Merlijn, naer het eenig bekende Steinforter handschrift

Van den koninck Ban ende van den koninck Bohort, ende hoe²⁶ Hestor gewonnen wart.

Dhistorie seghet: doe die Seynen
Verdreven waren uten pleine²⁷,
Dat Artur logierde nadas
Opten plein²⁸, daer die strijt was,
Entie barone alle mede;
Doe dade die koninck Artur, ter stede,
Den baronen tgoet delen²⁹ naer,
Datsi gewonnen hadden daer,
Dat³⁰ des hem selven niet es bleven;
Ende doent³¹ al enwech was gegeven,
Redensi met blyscapen in die stat.
Daer rastensi hem vijf dage nadat,
Entes³² sesten dages sciedensi daer,
Ende elc prince voer tsinen lande naer,
Ende scieden van Artur met groter eren,
Ende daer bleven dander³³ heren,
Die koninck Ban entie koninck Bohoert
Entie koninck Lot also voert.
Heer Gawijn entie van der Tafelronden
Reden metten koninck Artur, tien stonden,
Te Carmelot, daer si waren ontfaen
Met groter feesten, sonder waen.
Van der koninginnen Jenovren, sijt seker das,
Ende van al den volke dat daer was.
Doe quam Merlijn ten koninck Artuer:
‘Here’, zeidi, ‘gy hebbet nu ter uer
Iu lant gesuvert van den Sennen quaet,
Ende iu lant es in vrede, dat verstaet,
God zijs gelovet hondertfout³⁴,
Gyne dorret ontsien kracht no gewout³⁵,
Des moechdy³⁶ wel laten varen dan
Den koninck Bohort enten³⁷ koninck Ban

26 wo

27 pleynen

28 plaen

29 dats deilen

30 sodat

31 do dat

32 unde des

33 de anderen

34 hondertfolt

35 gewolt

36 moge gy

37 unde den.

[p. 371]

 

Tharen¹ landewaert, als gy dat gebiet,

33200

Wantsi ne quamen² in langen tyden daer niet,

 

Ende si en sagen haer wijf noch kinder mede

 

Lange niet³; oec hebbensi ter stede

 

Enen quaden fellen viant,

 

Die gerne verderven soude haer⁴ lant,

33205

Dat es die koninck Clandes es hem gevee,

 

Ende si moeten lyden nu die zee

 

Ende sullen waernemen tharen¹ lande’.

 

Die koninck Artur sprac te hande:

 

‘Merlijn, mochtet⁵ wesen, dheren vry

33210

Bleven my liever hier met my

 

Dan si enwech voeren⁶; want, dat wet,

 

Nieman⁷ en mochtet verdrieten met⁸

 

Van sulker geselscap thebbene nu’.

 

Merlijn zeide: ‘here, dat secgic iu,

33215

Dat moet ember aldus wesen’.

 

Dus sciedensi van den koninge mettesen,

 

Ende namen⁹ orlof ende voeren⁶ van daer;

 

Ende Merlijn, diese minde vorwaer,

 

Voer met hem ende geleidese alsoe.

33220

Ende opten iersten¹⁰ avent geviel¹¹ hem doe,

 

Datsi tenen castele quamen² ter uren

 

Die besloten was met sterken¹² muren,

 

Die dick waren¹³, ende herde hoe¹⁴;

 

Daer stonden inne drie¹⁵ sterke torre¹⁶ doe

33225

Ende wel gehordiert al ombe, vorwaer;

 

Entie gracht was vol water daer,

 

Die ombe den casteel ginc ter tijt,

 

Ende wel hondert voete oec wijt;

 

Ende daer ginc ombe een maras

33230

Herde diep, dat twe mylen lanc was;

 

Ende nieman⁷ mochte ten castele komen

 

Dan tenen wege, hebbic vernomen,

 

Die so smal was ende so enge,

 

Datter maer¹⁷ twe sonderlenge

33235

Neven een in konden geryden;

 

Die wech was gemaket, tien tyden,

 

Ter¹⁸ stat met stenen, ende ter¹⁸ stat

 

Met groten planken, ende onder dat

 

Liep (een) groet water, dat men daer

33240

Niet over (en) mochte ryden, vorwaer¹⁹,

 

Hadde men die planken afgedaen;

 

Daer liep een groet water, sonder waen,

 

Maer dat en droech gene scepe ter stede;

 

Ende an den voete van den wege mede

33245

Stont een pijnboem, herde groen²⁰,

 

In enen pleine²¹, groet ende scoen²⁰;

 

Entie²² pijnboem was wijt ende breet,

 

Dat daer²³ onder hadden gereet

 

Wel²⁴ hondert geseten, in ware dine;

33250

Ende een yvoren hoern hinc

 

An enen telge van den pyne,

 

Met enen ketene²⁵ sylverine;

 

Entie²² joesteren ocht²⁶ geherberget wilt wesen,

 

Hi moet dat hoern blasen ombe desen.

