De psalmen Davids

[p. 15]

Psalm VII. Een Gebedt om verlossinge van sijn Vyanden, uyt insicht van sijn onschult en Godts gerechtigheydt.

Oock op de Wijse vanden 16. 23. 32. 60. 125. oud. Comp. Item. 37 Psalm. Oft op de wijse van een van dese Geestelijcke Liederen: Mijn Ziel' verheft den Heere mijn. Oft: Gebenedijt de Heere zy. Oft: door Adams val verdorven is. Oft: Geeft vreed' in onse tijdt, o Heere. Item, O Heere Godt uw Godtlijck Woordt.

OP u hebb' ick mijn hoop gestelt,
O Heere wilt my helpen!
Strijdt tegens dien, die met gewelt
Mijn ziel soeckt t' overstelpen,
En die verwoed, mijn eer en bloedt
Wil als een Leeuw verslinden,
Als geen in 't wout // die schiltwacht houd,
Noch harder is te vinden.

[p. 16]

 

2.   Heer is 'er onrecht in mijn handt,

 

Of heb ick oyt de vrede

 

Gebroocken? of die in bestandt

 

Was hier met ons getreden,

 

Met quaedt beloont // of oyt gehoont?

 

Ia heb ick selver 't leven

 

Die sonder reen // my hardt bestreen

 

Niet wederom gegeven?

 

 

 

3.   Soo zy mijn vyandt Heer van 't landt,

 

Mijn eer moet hy ontrucken,

 

Hy moet in sijn vergramde handt

 

Mijn ziel te pletten drucken.

 

O Heer sta op // verbreeck den kop

 

Van die, die my benouwen,

 

En stelt den dagh // wanneer dat magh

 

Het oordeel zijn gehouwen.

 

 

 

4.   Als dan soo sal een yeders oogh

 

Op desen Rechter dringen,

 

Godt vaer dan opwaerts naer om hoogh

 

Wanneer sy u omringen:

 

Dan sult ghy, Heer // van boven neer

 

Recht doen aen alle Volcken;

 

En straft my niet // dewijl ghy siet

 

Mijn onschult uyt uw' wolcken.

 

 

 

5.   O Godt die hert en nieren kent,

 

Die alles kondt doorgronden,

 

Maeckt met de Boosen doch een endt,

 

En wederstaet hun sonden,

 

Verbreeckt hun raedt // belet het quaet,

 

Maer handthaeft doch de Vroomen.

[p. 17]

 

Mijn schilt zijt ghy // waer door ick my

 

Voor niemant hoef te schroomen.

 

 

 

6.   Of schoon de Heer rechtvaerdigh is,

 

En langsaem tot de wraecke,

 

Soo komt hy, als hy komt, gewis;

 

Sijn gramschap raeckt aen 't blaecken,

 

Wanneer 't gemoedt // noch boosheyt voedt,

 

Sich niet wil laten lichten,

 

Sijn strenge handt // den boogh dan spant

 

Met doodelijcke schichten.

 

 

 

7.   Het swaert dat is al lang gewet

 

Om hong'righ te vernielen,

 

Hy heeft het al gereet geset

 

Tot straf der valsche zielen:

 

Mijn vyant wil // niet wesen stil,

 

Dat kan hem niet vervaren,

 

Met listigh quaet // 't hert swanger gaet;

 

Veel leugens sal hy baren.

 

 

 

8.   Hy heeft een val voor my gestelt,

 

't Sal wesen voor hem selven,

 

Ick heb dat lang te voor gespelt.

 

Hy heeft een put doen delven,

 

Ick wedd' het mist // sijn arge list:

 

Waer door hy my wou hoonen,

 

Sal vallen op // sijn eygen kop,

 

't Quaet sal sijn meester loonen.

 

 

 

9.   Godt zy gelooft in eeuwigheyt:

 

Ick sal de held're snaren,

 

Op dat sijn eer werd' uytgebreyt,

 

Met mijne Psalmen paren.

[p. 18]

 

'k Ben onbequaem // om uwen naem

 

Nae waerde te volprijsen

 

Maer alles van // het geen' ick kan,

 

Dat wil ick u bewijsen. 2. Gloria.