De Vlaamsche vertelselschat. Deel 4

[p. 28]

CCCXVIII. De bie en de spinnekopaant.

Eens zei de spinnekop tot de bie:

- Is me dat een leven, het uwe! Slaven en sloven van den morgen tot den avond, ver van huis en kluis, en nooit rust of vrede kennen? En waarom? Om wat honig bijeen te rapen, honig, die de menschen u nog ontstelen. Doe gelijk ik: zoek uw eten thuis.

- 't Is waar, zei de bie, ik heb het moeilijk, maar ik doe niemand kwaad. Dat is mijn troost! Maar gij, die 't zoo gemakkelijk hebt, wat al moorden hebt gij op uw geweten!