Ideën I

33.

't Was niet heel wysgeerig van Frederik den Groote, te meenen dat hy de landstreek strafte die hy 'n wysgeer gaf tot bestuurder.

Hy, qui tout roi qu'il était, fut un penseur profond, was hierin niet zeer ‘profond.’ De gekroonde liefhebbery-halfdenker nam, verfranst als-i was, het woord filosoof in den zin zooals de Franschen dat gebruiken. (767, vlgg.)

Ik zeg: gelukkig 't land waar de bestuurders wysgeeren zyn. Maar dan spreek ik hollandsch, weet nagenoeg wat ik meen, en zeg nagenoeg wat ik weet. Dit doen de Franschen soms niet, en wie de Franschen napraten, zelden.