33255

Entie koninck Ban entie koninck Bohoert²⁷

 

Ende Merlijn, die quamen voert,

 

Ende haer geselscap, tot an den pijn,

 

Ende besagen dat hoern fijn.

 

Doe zeide daer die koninck Ban:

33260

‘tEn es²⁸ sonder sake niet, wetet dan,

 

Dat dit hoern hanget hier’.

 

Si sagen den casteel, die was fier²⁹

 

Ende sterc ende sere goet in scyne;

 

Doe vrageden die twe koninge Merlyne

33265

Ocht²⁶ hi iet wiste, hoe dat heet nu?

 

Merlijn zeide: ‘hi heet³⁰, secgic in,

 

Die casteel van den marasse, ende es

 

Eens herde³¹ vromen ridders, sijt gewes³²,

 

Ende heet Agravadein³³, die swarte man’.

33270

‘By Gode’, zeide doe die koninck Ban,

 

‘Van Agravadein³⁴ hebbic dicke gehoert;

 

Hi mach wel sijn van groten accoert,

 

Die so scone herberge hout³⁵ mede;

 

Ic woude³⁶ wy geher berget waren ter stede,

33275

Opdat den heren lief waer³⁷ alsoe³⁸’.

 

Merlijn zeide: ‘daer komewy wel toe³⁹,

 

Maer engeen vremt⁴⁰ ridder mach daer komen,

 

Hi en hebbe dat boern ierst genomen

 

Ende geblasen’. - ‘So willic dat dan

33280

Blasen’, zeide die koninck Ban,

 

‘Opdat gijt⁴¹ radet’, zeidi te Merlyne.

 

‘Daer leget iu an engene pyne,

 

Nocht oec angest’, zeide Merlijn doe.

 

Die koninck Ban zeide nu daertoe:

33285

‘Nu liege daeran dat mach mede⁴²,

 

Ic sal dat hoern blasen ter stede’.

 

Doe nam dat hoern daer die here,

1 to eren

2 quemen

3 nicht

4 er

1 to eren

5 mochte dat

6 voren

7 neman

8 med

9 nemen

6 voren

10 op den irsten

11 gevel

2 quemen

12 starken

13 weren

14 ho, do

15 dre

16 toerne

7 neman

17 mer

18 to zolker

18 to zolker

19 wet v.

20 grone, scone

21 plane

20 grone, scone

22 unde de

23 so dat daer wal

24 wal

25 ketenen

22 unde de

26 off

27 bohort

28 dit en is

29 fijr

26 off

30 hiet

31 harden

32 gewis

33 Agranadem

34 Aggrandidan

35 holt

36 wolde

37 weer

38 also

39 wal to

40 vromet; Eng. straunge

41 gy dat

42 ter stede.

[p. 372]

 

Ende blies dat so lude ende so sere,

 

Dat ment in den casteel hoerde doe;

33290

Ende anderwerven blies hi alsoe,

 

Ende derdewerven oec daernaer;

 

Want die casteel was verre van daer.

 

Dit hadde onwaert¹ Aggravadine,

 

Dat hi so haestelic blies in scine,

33295

Ende heescede² sine wapene saen,

 

Ende wapende hem, sonder waen,

 

Ende es toten pyne gereden,

 

Daer die koninge hielden ter steden,

 

Ende vragede van verre³ wie⁴ si waren.

33300

Die koninck Ban zeide daernare:

 

‘Wy sijn ridder⁵ ende bidden iu,

 

Ocht gy ons herbergen moget nu,

 

Ende waert⁶ iu lief, wy souden gerne mede

 

Onse paerde wateren⁷ hier ter stede’.

33305

‘Wanen⁸ zijdy⁹?’ zeide doen Aggravadijn:

 

‘Wy sijn¹⁰ zeide doe Merlijn

 

‘Som van Gaules, dat men hout¹¹

 

Van den koninek Artur met gewout¹²’.

