|
| |
| |
| |
Mengeling van verscheiden gedichten.
| |
| |
Beurtgezang der herderen van de kribbe des heilands wederkeerende.
Gy, Herders, die met my in Efrathaas valeijen
In 't holst des nachts de onnoozle lammers hoed,
En 't wollig vee in veiligheid doet weijen!
Betoont de vreugd van ons verheugd gemoed
Door Beurtmuzyk en blyde reijen.
Thans heffe ons juichend hart, belust ten rei te gaan,
Een' nooitgehoorden Veldzang aan,
En volg den hoogen galm der juichende Englenchooren.
Messias, ons ten troost beloofd,
Messias, die de Slang van kracht en magt berooft,
Messias is deez' nacht in Bethlehem geboren.
| |
| |
Wat licht is voor ons opgegaan?
Wat glans verrukt onze opgetoogen zinnen,
En leert ons hart den zin van 't Heilgeheim verstaan?
Een' luister, die de dwaaling kan venvinnen,
Doet ons Messias zien en minnen.
Wat glans verrukt onze opgetoogen zinnen,
En leert ons hart den zin van 't Heilgeheim verstaan?
Gods Geest, die eertyds zyn Profeeten
Met licht van kennis heeft bestraald,
Doet ons, als hen, Verborgenheden weeten;
Gods Geest, de leeraar der Profeeten,
Is waarlyk in ons hart gedaald.
De groote Silo komt: dat hem de Volken eeren!
Genade en majesteit gaan zyne schreden vóór.
Juich, Sion! juich met ons: 't is tyd van triomfeeren:
Gods Engel, dien gy wacht, bezoekt zyn Tempelchoor.
| |
| |
Vader van de wendende eeuwen!
Licht der hoopende Hebreeuwen!
Vader van de wendende eeuwen!
Daal, waar 't menschdora u verbeid!
Vader van de wendende eeuwen!
Licht der hoopende Hebreeuwen!
Zoon, waar Abram op kan boogen!
Sterke God! daal uit den hoogen!
Daal, waar 't menschdom u verbeid!
Doe in het bloozend oost' uw blyde heilstar ryzen,
Regeerder van het groot heeläl!
Laat haar gewenschte glans in Bethlems vruchtbaar dal
't Geloovig Israël uw kleine kribbe wyzen;
Aan 't blinde Heidendom uw' nederigen stal.
| |
| |
De groote Silo komt: dat hem de Volken eeren
Met wierook, mirrhe en goud!
Waak op! waak op, gy krachtige arm des Heeren!
Dat alle magten voor Gods almagt zich verneêren,
Daar Jacobs juichend Kroost zyn zegepraal aanschouwt!
Kniel, Sion! kniel, en stoor u aan de wooning
Noch rustplaats van uw' grooten Koning.
De needrigheid ontsiert hem niet.
Kniel, Sion! kniel, aanbid den Heer der heeren!
Wil hem met blyde zangen eeren,
Wien 't heir der Englen hulde bied.
Eene ongerepte Maagd, beschaâuwd door d' Albehoeder,
Word in 't gezegend Bethlem moeder,
En kust verheugd den grootsten Zoon.
| |
| |
Ziet d'afgehouwen tronk van Jesse weelig bloeijen!
Ziet een volmaakte Spruit uit zynen wortel grocijen!
Aanschouwt den Erfgenaam van Koning Davids troon!
Gelukkig Bethlehem, uit duizend uitgeleezen!
Zoud ge een geringe Stad in 't grootsch Judea weezen?
De Vorst van Israël aanvaard in u zyn kroon.
In deez' gewenschten' nacht ontdekt ons Vorst Messias
Het heilgeheim, dat Ezaïas
Voorspelde op 't Goddelyk bevel.
Dus klonk die heilrykste aller maaren:
Gy zult een Maagd een' Zoon zien baaren;
Noemt zynen naam Emanuël.
Die goddelyke Zoon is in deez' nacht geboren:
Kniel, Sion! val op 't aanzicht neer!
Aanbid der heeren Opperheer!
Erken het heillot, u beschoren!
| |
| |
Hy, die uit niets den baijert schiep,
En de aarde grondde in 't hart der baaren,
En lieflyk licht uit aaklig duister riep,
Hy, die in weezen was eer immer wezens waaren,
Komt uit den hemel ons op aard' zyn' wil verklaaren.
Hy zal het reine hartältaar
Met liefelyker geur doen branden
Dan die van 't zuiverst vet der heilige offerhanden:
Hy is 't hoogwaardig Hoofd van Salems Priesterschaar.
Nu blykt Gods dierbre gunst en trouw ons overvloedig:
De groote Koning komt, aan Sion toegezeid;
Gezalfd met 's Vaders heiligheid:
De groote Koning komt, een Heiland, die, zachtmoedig,
Zyn Volk in alle waarheid leid.
Hy, milder dan zyn Speelgenooten
Met vreugdeoly overgooten,
| |
| |
Hy is de Heer die 't all' gebied:
Zyn scepter, dien de boozen vreezen,
Zal voor 't weêrspannig volk een yzren scepter weezen:
Welzalig die zyn' toorn ontziet!
Komt, volgen wy, naar ons vermogen,
Der Hemellingen hoogen toon.
Eer, eer zy Gode in zynen troon!
Zyn goedheid, met den mensch bewoogen,
Schenkt ons dien langverwachten Zoon.
ô Israël! houd dat geschenk in waarde!
Toon eerbied voor dat dierbaar Pand!
Erken den Vredevorst, die allen twist verbant,
En vrede en blydschap brengt aan de aarde.
