Cloosterken der gheestelijcke verryssenisse ofte der ontwordentheyt
(1639)–Lucas van Mechelen–
AuteursrechtvrijWijse: Maria schoone Bruydt schoon Coninghin. Oft: Troost boven troost voorwaer. Req. 103.Al t’goet van t’Cloosterken daer in bestont,
Datmen twee willen niet en vont,
Tot dat Cloosterken bequaem
Was, die Godt was ghehoorsaem.
Ghehoorsaemheyt oprecht floreerde daer
In een volmaecktheyt wonderbaer,
Als een puere school der min
Had dat Cloosterken dat in.
Soo ick daer binnen quam in dien vré,
Was dat den eersten A.B.C.
Die in t’Cloosterken zijn souw,
Moest die les wel leeren nouw.
Dat spreeck-woort der Schriftuer stont over al,
Victorien vertellen sal
In dit Cloosterken niet dan,
Die ghehoorsaem wesen kan.
Gheen oogh en mocht ick op oft neder slaen
Dan door inwendelijck vermaen,
-In dat Cloosterken van Godt
moest my komen dat ghebodt.
| |
[pagina 79]
| |
Mijn offerande was ghehoorsaemheydt,
Mijn herte stondt daer toe bereydt,
K’ded’ in t’Cloosterken niet meer,
Dan ghehoorsaem zijn den Heer.
Waer dat ick henen gingh, k’en gingh daer eniet,
Dan alst my Godt inwendigh hiet,
Als die klocke teecken gaf,
t’Cloosterken liep op en af.
Al was my t’rusten soet, als Godt my riep,
Door duysent dooden tot hem liep,
t’Cloosterken met Godts bevel
Was my t’soetste minne-spel.
Stracks met dat windeken mijn schipken dreef,
Oft ligghen op den ancker bleef,
Soo in t’Cloosterken Godt sprack,
t’Schipken vanden Oever stack.
Op dien sonne-loop sagh ick altijt,
Oft ick mijn schaduwe was quijt,
Oft in t’Cloosterken altoos
Mijnen wil was wille-loos.
Te volghen mijnen wil een ooghenblick,
Had’ my gheweest den meesten schrick,
Die in t’Cloosterken alleen
Moest ghehoorsaem zijn aen Een.
My grondigh uyt te gaen was mijne vreught,
Lief had ick die oprechte deught,
Mijns wils ledigh te zijn heel
Was in t’Cloosterken mijn deel.
|
|