 

‘By Gode, gy hebbet enen goeden here’,

33310

‘Ende enen den stoutsten¹³ koninck daerby zeide hy,

 

Die nu levet ende oec es mijn heer,

 

Ende om sinen wille sallic iu nu meer

 

Goede herberge doen’. ‘Ende fijn

 

Danc hebbet, here’, zeide Merlijn.

33315

Doe keerde¹⁴ Aggravadein ter stede,

 

Ende hiet, datsi hem volgeden mede.

 

Daer leidise tote den casteel toe,

 

Daer si voer beetten alsoe,

 

Ende hi nam die koninge by der hant,

33320

Ende leidese in ene camer thant,

 

Daer si hem ontwapenden saen.

 

Ende al die wile quamen daer gegaen

 

Drie¹⁵ scone joncfrouwen, daer dene af was

 

Agravadeins dochter, sijt seker das,

33325

Ende dander¹⁶ waren sine nichten¹⁷ mede;

 

Elke brachte enen mantel ter stede,

 

Scarlaken gevoedert¹⁸ met herminen,

 

Ende si gaven horen heren den sinen,

 

Ende elken koninge enen daeran.

33330

Doe merkede sere die koninck Ban

 

Die joncfrouwen, die scone waren,

 

Maer boven dandren merkedi¹⁹ daernare

 

Aggravadeins dochter, wantsi was

 

Die scoenste verre, sijt seker das;

33335

Ende Merlijn besachse sere doe,

 

Endesi behagede hem so wel daertoe.

 

Dat hi zeide: ‘en dade Nimiane,

 

Daer ic minen sin gelecht hebbe ane,

 

Ic soudese minnen boven alle wijf,

33340

Ende ic soude noch te nacht haer²⁰ scone lijf

 

Handelen ende in mynen arm lecgen;

 

Maer ic moet my²¹ selven wedersecgen

 

Ombe die minne van myner vriendinnen²²;

 

Maer sint icse selve niet (en) mach minnen,

33345

Sal icse doen minnen den koninck Ban

 

Ende sinen wille²³ oec hebben daeran’.

 

Doe makedi²⁴ een espriment ter stede,

 

Daer die koninck begonde minnen mede

 

Entie joncfrouwe hem weder alsoe;

33350

Ende bindien²⁵ datsi daer stonden doe,

 

Bekande Aggravadein die koninge bede;

 

Doe dadi²⁶ hem grote feeste mede,

 

Ende hietse wellekomen²⁷ wesen;

 

Dat eten was bereet binnen desen,

33355

Ende men ginc eten in der²⁸ sale nadas,

 

Die²⁹ wijt ende groet ende scone was;

 

Entie koninge namen³⁰ haren waert doe,

 

Ende settene tuscen hem alsoe,

 

Ende sijn wijf, die scone was, mede;

33360

Entie drie joncfrouwen dienden ter stede

 

Vor den koningen, ende Merlijn

 

Diende metten ioncfrouwen fijn,

 

Die hemselven hadde nu gemaket

 

Een jongelinc scone ende welgemaket,

33365

Ende hadde an enen roc, ombedit,

 

Ondersneden roet ende wit,

 

Ende hadde enen gordel ombe van syden

 

Met goude³¹ beslagen te dien³² tyden,

 

Ende een almonier³³ al van goude

33370

Also alsine³⁴ hebben woude;

 

Hi diende vor den koningen op sinen knien³⁵;

 

Hi was daer herde sere besien

 

Van dengenen, die waren³⁶ daer;

 

Want daer en kendene nieman³⁷ vorwaer

33375

Dan die twe koninge, ende oec meer

 

Besagene³⁸ die ionefrouwen seer

1 onweert

2 eyscede

3 veren

4 we

5 ritters

6 weert

7 weteren

8 wannen

9 zint gy

10 sin

11 holt

12 gewolt; Eng. thei holde theire londes of God and of kynge Arthur

13 stoltesten

14 kierde

15 dre

16 de andern

17 nifften

18 gevedert

19 merkede he

20 heb er

21 nu

22 vrendinnen

23 willen

24 makede he

25 binnenden

26 dede he

27 willecome

28 den

29 dat

30 nemen

31 golde

32 to den

33 halmenier

34 als he ene

35 kneen

36 weren

37 neman wet

38 besegen ene.

