| |
Psalm X. Een Gebedt tegen de vervolginge der Godtloosen; een Beschrijvinge van haer verkeert herte, tonge ende wercken; waer over hy wraecke versoeckt.
WAerom zijt ghy van ons soo wijdt?
O Godt wy zijn vol sorgen!
Waer toe houdt ghy voor dese tijdt
Vw' aengesicht verborgen,
Nu onse ziel is in de noot?
De Boosen sweeren ons den doodt,
| |
| |
Haer mes is al te slijpen;
Hun swaerden hebben sy ontbloot,
Haer strop die sal ons grijpen
En ons de keel toenijpen.
2. Vat hen in haren aenslagh Heer,
Stoot haren raedt van boven neer,
Waer met sy naer ons trachten.
De boose pocht, vol hovaerdy,
Hy heeft der Vrecken schrapery
Gekroont, en oock gepresen:
Hy hoont God met zijn sotterny,
En seyt wie soud' ick vreesen,
Wijl daer geen God kan wesen?
3. Al 't geen hy doet dat valt wel uyt,
Maer hy kan sien noch mercken
De straf die gh' over hem besluyt,
Hy vordert vast sijn wercken,
En alle die hem tegenstaen
Die blaest hy met sijn grootsheyt aen,
Hy derft wel rond uyt spreecken:
Wat is 'er dat my doch kan schaen?
Wie derft sich aen my wreecken?
Noyt sal mijn eere breecken.
| |
| |
4. Sijn hert is vol van arge list,
Sijn mondt vol gal, sijn tong vol twist,
En afgerecht op 't liegen;
In 't quaetdoen hy sich selven vleyt,
Een schuyl-hoeck heeft hy, daer hy leyt
Hy past op de gelegentheyt,
Soo op het lijf te koomen.
5. Gelijck een grage Leeuw, vergramt
Plagh in syn hol te loeren,
Wanneer hy op een proye vlamt,
Om in sijn nest te voeren:
Soo heeft hy oock sijn jagers-net
Tot ons verderven opgeset;
Hy heeft een strick doen maecken,
Hy duyckt, hy buyght sich, en hy let
Om met syn klauw te raecken
Die binnens sprongs hem naecken.
6. Hy spreeckt vermetel in sijn hert,
Godt moet van haer niet weten,
Sy zijn in mijne strick verwart,
Hy heeft haer heel vergeten,
Sijn aensicht is voor haer bedeckt,
Dewijl hy haer sijn hulp onttreckt:
Maer Godt steeck uyt uw' handen,
Want ghy ons voor een schilt verstreckt,
Vernielt doch ons' vyanden
En helpt ons uyt de schande.
| |
| |
7. Waerom werdt ghy gelastert Heer,
Van 't evel hert der Boosen?
Waerom verdraeght, o Godt, uw' Eer
Den schimp der Goddeloosen?
Sy seggen, immers Godt en siet
Noch ondersoeckt ons' wercken niet,
Wat hoeven wy te vreesen?
Maer ghy, o Godt, die noyt verliet
Staet haer oock by in desen.
8. Wilt de Geweldenaers verslaen,
En hare krachten breecken;
Die om uw' erfdeel te beschaen
Te moedigh 't hooft opsteecken:
Want ghy zijt Koning, wat vertoeft
Ghy langer? straft dit snoo geboeft,
Kastijd het met uw' slagen,
Het heeft ons lang genoegh bedroeft;
Wilt oock de Heyd'nen plagen,
En uyt haer landt verjagen.
9. O Heere dit was ons gebedt
Ghy leend' aen ons uw' ooren,
Ghy had u op den Troon geset
Neemt namaels doch de Weesen aen,
En laet de Weeuwen niet vergaen,
Laet al haer doen gelucken;
Op dat de quade niet voortaen
Met loose schellem-stucken.
De Goeden kan verdrucken. 4. Gloria
|
|