|
| |
| |
| |
Op de historie der pausen, uit het Engelsch van den heere Archibald Bower vertaald door den eerw. heere Jan Brak.
ô Waarheid, die met eedlen luister
Alöm uw' heldren glans vertoont,
De nevels scheurt van 't aaklig duister,
Waarïn de blinde Dwaaling woont!
Gy wyst het heilspoor aan de zinnen:
Wie, die u kent, moet u niet minnen!
't Vooröordeel mooge een poos 't gemoed
Der Volken door zyn toorts verblinden,
Daar 't, in dien schemerenden gloed,
Uw zuivre klaarheid waant te vinden;
Zyn flaauwe tooverkracht verdwynt
Waar uw verwinnend licht verschynt.
| |
| |
Dit blykt aan Bower, die te vooren,
Door 't sterk Vooröordeel vroeg misleid,
Den Roomschen Stoel had trouw gezwooren,
En de ingebeelde Onfeilbaarheid,
Door veelen wetloos aangebeden,
Verdedigde met schyn van reden.
Maar daar uw glans zyn hart bestraalt,
En, zelfs in 't yvrigst van zyn poogen,
Op 't stout Vooröordeel zegepraalt,
Daar eert hy in uw groot vermogen
De nimmerfeilende Oppermagt,
Waar Romes Hoofd vergeefs naar tracht.
Thans stelt zyn Godgewyde veder
Der Pausen hoogmoed in het licht,
Werpt hunnen ydlen waan ter nedér;
En schetst, voor ons verbaasd gezicht,
Hoe 't snood Bedrog, door looze treeken,
Hun groot gezag wist aan te kweeken.
| |
| |
Het Bygeloof, zo dom als blind,
Ten hoogen top van staat geklommen,
Eert, door dweepzuchtig Kerkbewint,
Vergruisd geraamte als Heiligdommen,
En knielt, ten hoon van Jezus Leer',
Voor nietige overblyfzels neêr.
De Liefde word met smaad verschooven,
De Godsdienst van zyne eer beroofd.
't Geweld wil de aarde doen gelooven
't Geen Rome zonder recht gelooft.
Wie zulk een' Zieldwang durft weêrstreeven,
Word aan de wraak ten prooij' gegeeven.
Dat tuig' het woedend martelvuur,
Ontvlamd in all' de waerelddeelen,
Ten schrik der schreijende Natuur;
Dat tuigen all' de bloedtafreelen
Van hen, wier nagedachtenis
Ons door alle eeuwen dierbaar is.
| |
| |
ô Trotsche Heerschzucht, die vermetel
Godvruchtige Eenvoud snood vertreed,
En in den Bisschoplyken Zetel
Drie kroonen voegt by 't purpren kleed!
Wie schrikt niet voor uw dwinglandye
In de onbepaalde heerschappye?
Maar Bower, door het glansryk licht
Der zuivre Waarheid onderweezen,
Leert, daar zyn nuttige arbeid sticht,
Den Christen God - alléén te vreezen.
Met recht zien wy, met zyne vlyt,
Zyn' Naam aan de Eeuwigheid gewyd.
ô Brak, die uwen eedlen yver
Ten nut van 's Heilands Kerk besteed,
En 't werk van dien beroemden Schryver
Siert met een zuiver Neêrduitsch kleed!
Uw nette pen moete elk behaagen,
En u een glorikroon doen draagen!
mdcclii.
|
|
Auteursrechtvrij