[p. 373]

 

Ombe sijnre groeter scoenheit wille;

 

Maer Agravudeins dochter, lude ende stille,

 

Hadde haer ogen altoes opten¹ koninck Ban:

33380

Sine konde daer niet gekeren van,

 

Si wart dickewile roet ende blanc;

 

Detentijt dochte² haer veel te³ lanc,

 

Si stont als ene dien⁴ vaket:

 

‘O wi’, dachte si, ‘ocht⁵ ic nu al naket

33385

In sinen arme lage! Ach, my!

 

Wanen⁶ quam my dese gedochte, o wi!

 

Dat ic optesen⁸ gedinc⁷ nu achte!’ -

 

Des leide⁹ si daer nu al haer gedachte

 

An den koninck Ban, sonder waen;

33390

Ende dit hevet Merlijn al gedaen.

 

Ende bander¹⁰ syden oec die¹¹ koninck Ban

 

Mindese weder, dat hi voertan

 

En wiste, wat hem was gesciet:

 

Hi sat ende dacht, ende en at niet,

33395

Hi was droevech¹² ende erre mede,

 

Dat hi so minnen moeste ter stede

 

Die ioncfrouwe, ende hi en wiste niet wi¹³

 

Hoe hi an minne nu komen sy;

 

Hi hadde ene ionge seone vrouwe,

33400

Dier¹⁴ hi gerne woude houden trouwe,

 

Ende bander¹⁰ syden was hi wel ontfaen te gader

 

Ende geherberget metter ioncfrouwen vader,

 

Die hem grote ere hevet gedaen;

 

Ombe dit dochte² hem dat sere mesdaen,

33405

Ende oec dochtet hem grote quaethede,

 

Sochte hi an haer dorperhede:

 

‘Niet meer onneren cn konde ik hem gedoen

 

Dan ic hem sine dochter ontspoen¹⁵!’ -

 

Dus vacht hi tegen hemselven daernaer,

33410

Ende zeide hi woude hem hoeden vor haer,

 

Dat hire negene¹⁶ dorperhede

 

An soude steken; ende Merlijn zeide

 

tWaer¹⁷ ombe niet sijn gedochte¹⁸ nu,

 

‘Dat en sal niet gaen’, zeide hi, ‘an iu,

33415

Wantet waer scade in allen sinnen,

 

tKint¹⁹, dat hi an haer sal winnen,

 

Bleve dat achter; want dat sal

 

Dlant²⁰ van Bertanien verhogen al

 

Met sijnre groter²¹ vromechede’.

33420

Dit zeide Merlijn tegen hemselven mede.

 

Doe die taefle waren opgedaen,

 

Sijnsi ten vensteren gestaen

 

Ombe wtwaert te siene, want daer scone was;

 

Daerna gingensi slapen scier nadas

33425

By der salen in ene kamer geraket,

 

Daer die ioncferen hadden²² twe bedde gemaket.

 

Scone ende rikelic gepariert mede;

 

Daer gingen die twe koninge slapen, ter stede,

 

Entie waert²³ ginc slapen saen,

33430

Entie ioncfrouwen sijn te bedde gegaen

 

In ene camer, die stont alsoe,

 

Dat men daer des waerts²⁴ kamer ginc toe.

 

Ende alsi dus (gaen) slapen waren,

 

Begonde Merlijn sine conjuracie, twaren,

33435

Ende dade alle, die daer waren, slapeu

 

Binder²⁵ sale, ridder ende knapen,

 

Sonder die koninc entie ioncfrouwe saen;

 

Dese waren met minnen so bevaen,

 

Datsi slapen niet en konden;

33440

Ende Merlijn quam bindien²⁵ stonden

 

In die camer daer die ioncfrouw²⁶ inne was,

 

Ende namse by der hant, ende zeide nadas:

 

‘Staet op, scone, ende gaet met my

 

Toten genen die so begaert nu dy,

33445

Dat hy gednren niet en kan’.

 

Ende si spranc op ende dade doen²⁷ an

 

Een hemede ende enen pelles diere²⁸;

 

Ende Merlijn leidese uter²⁹ kameren sciere

 

Vor hoers³⁰ vaders bedde heen, ter stede,

33450

Ende vor der ander ridder³¹ bedde mede;

 

Maer hi dadese so vaste slapen, met allen,

 

Al hadde men den torre³² ombe doen vallen,

 

Sine hadden niet ontsprongen van desen,

 

Aldus haddese Merlijn belesen.

33455

Doe leidese voert Merlijn dan³³

 

In die camer daer lach die koninck Ban,

 

Daer het herde clare in was.

