375.
Oef! Nu weer van Leentje. Stoffel beschuldigde haar van dien
verkeerden val in z'n hemdsboordjes, ‘die zoo nadeelig werkte op 't
respekt’ en klaagde dat ze hem altyd zoo mal aankeek, als-i ‘heeren
had.’
Dat ‘heeren hebben’ was 'n privatissimum over de
leerwyze van Prinsen, die nog niet was uitgevonden, maar door Stoffel werd
voorgevoeld. Leentje bracht thee by die zaak, en was eenmaal niet geslaagd in
't wegbyten van 'n lach, toen ze Stoffel z'n naam hoorde spellen, en uitvaren
tegen 't onkiesche ouwerwetsche ‘esse té’ dat dan ook leelyk
is.
En dan, die bessen met suiker!