Merlijn, naer het eenig bekende Steinforter handschrift

Hoe⁸ die koninck Artur sijn wijf te lande voerde, ende hoe die koninck Lot metten koninge Artur street.

Ons secget daventure ter stede
Doe koninck Artur, ende sine gesellen mede,
Achte dage hadden gewesen daer
In groter feesten, wetet vorwaer,
Entie⁹ brulocht entie⁹ feeste nadas
Al te male doe geleden was,
Woude hi hem te landewaert gereiden;
Hi riep Gawine, al sonder beiden,
Ende zeide, dat hi siner gesellen name¹⁰ daer
‘So vele, dat er my blyve¹¹ maer
Vijfhondert, want ic wille varen nu
So ic hemelycst¹² kan, secgic iu,
Ende gy sult varen in mijne stat
Te Logres, ende sultse¹³ vorsien nadat
Van spisen, van wyne, van allen dingen,
Want ic wil houden sonderlinge
Den meesten hof enten eerlycsten mede,
Die nie was gehouden in Kerstenheden¹⁴
Tesen half-Oegste, secgic iu’.
Gawyn zeide: ‘ic¹⁵ denke nu
Dat iu ieman mach oplopen, here,
Ombedat gy vaert met cleenre were¹⁶’.
‘Des ontsiet iu niet’, zeide die koninck¹⁷,
‘Maer haestet iu henen boven alle dinc¹⁷’.
Dus sciet heer Gawyn ende es gegaen
Tot sinen gesellen, ende zeide hem saen,
Datsi hem wapenden, si moesten¹⁸ varen
In Bertanien¹⁹, sonder sparen.
Doe gingensi alle te samene dan
Ende namen²⁰ orlof an den koninck Leodegan
Ende an die barone van den lande
Ende al diegone die elc daer kande.
Doe si orlof hadden genomen,
Sijn si thoren²¹ paerden gekomen
Ende saten²² op ende reden tsamen,
So lange datsi te Logres kwamen.
Maer her Gawyn was herde swaer
Ombe sinen oem, dat hine daer
Achtergelaten badde, twaren,
Want hi verre moeste¹⁸ varen
Dor siner viande lande eer hy
Quame²³ daer hi nu seker sy;
Des vruchte hi sere sijn verlies²⁴,
Ende hi haeste hem te seerre²⁵ dies²⁴
Sijns oemes gebot te doene daer:
Hi geboet in den lande, verre ende naer,
Al den lieden, hebbic vernomen,
Datsi tArturs hove souden komen
Te half-Oegste. Doe gereiden hem daeran,
Daer²⁶ eerlye te komen, menech man;
Ende mijnheer Gawyn dade²⁷ gereiden daer
Wijn, wilbraet, wetet vorwaer,
Ende alle dinge die men visieren konde
Dade²⁷ hi daer bringen te dier stonde,
Ende wat dat men gedenken kan,
Daer des menscen begeerte mach licgen an,
Van etene, van drinkene dade²⁷ hi komen daer:
Dat die stat so vol was daernaer,
Dat men en wiste waer licgen doe.
Ende alsi²⁸ dit bereit hadden alsoe,
Doe reet hi iegen sinen oem ter stede
Want hi groten anxt hadde mede,

8 wo

9 unde de

9 unde de

10 neme

11 bleve

12 heimelikest

13 solt

14 kristenheden

15 here ic

16 weer

17 konjnch, dinch

17 konjnch, dinch

18 mosten, moste

19 brytanie

20 nemen

21 to oren

22 scten

18 mosten, moste

23 queme

24 verlues, dus

25 serre

24 verlues, dus

26 ombe daer

27 dede

27 dede

27 dede

28 alse ze.

[p. 313]

 

Dat hi daer beroeft mochte werden nu.