 

Doe zeide Merlijn tot hem nadas:

 

‘Siet dese ioncfrouwe, heer koninck Ban,

33460

Daer gy nu sult winnen an

 

Enen sone, daeraf komen sal

 

Menege³⁴ aventure, groet ende smal’.

 

Doe dic koninck die ioncfrouwe sach saen,

 

Ende Merlijn aldus hevet verstaen,

1 op den

2 duchte

3 vil to

4 enen den

5 off

6 wannen

8 op dessen

7 desse gedank

9 legede

10 op ander

11 den

12 drovich

13 we

14 der

10 op ander

2 duchte

15 onspoen

16 he er gene

17 dat weer

18 gedanke

19 dat kint

20 dat lant

21 groten

22 ioncfrouwen; Eng. where the maydenys hadde made

23 unde de weert

24 weerdes

25 binnen ken

25 binnen ken

26 joncfrouw

27 dede do

28 dure

29 ut der

30 ores

31 ritters

32 torn

33 van dan

34 manige.

[p. 374]

33465

Nam hy die ioncfrouwe¹ by der hant,

 

Ende leidese by hem al te hant,

 

Want hy ne konde dat ontsecgen niet,

 

Hine wiste, wat hem was gesciet;

 

Hadde hi gewetet wel in sinen sin,

33470

Hi en haddet gedaen ombe geen gewin;

 

Ende Merlijn ginc wter kameren daer,

 

Entie ioncfrouwe dade wt² daernaer

 

Horen pels ende hoer hemede mede,

 

Ende hi namse in sinen arm ter stede,

33475

Ende si hem weder, ende helseden ende kusten

 

Als diegenen³, dien des wel luste⁴,

 

Ja, ende also vrylike in scijn,

 

Alse ochtsi tien⁵ jaer hadden gesijn

 

Tsamene. Dus haddese Merlijn daer

33480

Begadet ende betovert, vorwaer;

 

Dus lagen⁶ si toten dage toe.

 

Doe quam Merlijn weder alsoe

 

Ende zeide, dat tijt waer⁷ saen,

 

Datsi weder op soude staen;

33485

Si nam haer hemede ende horen pels

 

Ende dadet⁸ an, si ne hadde niet els⁹;

 

Doe nam die koninck een vingerlijn,

 

Ende gaf dat doen der ioncfrouwen fijn,

 

Ende zeide, dat sijt hielde ter stede,

33490

Ende ombe syner vrientscap¹⁰ oee mede;

 

Si nam dat ende stact¹¹ in haer hant,

 

Ende Merlijn leidese in haer camer thant,

 

Ende si ginc op haer bedde saen.

 

Daer haddesi enen sone ontfaen,

33495

Daer sint Lancelot mede dreef nadas

 

Grote feeste, ombedat hi was

 

So goeden ridder, als dit boec sal

 

Hier namaels secgen, groet ende smal.

 

Ende alsi te¹² bedde hadde geleit

33500

Die joncfrouw, ginc hi mede gereit

 

Op sijn bedde, ende dade daernaer

 

Al die toverie, die hi gedaen hevet daer,

 

Ende doen ontsprongensi alle saen;

 

Die dach was hoge opgegaen

33505

Entie¹³ knape stonden op ter vaert¹⁴

 

Ende gingen trossen ende sadelen die paert¹⁴,

 

Ende Merlijn es ten koninck Ban gegaen,

 

Die nu ter stede es opgestaen,

 

Ende verkomen es van sijnre toverie,

33500

Hem hadde groet wonder van sijnre vryerie¹⁵,

 

Die hi des nachtes hadde gedreven;

 

Sijn groet wille, die hem was gegeven,

 

Die was hem nu al vergaen;

 

Hi dachte dat hem Merlijn hadde gedaen

33515

Ombe der ioncfrouwen wille, want hi en wet niet,

 

Hoe¹⁶ dat toe quam, ocht hoe¹⁶ tes¹⁷ gesciet.

 

Doe die koninge op waren gestaen,

 

Quam die waert tot hem gegaen,

 

Ende alle drie¹⁸ die ioncfrou wen mede,

33520

Ende groeten die koninge daer ter stede,

 

Ende si dankeden hem weder daernaer;

 

Entie koninck Ban sach op sine amie daer,

 

Ende si op hem weder alsoe,

 

Haer hovet nederwaert geslagen doe,

33525

Als die haer sere scamede das,

 

Dat haer des nachtes gesciet was,

 

Omdatsi sinen wille so geringe dede;

 

En hadde gedaen die toverye mede,

 

Sine hadde sijns willen niet gedaen;

33530

Ende van dier uren voert, sonder waen,

 

Minde sine meer dan ienegen man,

 

Ende zeide iegen haer selve¹⁹ dan:

 

‘Sint my een koninck nam mijn ere,

 

So en geraket my man nember²⁰ mere,

33535

Die sider es, dan hi, God weet;

 

Endesi behielt wel horen eet;

 

Want haer en genakede nie sint man.

