| |
Psalm XXXI. Uyt versekeringe van Godts hulpe in sijn tegenwoordigen nood bid hy niet alleen Godt, maer looft hem oock van wegen sijn voorsorge.
Oock op de wijsen van den 6. en 102 Psalm.
MYn Godt dien ick vertrouwe
Op u is 't dat ick bouwe,
Ghy zijt mijn toeverlaet,
Ghy zijt mijn sterckt' en wallen,
Heer laet my niet vervallen,
| |
| |
Vw' hulp koom' my te baet.
2. Heer neyght tot my uw' ooren,
Och laet my niet versmooren
In droefheyt gantsch veracht;
Die 's vyandts heyr verduure
Met sijn verwaende macht.
3. Terwijl ick u vertrouwe
Soo wilt mijn handt vast houwen,
En leydt my waer ghy wilt;
Help m' uyt den strick, verborgen
Want ghy Heer, zijt mijn schilt.
4. Mijn geest die my doet leven
'k Haet die haer in de leugen
Tot hares naesten schandt.
5. 'k Sal my in u verblijden,
Om dat ghy my uyt lijden,
Het welck my hadt beknelt,
Waer in ick lagh bedolven
Weer hebt op 't droogh gestelt.
6. Ghy Heer, ghy hebt mijn leven
Mijns vyandts, welckers macht
Voor my heeft wijcken moeten;
| |
| |
Ghy Heer hebt mijne voeten
Weer op het ruym gebracht.
7. Heer wilt my hulp bewijsen,
Mijn hayr geraeckt aen 't grijsen
Soo seer werd' ick gepijnt;
Mijn kracht en heeft geen luyster
Mijn' oogen zijn gansch duyster
Mijn heele buyck verdwijnt.
8. Mijn leven loopt ten ende
Door droefheyt en ellende,
Om 't quaet van my gedaen
Is al mijn kracht verdweenen,
Die konnen nauw'lijcks staen.
9. Ick ben voor mijn vyanden
Mijn buuren en mijn vrinden
Die houden sich als blinden,
10. 'k Ben als een lijck vergeten,
Ick legh geheel versmeten
Ick hoor en moet het lijden
Hoe sy mijn eer bestrijden
11. Vrees heeft my ingenomen,
't Welck my soeckt te verslinden,
Heer laet my hulpe vinden
| |
| |
Dewijl ghy zijt mijn Godt.
12. Ghy weet hoe lang de uuren
Mijns levens sullen duuren,
Ghy stelt my tijdt en maet;
Mijns vyants, maeck te schanden
13. Heer dat uw' aengesichte
Mijn wegh altoos verlichte,
Magh sien waer my mijn voet leyt,
14. Geen schaemt verw' mijne wangen,
Vervolgen, en met schanden
Doen swijgen in haer graf.
15. Godt laet den valschen monden
En weygert haer de spraeck
Die trotsch en opgeblasen
16. Hoe wonder groot is Heere,
Voor die geen die u eeren,
Gelijck uw' Woordt haer seyt.
| |
| |
17. Die sich op u vertrouwen
Sult ghy verborgen houwen
Voor hoogmoedt en voor twist;
Vw' hut sal haer bedecken,
En tot een schildt verstrecken
Voor valscher tongen list.
18. De Heer zy hoogh gepresen
Voor 't goedt aen my bewesen,
'k Ben niet beangstight, dat
Want Godt heeft my doen stellen
19. 'k Sey haestigh in mijn reden
'k Ben van Godt afgesneden,
Hy wendt van my sijn oogh,
Nochtans soo haest ich schreyde
Ghy Heer niet lang verbeyde,
Maer hielpt my van om hoogh.
20. Bemint den Heer ghy Vroomen,
Want hy te hulp sal komen
Die geen die hem vertrouwt;
Hy straft de goddeloosheyt,
En loont die op sijn boosheyt
En hovaert heeft gebouwt.
21. Ghy Godes Gunstgenooten
Laet u geen ramp verstooten,
Want die op hem vertrouwen
Die sal hy staende houwen,
En helpen in den strijdt. 7. Gloria.
|
|