De psalmen Davids

Psalm LXVII. Na de Oude Compositie.

Oock op de wijsen van den 34. en voorgaenden 67 Psal. ofte: Christus tot de Iordane quam.

ZYt ons genadigh, zegent ons,
Godt, dat uw' aengesichte,
Gelijck de stralen eenes Sons,
Op aerden ons verlichte,
Op dat wy in uw' heyligh padt
En wegen leeren treden,
Dat ons uw' gunst bestrael', op dat
In aller Heyd'nen steden

[p. 193]

Uw' Heyl zy aengebeden.

2.   De Volckeren der gantscher aerd
Die sullen Heer u prijsen,
De menschen sullen, saem vergaert,
Met juychen vreught bewijsen,
Om dat ghy der aerden sult
Vw' Rechterstoel bereyden;
Uw' Majesteyt, die 't al vervult,
Sal 's werelts volcken leyden,
En als de schapen weyden.

3.   't Volck prijst u dat op aerde woont
Met tong, en goede wercken;
Het aerdrijck is met vrucht gekroont,
Des looft in uwe Kercke;
Godt Vader, Soon, en Heyl'ge Geest
Wil ons sijn zegen geven,
Om haren naem, die wert gevreest,
Dat alle die 'er leven
Met ootmoed daer voor beven.