Het nut der tegenspoeden, brieven en andere gedichten

[p. 265]

Op den Henrik den Grooten van den Franschen dichter de Voltaire, in Nederduitsch heldendicht vertaald door den heere Sybrand Feitama.

Juich, Nederlands Parnas! roer nu de blyde snaaren;

Verban 't vermoeden, dat de Heldenpoëzy

Met all' haar' heldenstoet ten hemel dreigt te vaaren;

Zie, zie hoe gloriryk zy stand houd aan het Y.

De schoone Zangheldin, die, langs de Grieksche stranden,

Telemachus geleidde in 't spoor van Fenelon,

En hem, met zo veel kunst, in Ithaka deed landen,

Zingt, op Voltaires toon, de glori van Bourbon.

Zy zingt, en boet in 't einde ons langgerekt verlangen;

Zy zingt, en houd elks hart aan haaren zang geboeid;

Elks aandacht blyft verrukt aan haaren kunstgalm hangen,

Terwyl de lauwer om haar' schedel groent en groeit.

[p. 266]

 

De groote Henrik, door der Guisen wrok vertreeden,

 

Beschermer van Valois, en door Valois gehaat,

 

Door Medicis vervolgd, door 't Eedverbond bestreeden,

 

En echter in den nood hunn' aller toeverlaat;

 

Der Hugenooten steun, der Braafsten welbehaagen,

 

Grootmoedig in zyn leed, verstooken van de kroon,

 

En echter dubbel waard die op zyn kruin te draagen,

 

Herleeft op 't heerlykst hier, door haar' verheven toon.

 

Hoe helder straalt zyn deugd ons Nederland in de oogen,

 

't Zy zyn meêdoogendheid zyns Volks elende maal',

 

't Zy hy in 't heetste vuur der burgeröorelogen,

 

't Verdrukt Geloof ten troost, heldhaftig zegepraal'!

 

Roem vry, ô Vrankryk! uw' Voltaires gouden snaaren;

 

Wy roemen Feitama, des Amstels hoofdpoëet,

 

Die in verheven kunst hem grootsch kan evenaaren,

 

En in 't geleerd vernuft geen wanbegrippen smeed.

 

Britanje moog' haar' Pope, ons Holland Vondel eeren,

 

Wier Zangnimf in Homeers en Maroos voetspoor streeft;

 

De Dichter onzer eeuw, dien wy op 't hoogst waardeeren,

 

Die 't Schouwtoonecl aan 't Y een' nieuwen luister geeft,

 

Die de achting tot zich trekt der edelste Verstanden,

 

Die onbedwongen zwier met kracht van reden paart,

[p. 267]

 

Die 't kunstörakel strekt der vrye Nederlanden,

 

Is de eerste lauwerkroon, met Pope en Vondel, waard.

 

Met recht word u die kroon door 't Kunstchoor toegeheiligd,

 

Beroemde Feitama, nu ge ons uw' Henrik wyd:

 

Hy blyv', met uwen naam, voor 't woên des Nyds geveiligd,

 

Bevestige uwen lof, en overleev' den tyd!

mdcclii.