 

Binnen desen dat dit was, secgic iu,

28105

So was die koninck Artur gereet

 

Ende trac¹ na des Saterdages, God weet,

 

Doe Gawyn was enwech gereden;

 

Ende hi nam orlof daer ter steden

 

An alle die heren, die daer waren,

28110

Entie² twe koninge, sonder sparen,

 

Die koninck Ban entie koninck Bohoert,

 

Voeren³ metten⁴ koninck Artur voert,

 

Entie² twehondert ende vijftich ridders ter stonden,

 

Die men doe hilt van der Tafelronden.

28115

Die koninginne hadde gebeden here⁵ Amistans

 

Hoers⁶ vader capellaen, heren Leodegans,

 

Dat hi met haer soude varen;

 

Hi dadet⁷ gerne, oec bleef hi daernare

 

Haer⁸ capellaen menegen dach alsoe.

28120

Si bat Gwinemaer, haren⁹ neve, doe,

 

Die een goet ridder¹⁰ was ende vry,

 

Ende Sardone, den broeder¹¹, die ouder was dan hy,

 

Entie² borchgrave¹² van Deneblase was,

 

Die bat si met hem te vaerne nadas;

28125

Entie² koninck haer vader, Leodegan,

 

Voer met baer wtwaert¹³ met menegen man,

 

Ende geleidese drie dachvaert¹⁴ daernaer

 

Ende doe sciet¹⁵ hi van baer daer,

 

Ende bevalse alle Gode ende voer thueswaert.

28130

Doe quam Merlijn mettervaert

 

Toten koninck Artur ende zeide:

 

‘Here, ic moet nu varen, sonder beiden¹⁶,

 

Te Blasise, minen meester¹⁷, siet,

 

Want ic en sachen in langen tyden niet

28135

Ende ic hebbe uwen oerbar wel gedaen’.

 

‘Hoe’, zeide die koninck Artur saen,

 

En suldy¹⁸ te Logres tmynen hove niet sijn?’

 

‘Ja ic, here!’ zeide doe Merlijn,

 

‘Ic sal daer sijn eer dat sceet vorwaer’.

28140

Doe¹⁹ nam hi on hem orlof daer,

 

Ende doen¹⁹ en wistensi sciere niet

 

Waer dat hi van hem nu sciet,

 

Entes²⁰ selven avendes quam Merlijn nu

 

Daer Blasys was, dat secgic iu,

28145

Diene in langen tyden niet(en)hadde gesien;

 

Nu was hi herde blyde van dien,

 

Ende Merlijn telde hem al daventuren

 

Die gesciet waren van der uren,

 

Dat hi lestwerf van hem sciet²¹,

28150

Hi en lietes een woert achter niet.

 

Hi telde hem, hoe die koninck Lot es

 

Behendelyc gevaren, sijt seker des,

 

In den foreest van Serpine mede;

 

Oec telde hi hem ander dinc ter stede,

28155

Die noch gescien sullen²² na des

 

In den konincrike van Logres;

 

Ende Blasys screef dat daer, groet ende smal,

 

Ende by hem so wetewy dat al.

 

Ende binuen desen dat dit was,

28160

So quam die koninck Artur nadas

 

Met vijfhondert mannen gereden nu

 

Ende met sinen wive, secgic iu,

 

An den foreest von Serpine.

 

Eer si dat iet²³ wisten, waren die somer sine

28165

Gereden, daer die koninck Loth Iach an

 

Ende wachte Artur met sevenhondert man;

 

Ende als die knechte worden gewaer

 

Datsi gewapent sijn openbaer,

 

Wistensi wael, datsi ombe arch waren²⁴ daer,

28170

Ende hielden alle stille daernare,

 

Ende ontboden den koninck Artur tien²⁵ stonden,

 

Datsi gewapende liede²⁶ hadden gevonden.

