koningen Gesanten,
Voor uwe voeten buygen haer
Soo Moor als oock Egyptenaer,
Ghy krijght lof aen alle kanten.
19. Komt ghy Koninckrijcken op der aerdt
Singt een lofsang Godt ter eeren, Selah.
Die van oudts op all' de Heem'len vaert,
Dien het toekomt te regeeren,
Wiens stem, wanneer sy van hem gaet,
De hooge bergen nederslaet,
En de heuv'len doet verneeren.
20. Godes kracht is hoogh in Israël
Tot in 't bovenst' van de wolcken;
Ghy zijt vreess'lijck Godt, uw' kracht dringt snel
Tot in 's aerdtrijcks diepe kolcken,
Ghy zijt van wonderlijcke macht:
Gelooft zy Godt de Heer, die kracht
Geeft aen sijn verkoore Volcken.
|
|