De psalmen Davids

Psalm XXX. David danckt Godt voor sijn verlossinge, ende vermaent de Kercke om 't selve oock te doen, alsoo met sijn exempel aenwijst, dat Godt schielijck slaet en helpt.

Oock op de wijsen van, ende by den 1 Psalm aengewesen.

U Prijs' ick Heer die my op 't hoogh
Gebracht hebt, en bevrijde
Die my verhefte, in het oogh
Van die, die my benijden;
Ghy maeckte dat mijn vyandt niet
Kost vrolijck zijn in mijn verdriet,

[p. 83]

Noch lagchen in mijn lijden.

2.   U Heere hebb' ick aengebeen,
Ghy hebt my weer genesen,
'k Was lang gesoncken na beneen,
En na mijn graf verwesen;
Ghy onderstutte mijne ziel
Dat ick niet in de kuyl en viel,
Door u ben ick verresen.

3.   Ghy Vromen komt met Psalmen-sang
Eer aen den Heere geven,
Want sijne gramschap duurt niet lang,
Sijn goedheyt al ons leven,
En of men 's avonds droevigh is,
De vreught komt weer, als duysternis
Des morgens is verdreven.

4.   Voor desen sprack ick onbedacht
Hoe soud' ick konnen vallen?
Ick ben omcingelt met een gracht
En welbemuurde wallen,
Ick vrees' noch jammer noch verdriet,
Het gaet my wel, ick dee schier niet
Als op mijn voorspoet brallen.

5.   Maer doe ghy Heer uw' aengesicht
Verberghde voor mijn oogen,
Doe wierd mijn domme geest verlicht,
Doe vond ick my bedroogen,
Ick riep uw' groote goedheyt aen
En sprack, wilt op mijn zijde staen
Aenschouwt my met medoogen.

[p. 84]

 

6.   Wat voordeel hebt ghy van daer of

 

Kom ick in 't graf te dalen?

 

Sal mijn gebeent', mijn asch en stof

 

Vw' groote daen verhalen?

 

En prijsen uwe Majesteyt?

 

Ick bidd' om uw' barmhertigheyt

 

Verlost my van mijn qualen.

 

 

 

7.   Ghy hebt mijn rouw' verkeert in vreught,

 

Mijn treurkleedt my ontbonden

 

Ghy hebt my wederom verheught

 

Ick sal met vollen monde

 

Mijn Psalmen singen tot uw' eer,

 

In eeuwigheyt uw' naem, mijn Heer,

 

En heerlijckheyt verkonden. 1. Gloria.