 

Doe namse vriendelic²¹ die koninck Ban

 

Metterhant, ende sprac daeruare:

33540

“Joncfrou”, zeide hi, “ic moet nu varen,

 

Ende waer ic ben²², des hebdy verdient,

 

Dat ic iu ridder ben²² ende vrient²³,

 

Ende (iu) minnen sal mijn leven voertan;

 

Nu hoedet iu voert vor alle man,

33545

Ende denket op my, des biddic iu,

 

Want gy hebbet een kint ontfaen nu,

 

Daer gy af hebben sult²⁴ blyscap ende ere,

 

Want dit sal werden een groet here”.

 

Dit hadde hem Merlijn gesecht wale.

33550

Die ioncfrouwe antworde met bloder tale’,

 

Ende scaemde baer, ende zeide doe²⁵:

 

‘Here, sint dat my staet alsoe²⁵,

 

So moete²⁶ my God daer blyscap mede

 

Geven dor Sine ontfermechede

1 jonefrowe

2 ut

3 dengcnen

4 wal lusten

5 off ze tijn

6 legen

7 weer

8 dede dat

9 anders nicht als

10 vrenscap

11 stack dat

12 als he to

13 unde de

14 vart, pert

14 vart, pert

15 vrye

16 wo

16 wo

17 dat es

18 dre

19 selven

20 nember

21 vrendelic

22 bin

22 bin

23 vrent

24 zolen

25 do, also

25 do, also

26 mote.

[p. 375]

33555

Meerre¹ dan ic hebbe te sceden² van in,

 

Want so swaer minne en sciede nie eer nu;

 

Ende sint wy sceden moeten dan,

 

Sal ic my troesten so ic beste kan,

 

Ende God moete my troesten voertmeer,

33560

Ende es dat ic te lijve blyve, heer,

 

Als ic van den kinde blyve dan,

 

Sal³ ic enen spiegel sien⁴ voertan

 

An dat kint in gedencnesse van iu’.

 

Metter tale⁵ namse die koninck nu

33565

In sinen arm, al suchtende mede,

 

Ende nam orlof an haer ter stede;

 

Entie⁶ twe koninge ende Merlijn

 

Dankeden den waert⁷ der herbergen fijn,

 

Dat hise lieflyc hevet ontfaen.

33570

Dns sciedensi van daer nu saen,

 

Ende reden so lange, onder hem tsamen.

 

Datsi toter zee quamen;

 

Daer scepedensi over ende voeren⁸ mede.

 

Doe redensi so lange daer ter stede,

33575

Datsi quamen⁹ te Bonewic binnen,

 

Daersi waren⁹ ontfaen met minnen.

 

Doe blevensi achte dage onder hem daer;

 

Des negenden dages quam Merlijn daernaer,

 

Ende nam an die koninge oerlof,

33580

Endo an al die daer waren in den hof,

 

Ende voer te siner lievenwaert ter stede,

 

Die hem grote feeste nu dede,

 

Want ele den anderen minde seer;

 

Ende hy wijsde haer¹⁰ nu noch meer

33585

Ende leerde, dan hi iemanne dede.

 

Dus bleef hi achte dage daer ter stede,

 

Doe sciet hi te hant van haer

 

Ende voer te Blasise daernaer,

 

Sinen meester¹¹, daer hi welkomen¹² was;

33590

Ende Merlijn telde hem nadas

 

Al dat sint gesciet was, die dinc,

 

Sint hi lestwerf van hem ginc;

 

Ende Blasys settet¹³ in gescrift mede.

 

Hier swiget dat boec van hem ter stede

33595

Ende van allegader¹⁴ den gesellen,

 

Ende ic sal iu nu voert tellen

 

Van groten stryde, alsic versta,

 

In den boeke¹⁵, dat komet hierna.

1 merre

2 to scheiden

3 so sal

4 spegel zeen

5 mit der

6 unde de

7 weert

8 voren

9 quemen, weren

9 quemen, weren

10 er

11 mester

12 wilkome

13 zette dat

14 alleg. al

15 boke