 

Als dit die koninck Artur verstoet,

 

Ontbeide hi siner liede²⁶ ende beete te voet,

28175

Ende ordineerdese alle daernaer,

 

Ende ontboet veertich ridders²⁷ vor hem daer,

 

Ende beval hem die koninginne doe,

 

Datsise in behout²⁸ voerden alsoe,

 

Sagen²⁹ si dat anders gaet³⁰ dan wale;

28180

Doe saten³¹ si op haer orse al te male,

 

Ende reden voert ende vonden hondende³² dan

 

Den koninck Loth met sevenhondert man;

 

Ende als dene den andren³³ hevet gesien³⁴,

 

Sloegen³⁵ si te gader alle mettien³⁶

28185

Met groten nyde ende braken³⁷ daer

 

Haer³⁸ spere; doe trocken³⁹ si alle daernaer

 

Haer³⁸ swaert, ende gingen houwen ende slaen

1 treckede

2 unde de

3 voren

4 myt den

2 unde de

5 hern

6 ores

7 dede dat

8 er

9 eren

10 ritter

11 broder

2 unde de

12 borchgreve

2 unde de

13 wtwert

14 dachvert

15 sciede

16 beide

17 mester nu

18 zole gy

19 do

19 do

20 unde des

21 schied

22 solen

23 icht

24 weren

25 ten

26 lude

26 lude

27 viertich ritters

28 beholt

29 zegen

30 geet

31 seten

32 holdene

33 andern

34 geseen

35 slogen

36 mytden

37 hreken

38 er

39 treckeden.

38 er

[p. 314]

 

Op helme op scilde, ende braken¹ se saen.

 

Daer wart die batalie nu so groet

28190

Dat men nie² ontsach des genoet

 

Van luttel lieden³, alse daer was.

 

Nu geviel⁴, dat die koninck Artur na das

 

Dorbrac den strijt so verre doe,

 

Dat hi quam opten koninck Loth alsoe,

28195

Entie koniuck Loth op hem weder daer;

 

Elc hadde een sterc speer⁵ vorwaer,

 

Entie koninck Loth op Arthur nu stac

 

Dat sijn speer⁵ in sticken⁶ brac,

 

Entie koninck Artur stacne weder soe,

28200

Dat hi ter aerden moeste⁷ vallen doe,

 

Ende keorde die bene opwaert;

 

Maer hi spranc weder op ter vaert,

 

Alse die herde vromech was,

 

Ende deckede hem metten scilde nadas;

28205

Maer hi was so rouwech ter stede,

 

Dat hi afgesteken was mede,

 

Dat hi welna⁸ ontsinnet was daer;

 

Entie koninck Artur keerde⁹ daernaer,

 

Ende quam weder opten koninck Loth doe

28210

Ende stac na hem; ende doene alsoe

 

Die koninck Loth sach komen themwaert,

 

Ontwinkede¹⁰ hi den steke mettervaert,

 

Ende daer Arthur neven hem soude lyden,

 

Sloech die koninck Loth, tien¹¹ tyden,

28215

Des koninck Arturs ors also wael¹²

 

Dor den ruege, dat viel⁴ te dael,

 

Entie¹³ koninck Artur mede vorwaer;

 

Ende sine bene bleven onder den orse daer

 

Ende lach hem daer oppe so vaste doe,

28220

Dat hi hem niet en konde geroeren¹⁴ alsoe.

 

Ende als dat die koninck Loth sach daer,

 

Greep hine metten helme daernaer,

 

Ende spranc op hem ende wranc mede,

 

Ende tracken¹⁵ herde sere ter stede

28225

Ende quetsedene, ende pijnde hem saen

 

Hoe¹⁶ hi hem dat hovet mochte afslaen;

 

Ende en hadde daer die koninck Ban niet gewesen

 

Entie¹⁷ koninck Bohort, die quamen te desen,

 

Daer soude groet scade gesciet sijn tien stonden,

28230

Entie¹⁷ ridders van der Tafelronden

 

Dese¹⁸ quamen¹⁹ hem alle te helpe daer;

 

Ende bander²⁰ syde quamen daernaer

 

Des koninck Lottes liede, omdat by

 

Horen²¹ heren oec wonden staen sy;

28235

Aldus wart die strijt groet, secgic iu,

 

Eer si beide bescuddet worden nu;

 

Ende als si gereddet worden daernaer,

 

Begondensi van ierst²² te strydene daer.

