Schadt-Kist der Liefde

voort gebracht in tijt van vrolyckheydt

[p. 84]

O Wilt doch mijn sinnen

Stemme: Van Aertjen.

O Wilt doch mijn sinnen
O bedaren snel,
Hoe wel ick in’t minnen
Droef veel lijden fel,
Ick sal nochtans dragen
Met ghedult mijn last,
Hoe wel dat mijn daghen
Sijn vol pijn ghepast.

2 Aenstaen doet verwinnen
Soo’t blijckt t’allen tijdt,
Daerom ick mijn sinnen
Nu op hope smijt,
Dus ick sal te vreden
Noch een wijle zijn,
En met goede seden
Sien de liefste mijn.

3 O ghy stercke krachte,
O ghy minne vreucht,
Ghy verheert met machte
Al mijn soete jeucht,
Soo dat hier mijn siele
Nu schier is versmacht,
Met ootmoet ick kniele,
Ende troost verwacht.

[p. 85]

 

4 ‘tsal aen my niet schorten

 

Maer aen u mijn lief,

 

Wilt oock liefd’ uytstorten

 

My al tot gherief,

 

Op dat wy t’saem groeyen

 

Na het oudt verbondt

 

Ende jonst mach bloeyen

 

Wt een rechte gront.

 

 

 

5 Maer elaes t’verwerven

 

Schijnt my noch so veer,

 

Ick sal moeten derven

 

Haer noch wel, o Heer,

 

Als ick koom t’ontmoeten

 

Jae van veer haer sien,

 

En meen haer te groeten

 

Gaet sy van my vlien.

 

 

 

6 ‘ksal my niet onthouwen

 

Dan mijn liefde groot,

 

Eer sal’t lichaem nouwen

 

Met de bleecke doot,

 

Want al by de dooden

 

Is geen wreetheyt straf,

 

Geen soo anghste nooden

 

Yemant oyt en gaf.

 

 

 

7 Ach mijn Lief mijn waerde

 

Mijn Princes en bloem

 

Ach wout ghy aenvaerden

 

Het geen ick hier roem,

 

O ghetrouwe minne

[p. 86]

 

Laet doch blijcken soet,

 

Ende in’t beginne

 

Blust mijn heete gloet.

 

 

 

8 Wist ghy hoe ic brande

 

In het minne vyer,

 

Ghy soudt wel aenranden

 

My te helpen hier,

 

Maer nu ist verholen

 

Van u onbekent,

 

Lief ick sit op kolen,

 

My doch trooste sendt.

Godt boven al.