De Vlaamsche vertelselschat. Deel 2 (1927)

De Vlaamsche vertelselschat. Deel 2

(1927)–Victor de Meyere– rechtenstatus

Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende



[pagina 236]
CXXXXIV-CLXIII. Twintig kwelvertelselsaant. 1 'k Weet een vertelselken Van Pierlapelselken; Wil je 't weten 'k Zal 't u zeggen: Der kwam daar ne patere En hij viel in 't watere, En der kwam daar ne puit En hij triek hem der uit. En daar: 't vertelselken is uit.
2 Daar kwam een vrouw met een kind, Mijn vertelselken begint. Toen kwam haar man met een kalf, Mijn vertelselken is half. Toen kwam een varken met een langen snuit, Mijn vertelselken is uit.
3 Ik zal u iets vertellen Van Ciesen en Peternelle, Die... Zulde gij 't zwijgen? (de kinderen zeggen hier meestal ja) Dan zal ik het ook maar zwijgen.

[pagina 237]
4 Mijn vader heeft lijnwaad, 't Is niet metelijk. Mijn moeder heeft geld, 't Is niet teilelijk. Mijn zuster heeft een peer Ze is niet schellelijk. En mijn vertelsel is uit Is niet zeggelijk!
5 Een maalder, een meulen, Een paard en een veulen, Een vrouw en een kind, 't Vertelsel begint. Een man en een pater, Een vischken in 't water, Een koe en een kalf, 't Vertelsel is half. Zij gingen aan 't spelen, Op trompen en veelen, Op trommel en fluit, 't Vertelsel is uit!
6 Ik wil u iets vertellen: Een rosse kater Sprong in 't water. Hij sprong in de assche, De hond begon te bassen. Hij kroop er weer uit En 't vertelselken is uit.

[pagina 238]
7 'k Vertel een vertelsel, Pier-la-Pelsel! De kat zat op het huis En er kwam een flieremuis. De kat die deed ne sprong, Haar staartje aan 't gootje hong, Ze sprong nog eens zoo wijd En was haar staartje kwijt.
8 Ik zal u iets vertellen Van Pieter en Pieternelle. Pieter schoot nen haas En Pieternelle Moest 't beestje vellen (villen).
9 Pieter Pater Viel in 't water. Pieter Puit Had het gezien van op zijn schuit En haalde Pieter Pater 't water uit!
10 Sa hoor eens wat: Machiel, de guit, Zat op een schuit En wou gaan leeren pompen. De pomp die brak, Machiel op zijn gat En was zoo naarGa naar voetnoot(1) verdronken. Wat plezierig vertelsel is dat!

[pagina 239]
11 Drie meisjes gingen langs de baan, Daar kwamen drie meneerkens aan. Die heerkens vroegen ‘gade gij mee?’ Maar geen een van die meisjes, die 't dee. En staat 't vertselsel u niet aan, 'k Begin dan weer van eerst af aan!
12 Floeren Jantje, Zoo zwart als roet Ging eens wandelen Zonder hoed. En het zonneken Scheen op zijn bolleken En hij droeg een parasolleken.
13 Drie meisjes gingen langs de baan, Daar kwamen drie meneerkens aan; De heerkens zeiden goeden dag. De meisjes schoten in een lach. En 't varken met zijn langen snuit Die lachte ze wel 't meeste uit.
14 Er zat een aapeken Al op een bloksken, Veur zijn moeders keukendeur; En der was een holleken Al in zijn roksken, Daar stak dat schelmken Zijn pootje deur.

[pagina 240]
15 Er was een vrouwken Het zat in 't schouwken. Haar ‘venken’Ga naar voetnoot(1) zocht met veel gedruisch, Trap op, trap af, door heel het huis. - Ach, waar zit nu toch mijn vrouwken? - Ik, ik zit hier in het schouwken - En wat doet mijn vrouwken daar? - Ik, ik kam en krol mijn haar.
16 Er zat een begijntje in 't koren Met haar komkommerken bloot. En er kwam nen hanne gevlogen, Die krabde met zijnen poot. O, mijn hondje, Krab aan mijn kontje, Mijn kontje, mijn kontje is tarwebrood.
17 Lippen Tippen Zat in 't koren, Met een driegdraad om zijn ooren. Vóór zijn voeten sprong ne puit, Lippen Tippen 't Koren uit.
18 Ik zal u iets vertellen Van katten en poesjenellen... Zulde gij zwijgen...
[pagina 241]
De luisterende kinderen zeggen hier volmondig ja, waarop de verteller besluit: Dan zal ik ook maar zwijgen.
19 Daar was een begijntje, Dat ging zoo fijntjes Al op moeders klonken. Het liet een keek Viel in de beek, En was bijkans verdronken.
20 Luister nu hier: Peken en Meken Zaten te gaar Op een melkkar. Oei! zei het Meken. Wat is 't? zei Peken. Gij moet uw voeten Bij mij niet steken.	voetnoot(1) bijna voetnoot(1) ventje.

Vorige Volgende