De psalmen Davids
(1663)–Aernout van Overbeke–
Auteursrechtvrij
[pagina 11]
| |
 Ghy hebt my altoos voorgestaen,
Mijn Koning, 'k sal u doen verstaen
Den grondt van mijn gedachten.
2. Soo ras als ons de nacht verlaet,
En 't duyster is geweken,
Soo haest als schijnt de dageraet,
Dan sal ick u al smeken,
Dan sult ghy hooren hoe ick treur,
'k Sal wachten aen u kamer-deur
Om met u vroegh te spreken.
3. Maer ghy zijt een rechtvaerdigh Godt,
Ghy hebt geen wel-behagen
Noch lust aen 't goddeloose Rot
Die sich hovaerdigh dragen;
Geen Trotsche konnen voor u staen,
Ghy sultse schielijck doen vergaen,
En ras haer moedt verjagen.
4. Ghy haet die sich op valscheyt leyt,
En straftse die niet deugen,
Ghy zijt geweest van eeuwigheyt
Een vyandt van de leugen,
En van die and'ren valsch bedroogh,
Sy zijn een grouwel in uw oogh
Die sich in bloedt verheugen.
| |
[pagina 12]
| |
5. Maer ick sal op uw' goedtheyt Heer
Naer uwen Tempel treden,
Daer op mijn aensicht vallen neer
En storten mijn gebeden.
O Godt wilt altoos voor my gaen,
Op dat die na mijn leven staen,
Mijn ziele niet vertreden.
6. Geen recht noch reden is by haer,
Sy spitsen al haer sinnen
En nemen Godts Geliefde waer
Om listigh t' overwinnen,
En of haer schalcke tong al vleyt,
En duysent schoone woorden seyt,
Haer hert is valsch van binnen.
7. Segh Heere datse schuldigh zijn,
En maeckt haer raedt te schanden:
Send haer uw' straffen toe en pijn
Om dat 's u tegenspanden;
Maer laet die geene zijn verblijdt
Die in haer nood tot u altijdt
Ophieven hare handen.
8. Ghy zijt het die de Vroomen sult
Met uwe goedtheyt loonen;
En haer die schuwen sond' en schult
Sult ghy uw' gunst betoonen;
Ghy zijt een schildt dat haer bedeckt,
Heer, voor een wal ghy haer verstreckt,
En doet haer seker woonen. 1. Gloria.
|
|
