De psalmen Davids

Psalm XVI. De Gelucksaligheyt der gener die op Godt betrouwen: en Ongelucksaligheyt van die, die van hem afwijcken: oock van Christi Verrijsenis.

Oock op de wijsen van, ende by den 7 Psalm aengewesen.

BEwaert my, want mijn hoope staet
Op u alleenigh Heere:
Mijn wensch noch doen geeft u geen baet,
Ghy kunt het beyd' ontbeeren;
'k Wil dan voortaen // nu goet doen aen

[p. 41]

Den Heyligen op aerde,
Mijn hart en sin // bestaet daer in,
Ick acht haer hoogh van waerde.

2.   De smert verdubbelt over haer
Die vreemde Goden prijsen,
En die begaven haer Altaer;
Die aen haer eer bewijsen
Met knie en voet // ick sal geen bloedt
Met haer ten offer brengen,
Ick sal in geen // van mijne reen
Den naem der boosen mengen.

3.   Mijns erfs, en bekers deel is Godt,
Mijn lot komt ghy bewaren;
De kaveling gaf my een lot
Daer vette weyden waren.
Of 't aerdtrijck is // met duysternis
Betrocken en omvangen,
Den yver maeckt // dat mijn hert waeckt
En sing' u lofgesangen.

4.   Ghy hebt o Heer uw' goeden raedt
En troost aen my gegeven,
Die altijdt voor mijn oogen staet;
'k Sal waggelen noch beven
Dewijl dat ghy // staet op ons' zy
En wilt ons gunst betoonen;

[p. 42]

 

Mijn ziel verheugt // die springt van vreugt,

 

Mijn vleesch sal seker woonen.

 

 

 

5.   Want ghy Heer sult mijn ziele niet

 

Ten grave laten sterven,

 

Ghy wilt niet dat uw' Heyligh siet

 

Het rotten en verderven:

 

Ghy sult de paen // my wijsen aen

 

Die leyden tot het leven,

 

My is bereyt // de lieff'lijckheyt

 

Die my uw' handt sal geven. 2. Gloria.