Zyn magt rukt ons uit 's Doods geweld:
Hy zal den heitiran versaagen.
| |
| |
Zo schepp' Gods liefde in ons, door hem, een welbehaagen!
Zo worden we in Gods gunst hersteld!
Waak op, waak op, en trek voor ons ten stryde!
Gord uw ontzagchlyk zwaard ô Held! aan uwe zyde!
Waak op, en trek voor ons te veld!
Uw wrevle weêrparty zal nooit uw magt ontslippen!
Gy zult hem nederslaan door d' adem uwer lippen,
Daar 't vrygevochten Volk alöm uw grootheid meld!
Zyn schouder schraagt zyn vaste heerschappye:
Zyn vyand ligt geboogen voor zyn' troon.
Dat aller Volken hart zich hem ten offer wyë,
En Davids Heer erkenne in Davids grooten Zoon!
In zyn gewenscht Gebied zal heil en welvaart bloeijen,
Terwyl Rechtvaardigheid de Vrede welkom kust.
| |
| |
Geen onkruid zal voortaan op Sions akkers groeijen,
Daar milde vruchtbaarheid zich huuwt aan stille rust.
Die blyde dagen zyn geboren:
Gods goedertierenheid heeft aan haar Volk gedacht.
Laat ons verrukt, met saamgevoegde magt,
Alöm het heil der zaligste Eeuw doen hooren!
Hoe lieflyk zyrt de wellekome schreên
Van hem, die bode strekt van langgewenschte maaren,
Van hem, die Juda noopt tot blyde feestgebaaren,
En Jacobs Telgen troost door hooge zaligheên,
Hen nodigt tot den dag der krooning!
Juich, Sion! juich, uw God is Koning!
ô Sion! beur het hoofd omhoog!
Sier u met plegtige gewaaden!
Zyt, zyt gewillig in geheiligde sieraaden,
En wisch de traanen uit uw oog!
Aanvaard de hoogste gunstbetooning.
| |
| |
Juich, Sion! juich! uw God is Koning!
Zyn Ryk, het Ryk van heil en vreê,
Zal op 't gewillig hart der Volken zegepraalen:
Zyn scepter heerscht van zee tot zee:
Rivier noch wildernis zet aan zyn grootheid paalen.
De blinde zal met zyn vernieuwd gezicht
De glansen gadeslaan, die 't heiligdom omringen;
De kreuple, als 't vlugge hert, door Judaas bosschen springen;
De doove luistren naar 't verrukkend heilbericht.
De bange kerker word ontslooten:
Hy, die in yzren kluisters zucht,
Juicht, opgebeurd door ruimer lucht,
Eerlang by 's Konings gunstgenooten.
Juich, Sion! juich met ons, om 't heillot, u bereid:
Het blaakend oorlogsvuur zal uwen grond niet schaaden:
| |
| |
Slaa vry het bloedig zwaard tot sikkels en tot spaaden:
Het woest verderf ontvlugt den Berg der heiligheid.
Ziet lelyen en roozen bloeijen
Daar noch kruid noch heester stond.
Ziet de gouden airen groeijen
Op den onbebouwden grond.
Ziet de zilvren bronnen springen
Laat ons hem ter eere zingen,
Wiens gewenschte heerschappy
Den hoogen lofgalm wekt der blyde Hemellingen!
ô Vorst der zalige Englenchooren!
Word ge in een' laagen stal geboren?
Buigt aarde en hemel zich niet onder uw bevel?
| |
| |
Knielt met ons by de wieg van aller Vorsten Koning,
ô Dochters van Jeruzalem!
Bied uw' geliefden Heer' een reine ziel ter wooning,
En wyd uw hart alleen aan hem.
Hooge poorten! springt nu open,
Daar gy 's Konings komst verbeid!
Wie is 't, op wiens komst wy hoopen?
Wie, die zo veel vreugd verspreid?
Laaten we ons voor hem verneêren:
't Is de Vorst van 't heir des Heeren.
Laaten we ons voor hem verneêren:
't Is de God der zaligheid.
Nu zal de wreede Wolf by teedre Lammers weiden;
De fiere Leeuw by d'Os zich voeden met het gras:
| |
| |
Een herders knaapje zal hen leiden
Door 't vruchtbaar veld, dat flus een woeste vlakte was.
Nu kan de zuigling vry met blaazende addren speelen:
Nu schaad noch bazilisk noch draak:
Nu vind een teeder wicht by 't slangenhol vermaak.
Trekt aan, ô Volken! komt in Sions heilstaat deelen!
Denkt, denkt voortaan aan 't luisterryk gebied
Van Helden, door uw Wyzen hoog gepreezen,
Denkt aan 't gezag der Waerelddwingren niet:
De Heilstar, die in 't oost is opgereezen,
Wyst u den weg naar Bethlems stal:
Daar ligt de Vorst van 't uitgestrekt heeläl.
Gy zult met ons zyne onderdaanen weezen,
Als hy in zegepraal de Volken richten zal.
ô Silo, laat de liefelyke straalen
Van uwe gunst op Isrel daalen!
| |
| |
Zo word' hun scheemrend oog verlicht!
Belonk het Heidendom, als Sion, door uw goedheid!
Zo smaak' der Volken hart in 't ruim heeläl de zoetheid
Van 't Vrederyk, door u gesticht!
Verlosser! wil deeze eerste lofgezangen
Met een genadig oog in uwe kribbe ontfangen!
Gy kent ons hart en onze magt.
Gewenschte Silo! hoor dees bede!
Laat, laat uw knechten gaan in vrede!
Zy zien uw zaligheid, en hebben u verwacht
|
|
Auteursrechtvrij