De psalmen Davids
(1663)–Aernout van Overbeke–
Auteursrechtvrij
[pagina 199]
| |
GOdt help my, wijl my 't water is
Ten lippen toe gewassen,
Soo ghy niet komt, stick ick gewis
In 't slijm van dees' moerassen,
'k Soeck al, maer ick vinde gansch geen gront
En het water staet tot aen mijn mont,
Ick kan niet langer spreecken,
'k Hoop, Godt sal my helpen t'elcker stont,
Mijn keel is heel ontsteecken,
Mijn' oogen zijn besweecken.
2. Mijn Haters die my, tegens reen,
Ter neder willen vellen,
Zijn veel, men soud' eer, soo ick meen
Mijn hooft-hayr kunnen tellen,
Sy en wenschen niet als na mijn doot,
Eysschen van my 't geen ick noyt genoot,
Ick moet het alles geven,
| |
[pagina 200]
| |
Doch voor u mijn Godt is alles bloot,
Ghy kent mijn gansche leven
En quaet van my bedreven.
3. Laet doch mijn schand' niet verwen root
Het aengesicht der Vromen,
Laet doch, om 't geen my tegenstoot
Geen schaemt haer overkomen,
Want om u gebeurt my al dit leet,
Schant bedeckt mijn aensicht als een kleet,
Ick moet my laten schenden,
Het is of men my self t'huys vergeet,
'k Sie Broeders en Bekenden
Het aensicht van my wenden.
4. De liefd' uw's huys heeft my verteert
Door veelderley ellenden,
Die u voor desen heeft onteert
Die komt my nu te schenden,
'k Heb gevast, gestort soo meen'gen traen,
Maer sy laten niet my te versmaen,
Ick heb mijn kleet verlaten
En een sack in plaets weer aengedaen,
Ick ben voor die my haten
Een spreeckwoort op de straten.
5. Den ouderdom die, saem gerot,
Is aen de poort geseten,
Die drijft met my haer schimp en spot,
De Dronckaerts onder 't eten
Singen tot mijn schand' een spott'lijck liedt;
Maer Heer van het geen dat my geschiet
Doe ick aen u mijn klachten,
Stopt daerom voor my uw' ooren niet,
| |
[pagina 201]
| |
Want wilt ghy my verachten
Moet ick van angst versmachten.
6. Laet my in dese waters noot
O Heere niet verdrincken,
Treckt my uyt 't slijck, laet door de doodt
Mijn ziel in 't graf niet sincken;
Om uw' goetheyt Heer, hoort mijn gebedt,
Rondsom is mijn hert met angst beset,
Verlost my van dees' banden,
Wijck niet wegh, maer helpt my uyt het net,
Op dat all' mijn vyanden
Niet lacchen in mijn schanden.
7. Ghy kent de smaetheyt die ick ly,
Ghy siet het voor uw' oogen
Hoe dat ick door mijn weerparty
Werd' dagelijcks beloogen;
Dese smaet bestormt en breeckt mijn hert
Ick ben swack geworden door dees' smart,
Ick wacht na medelijden,
Wijl ick soo benauwt ben en benart,
Maer van mijn angstigh strijden
Komt niemant my bevrijden.
8. Gal was mijn spijs', in plaets van wijn
(Die sy my niet en gaven)
Kreegh ick niet anders als azijn
Om mijnen dorst te laven.
Dat haer taffel, vol van leckerny,
Tot haer loon, een loose valstrick zy;
Wilt mist en nevel senden
Op haer oogen, laet het niet daer by,
Doet hare krachten schenden.
| |
[pagina 202]
| |
Dat waggelen haer lenden.
9. Grijpt haer met uwe straffen aen,
In uwen toorn verbolgen,
Laet haer Paleysen ledigh staen,
Dewijl sy die vervolgen
Die ghy Heere tuchtight en kastijdt,
Die de slagen van uw' Roede lijdt
Om sijn bedreven' sonden,
All' dit ongeval hun hert verblijdt,
Haer lasterlijcke monden
Begecken uw' verwonden.
10. Verdubbel' over haer het quaet,
En laet haer noyt genaken
Vw' goetheyt, laet haer dijn' genaed'
In eeuwigheyt niet smaken,
Schrijft haer naem in 's levens Boeck niet aen
Daer de Vromen in geteeckent staen.
O Godt ick legh verslagen,
Geeft my plaets daer ick mach seker gaen,
En laet my uyt mijn plagen
In uwe hutten dragen.
11. Ick sal met snaren en gesang
Den Heere danck bewijsen,
Ick sal sijn heyl'ge naem, soo lang
Ick adem scheppe, prijsen,
Dat sal soeter reuck zijn voor den Heer
Als het offer-vet, dat tot sijn eer
Wy tot sijn Outer brachten,
't Sal hem wesen aengenaem, veel meer
Als all' het bloedigh slachten
Der Varren als wy plachten.
| |
[pagina 203]
| |
12. Het hert der Nedrigen sal dan
(Als alle dese dingen
Geschieden) bly zijn, en daer van
In 't lijf van vreughde springen;
Want de Heer verhoort der armen bee,
Sijn gevangens lost hy; maeckt u ree
Om uwen Godt te eeren,
Wat 'er leeft in Hemel aerd' of zee,
Komt Godes lof vermeeren
En prijst den naem des Heeren:
13. Want Zion sal door 's Hooghsten handt
Haer welvaert weer aenschouwen,
Godt sal de Steden en het Landt
Van Iuda weder bouwen,
En het selve schencken aen die geen
Die sijn Wetten niet en overtreen,
Soo sal hy haer beloonen
Die sijn naem steeds hebben aengebeen,
Sy sullen met haer Soonen
't Landt erffelijck bewoonen.
|
|