Buurman is wel een moeilijke Nickeriaan. Hij drinkt veel sopi en haalt oneerlijke streken uit. Als hij dronken is, slaat hij zijn vrouw. Dochter Malti troost haar moeder dan. Zij is een lief meisje. Mooi ook. Jaggernath zit wel eens vanuit zijn huis naar haar te piepen. Een keer, als ze naar school lopen, praten ze samen over de problemen van Malti. Maar in die tijd mag een jongen niet met een meisje praten.
De grote politicus Jagernath Lachmon was omstreeks diezelfde tijd een jongen in de Nickeriaanse polder. Gerrit Barron heeft zeker aan hem gedacht toen hij zijn boek schreef. Het karakter van Lachmon zit ook in vader Radjinder. Die maakt nooit ruzie en vindt dat je in je leven ‘buigzaam’ moet zijn. Zoals de rijsthalmen buigzaam zijn in de wind en zich weer opheffen, zo moeten de mensen verdraagzaam en geduldig zijn. Als de grote, zware kankantri valt, blijft hij liggen, hoe machtig hij ook is. Hij is niet buigzaam. En zo zei Jagernath Lachmon het ook altijd.
Een mooi boek dus, ‘De kleine Jaggernath’, het geeft een beeld van het leven in het district Nickerie, lang geleden. Het is spannend en grappig door de plagerijen van de kinderen in het gezin. Het is ook een leerrijk boek. We leren eruit hoe moeilijk het leven vroeger was in de polders en hoe de mensen zich toch wisten te redden. Niet alleen voor Nickeriaanse kinderen, maar voor alle Surinamers is dat belangrijk!
Auteursrechtelijk beschermd
