De dieren in het Zanderijbos vormen een vredige samenleving. Ze maken geen ruzie met elkaar en vieren elk jaar samen kerst. Er is er maar één die dwarsligt. Dat is Tigri George, die door de anderen ‘Ogri’ Tigri George genoemd wordt.
Mevrouw Sara de Uil is de wijste in het bos. Zij vertegenwoordigt bij de voorbereiding van het kerstfeest de Hoge Commissaris Kobi Kaaiman. Het gaat er in dat bos dus al net zo toe als bij de mensen: met hoogwaardigheidsbekleders. Primpie de Kolibri is de postbode. Zij moet alle uitnodigingen voor de voorbereidingsvergadering versturen, per computer of persoonlijk.
De dieren zijn blij dat er weer een feest komt. De apen maken apenkuren, de slang denkt aan haar mooiste jurk. Eén brief blijft er over: die aan Tigri natuurlijk.
Op de vergadering overleggen de dieren, behalve dat ze commissies benoemen en het menu samenstellen, hoe ze hem moeten aanpakken, zodat hij toch gaat meedoen.
Tenslotte zijn ze allemaal samen een grote familie en mag er niemand ontbreken!
De wijze Sara de Uil verzint een list. Tigri komt en ze noemen hem geen ‘Ogri’ meer. Hij wordt zelfs conferencier op het feest.
Een leuk verhaal dus van deze jonge schrijfster. Ze geeft met haar tori over dieren een stukje ideale mensenwereld weer. Zijn de mensen zo eensgezind dat ze ondanks hun grote verschillen, samen een dwarsligger er weer bij halen? Bovendien schrijft Cyiza modern. In de dierensamenleving sturen ze elkaar mailtjes op de boscomputer, het feest wordt ‘gesponsord’ door de boswinkels en na de kerkdienst dansen ze op de tonen van de Apentijdseband.
Ze schrijft ook grappig. Sara de Uil zet bijvoorbeeld haar ‘uilenbril op haar neus en kijkt boven de bril naar alle dieren’ als ze de vergadering opent.
Welke list verzint Sara de Uil om Tigri George toch op het feest te krijgen? Dat zouden groepjes kinderen kunnen verzinnen en later spelen. Juf of meester kan dan ten slotte voorlezen wat de list is die Cyiza bedacht heeft.
Auteursrechtelijk beschermd
