Cloosterken der gheestelijcke verryssenisse ofte der ontwordentheyt
(1639)–Lucas van Mechelen–
AuteursrechtvrijWijse: Almachtigh Godt u loven wy. Oft: Naer dat volbrocht was inde Kerck. Req. 83.D’Werck-huysken in mijn oeffeningh
Daer ick gherust te wercke ghingh,
In t’Cloosterken der hooghste minne
Was d’lichte Godts daer ick wrocht inne.
In dat werck-huysken over-klaer
Wrocht ick mijn wercken altegaer,
Om t’Cloosterken al wat ick wrochte,
In dat werck-huysken klaer volbrochte.
Eenvuldigh hiel ick mijn ghemoet
In dat werck-huysken over-soet,
| |
[pagina 56]
| |
Om soo te recht al mijne dinghen
Voor t’Cloosterken wel te volbringhen.
Om in Godts licht met d’werck te staen,
Liet ick der zielen vonck op-gaen,
Godts licht in t’Cloosterken moest wesen
Mijns gheests werck-huysken uyt-ghelesen.
Mijn wercken ded’ ick daer altoos
In dat werck-huysken werckeloos,
In t’Cloosterken ick’t daer by hiele,
Dat in’t licht Godts bleef mijne ziele.
Wat ick in dat werck-huysken ded’,
Volbrocht ick met volkomen vred’;
Oft anders wierdt my d’licht verholen
In t’Cloosterken ontrooft, ontstolen.
T’gheen dat ick ded’ van d’eerst tot d’lest,
Moest ick in d’licht Godts doen op d’best;
Om t’Cloosterken ick t’alle weghen
Moest in’t werck-huysken d’beste pleghen.
Iae k’moest Godt soo met wachte nouw
In dat werck-huysken zijn ghetrouw
Om t’Cloosterken daer Godt my voerde,
Dat sonder noodt ick niet en roerde.
Alst dan met maet, ghewicht, ghetal
Soo ghingh in dat werck-huysken al,
Moest staen in t’Cloosterken ghevanghen
Ick noch gheheel in al mijn ganghen.
Dan moest noch zijn die wachte groot
Soo in’t werck-huysken van my bloot,
Dat ick om t’Cloosterken my draghen
Moest, als van my gheheel ontslaghen.
| |
[pagina 57]
| |
Soo ick in d’licht dus brocht van pas,
Met Godt mijn ziel vereenight was,
In t’Cloosterken d’werck-huysken stille
Van Godts wil maeckte mijnen wille.
|
|