De psalmen Davids
(1663)–Aernout van Overbeke–
Auteursrechtvrij
[pagina 116]
| |
Oock op de wijsen van den 9. 49. ende 119. oud. Comp. Psalm.
MYn ziel heeft op den Heer gewacht,
Hy heeft tertstont genomen acht
Op mijn bedroefde klachten,
Ick lagh in eene modder kuyl
Gesoncken, heel beslickt en vuyl,
Waer in ick most versmachten,
Hy heeft my weder met geweldt
Daer uytgehaelt, en vast gestelt
(Als op een rotz) mijn voeten:
Nu vrees' ick niet hoe dat het gaet,
'k Sta vast en seker tegens 't quaet
Het welck my kan ontmoeten.
2. Hy heeft my weder nieuwe stof
Te singen van sijn naem en lof
| |
[pagina 117]
| |
In mijnen mondt gegeven:
Veel sullen 't sien, en op den Heer
Terstont haer hoop dan stellen neer
Met zidderen en beven.
Wel saligh is de man die niet
Na den hooghmoedigen en siet,
En haet die sich verheugen
In yd'l' en opgeblase pracht,
Wel saligh is hy die veracht
De Vaders van de leugen.
3. Hoe diep is uw' verborgen raedt?
Vw' wond'ren sonder tal of maet?
Men kanse niet verhalen;
Wanneer ick daer van spreecken wil
Terstont staen mijn gedachten stil,
Die in 't getal verdwalen.
Geen offer heeft u oyt bekoort,
Ghy hebt mijn ooren doorgeboort
Als een van uwe knechten,
Noch meel noch blom was uwen eysch
Ghy wilt niet dat men bloedt of vleysch
Ten offer toe sal rechten.
4. Doe seyd' ick Heer, ick kome vry
En vranck tot u, en ghy hebt my
In uwe rol geschreven:
Ick hebb' u lief, mijn hert en sin
Mijn grootste lust bestaet daer in
Om naer uw' Wet te leven.
Als uw' Gemeente was vergaert
Hebb' ick mijn lippen niet gespaert,
Noyt bleef ick in gebreecke,
| |
[pagina 118]
| |
Want altoos roemd' ick even seer
Van uw' gerechtigheyt, ghy Heer,
Ghy weet het geen ick spreecke.
5. Ick swijgh niet, uw' gerechtigheyt
En waerheyt wert van my verbreyt
Waer van ick steed's verkonde;
Uw' weldaen prijs' ick meer en meer,
En uw' getrouwigheden Heer
Vytt' ick met vollen monde.
O Godt dat uw' barmhertigheyt
Zy altoos tot mijn hulp bereyt,
Laet my uw' gunste voelen,
Weest altijdt Heer op mijne zy,
En laet uw' liefde tegens my
In 't minste niet verkoelen.
6. Ick ben van quaden sonder tal
Omcingelt, die my hebben all'
Belegert met hun scharen,
Ick kan haer macht niet oversien,
Want die my komen 't hooft te bien
Zijn meerder als mijn haeren;
Och haest u met uw' bystandt Godt,
Versla dit goddeloose Rot
En doet het schaemroot keeren,
Vertreedtse met een gramme voet
Die my vervolgen tot het bloedt,
En mijne ziel begeeren.
7. O Godt dat haer verwoesting sla,
Die vrolijck roepen in mijn scha
Waer is sijn Godt gebleven?
Daer tegen laet my alle tijdt
| |
[pagina 119]
| |
Om uwes naems wil zijn verblijdt,
En vrolijck in u leven.
Hy segg', die naer uw' bystandt haeckt
De Heer zy altoos groot gemaeckt.
Al legh ick in ellende
Ick weet dat Godt is op mijn zy,
Hy sal oock sonder toeven, my
Getrouwe hulp toesenden. 6. Gloria.
|
|