Het nut der tegenspoeden, brieven en andere gedichten

[p. 234]

Wiegzang voor den zoon van den weledelen achtbaaren heere Josua vander Poorten, representant fan zyne hoogheid, Willem den IV, in De Nederlandsche Oost-Indische Maatschappy* en vrouwe Hillegonda Jozina van Eik.

Blinkend Leger, dat de kringen

Van het hoogste Hof bewoont!

Glansryk heir der Hemellingen,

Ryk met eere en heil gekroond!

Daal, ei daal van 's hemels boogen,
Om de gunst van 't Alvermogen

In zyn heilgift gaê te siaan:

Josua is 't heil beschoren
Dat een Zoon hem is geboren,

Weiger niet dien by te staan.

[p. 235]

 

Dek, in 's levens ochtendkrieken,

 

Op den last der hoogste Magt,

 

't Wichtje met uw gouden wieken;

 

Wees het tot een Wiegewacht.

 

Wil de rust zyne oogjes sluiten,

 

Houd dan toch alle onrust buiten;

 

Streel zyn zieltje door 't muzyk

 

Dat, in Godgewyde psalmen,

 

All' de transsen doet weêrgalmen

 

Van 't volzalig Hemelryk.

 

 

 

Waakt hy, wil dan by hem waaken;

 

Laat zyne eerste en teêrste jeugd

 

Veilig zich in 't zoet vermaaken

 

Van een kinderlyke vreugd;

 

Laat de blydschap, onder 't speelen,

 

Nieuwen luister mededeelen

 

Aan zyn vriendelyk gezicht.

 

'k Zie zyn Zusjes om hem zwieren,

 

't Kraamvertrek al danssend sieren,

 

Bloemtjes strooijen waar hy ligt.

 

 

[p. 236]

 

Vlugge Geesten! daalt van boven;

 

Brengt de wysheid, vry van drift,

 

Uit het zalig Hof der Hoven

 

't Wichtje tot een Pillegift.

 

Laat haar' glans zyn hart bekooren,

 

Om haar vruchten op te spooren;

 

Vormt het jeugdige gemoed

 

Tot beminnelyke zeden;

 

Laat de Deugd zyn zy' bekleeden,

 

Hem bestraalen door haar' gloed.

 

 

 

Dierbre gift van 't Alvermogen!

 

Driemaal wellekome Zoon!

 

Lust van Van der Poortens oogen!

 

Hooftbag aan zyn huwlykskroon!

 

Gun dat ik in Poëzyë,

 

U het eerste kransje wyë,

 

't Eerst uw hoofd met bloemtjes tooij';

 

Myne oprechte zegenwenschen,

 

Lovertjes die niet verslenssen,

 

Om uw wanklend wiegje strooij'!

 

 

[p. 237]

 

Zo verslrekt gy, door uw gaaven,

 

Aan den boord van 't kielryk Y,

 

De eer, de blydschap aller Braaven,

 

En een zuil der Koopvaardy!

 

Zo moet gy, in ryper jaaren,

 

Beide uw Ouders evenaaren,

 

Vrolyk wandlende in hun spoor!

 

Zo stygt gy, met mannenstappen,

 

Op 't geleî der Weetenschappen,

 

Naar het hooge glorichoor!

mdccl.