|
| |
| |
| |
Psalm IX. Een Dancksegginge voor de verlossinge: Een vermaninge om Godt daer voor te looven: En Gebedt om verdere hulpe.
Oock op de wijsen van den 40. 49. en 119 Psalm. ouder Compos.
AL wat mijn hert en ziel vermach,
Dat sal ick brengen aen den dagh
Heer om uw lof te singen:
Ghy zijt het die my leven doet,
Vw' wonderen doen mijn gemoedt,
En hert, van vreugd' opspringen;
Nu ghy mijn ziele soo verweert,
Ghy hebt mijn vyanden gekeert
Haer machten en haer boose list
Is schandigh tegens my gemist,
Want ghy hebt haer verslagen.
| |
| |
2. Ghy Rechter der gerechtigheyt,
Sat op den Stoel van Majesteyt
Der Heyd'nen doen heeft u mishaeght,
Ghy hebt al haer geslacht geplaeght
De Goddeloosen zijn vergaen,
Haer namen eeuwigh uytgedaen.
Is 't nu na wil geschonden,
Segt booswicht? zijn ons' Steen verheert?
Hebt ghy haer wallen omgekeert,
3. O neen, want Godt ons noyt verlaet,
Hy helpt wanneer 't ons qualijck gaet,
En staet den vyandt tegen:
Hy is geklommen op sijn Troon,
Waer op hy yder sit ten toon
Om het gericht te plegen;
Hier sal men hooren wat hy seyt,
Die alles doet na billickheyt
Hy sal van 't recht niet wijcken,
Maer sich vast houden aen de reen;
Als al het volck sal zijn by een,
Sal hy het oordeel strijcken.
4. Hy is een Burgh, een sterck Kasteel
Voor die verdrucking valt ten deel,
Vertrouwen altoos op den Heer,
Wijl hy de sijnen nimmermeer
Verlaet in noot en strijden:
| |
| |
Men s aghse noyt van hulp ontbloot,
Sijn goetheyt is te wonder groot:
Looft Godt dien Hoogen Koning,
Singt Psalmen wat op aerden leeft
En prijst den naem van hem, die heeft
5. Hy soeckt den man die bloedt verstort,
Sijn manslagh noyt vergeten wort:
Hy hoort der droever klachten.
Zijt my genadigh Heer, en goet,
Aensiet mijn smert die 'k lijden moet
Van die, die my verachten:
Mijn haters brengen my in noot,
Verlost my van de wisse doodt,
En doet mijn Ziel verblijden,
Op dat ter binnen Zions poort,
Van hare dochters werd' gehoort
Hoe ghy my hielpt van 't lijden.
6. De Heyd'nen groeven ons een gracht,
Sy zijn daer in ten val gebracht
En neergestort met schande:
Haer voet die is verstrickt in 't net,
Door haer vervloeckte handen.
De Heer heeft sich bekent gemaeckt,
Hy dede recht, dies is geraeckt
In eygen stricken, tot hun straf;
De Hel sal zijn der Heyd'nen graf,
En woon-plaets aller Boosen.
| |
| |
7. Die is bekommert, en die lijdt,
Vergeet hy niet tot aller tijdt:
Al schijnt het dat hy haer verlaet
En hun gebedt geen gade slaet,
Die helpt hy noch in 't ende.
Sta op, o Heer, en toon uw' macht
Op hun, die staen op sterckt' en kracht,
't En ga haer niet na wenschen,
Verschrick haer met uw' tooren Heer,
En toont haer dat sy zijn, niet meer
Als swack' en broose menschen. Selah.
|
|
Auteursrechtvrij