 

Alsi²³ dus gestreden bebben lange,

28240

Entie strijt was groet ende strange,

 

Sagen²⁴ si waer Gawijn quam gereden

 

Ende Keye, die drossate, met haestecheden,

 

Ende brachten vierdusent gesellen daer;

 

Ende Keye haeste hem sere daernaer,

28245

Alse die een stout ridder²⁵ was

 

Ende groet mede, sijt seker das,

 

En hadde sine quade tonge gedaen

 

Ende sijn scempen²⁶, sonder waen,

 

Daer hi sere gehatet ombe was

28250

Waer hi quam, sijt seker das;

 

Maer hi was een getrouwe²⁷ ridder mede

 

Ende en dade nie²⁸ ongetronwechede²⁷

 

Noch verraetnesse dan ene bloet:

 

Dat was dat hi Leoncen sloech doet,

28255

Des koninck Arturs sone, van nyde met,

 

In den foreest Perilleuse, dat wet,

 

Ende by den Waloys Persevalen

 

Was hi gewroeget²⁹ te dien male

 

Te hove, gelijc hem dade verstanen

28260

Deremite, diene hem doet sach slaen.

 

Doe die koninck Artur Gawine sach komen,

 

Was hi blide, hebbic vernomen,

 

Ende reet an³⁰ den koninck Ban,

 

Ende zeide: ‘kendy³¹ iet den voresten man,

28265

Die dat grote speer bringet ter stede

 

Enton scilt metten³² lazure mede,

 

Daer die lewe inne staet rampant,

 

Ende metter³² kronen van sylver te hant,

 

Ende metter³² (banieren) in bellonc³³ geset?’ -

28270

‘Here, ic en kennes niet, dat wet,

 

Dan also verre³⁴ my dunket daerhy,

 

Dat Heer Gawyn, iu neve, sy’.

 

‘By Gode’, zeide die koninck, ‘gy secget waer,

1 breken

2 ne

3 luden

4 gevel, vel

5 sper

5 sper

6 stueken

7 mosten

8 walna

9 kierde

10 ontwenkede

11 ten

12 wal

4 gevel, vel

13 unde den, de

14 geroren

15 treckede ene

16 wo

17 unde de

17 unde de

18 dosse

19 quemen

20 op ander

21 oren

22 irst

23 alse ze

24 segen

25 ritter

26 schimpen

27 getruwe, ongetruwichede

28 ne

27 getruwe, ongetruwichede

29 Eng. and for that P. by Galoys was accused with grete wrong

30 tote an

31 kenne gy

32 mytder mytder

32 mytder mytder

32 mytder mytder

33 belunc

34 alse vere.

[p. 315]

 

Ende ic secget iu hier al openbaer,

28275

Dat ons dese liede¹ nu ter quader tijt

 

Op hebben gelopen in desen strijt;

 

Want al waerder² noch also vele,

 

Dat gaet met hem hier uten spele

 

Opdatne God behoede³ voertan’.

28280

‘By Gode’, zeide die koninck Ban,

 

‘Si sijn sot beidensi hier, secgic iu,

 

Totedatsi in hem vergaderen⁴ nu’.

 

Al die wile, datsi spreken daer,

 

Quam mijnheer Gawyn gereden naer⁵,

28285

Ende sach waer sijn oem soccoers⁶ hevet noet;

 

Doe sloech hi in met haeste groet,

 

Dat hi sinen vader neder stac⁷ tien tyden

 

Ende quetsedene al luttel in dene syde

 

Ende overreeten driewerf ochte⁸ viere,

28290

Hy haddene gedodet byna scicre;

 

Doe spranc hi van sinen orse saen,

 

Ende ginc boven sinen vader staen,

 

Ende wranc den helm wt enten koliere

 

Ende trac⁹ Caliburnus, sijn swaert, sciere,

28295

Ende zeide, hi woude hem dat hovet afslaen.

 

Hi en geve hem vollicke¹⁰ daer gevaen.

 

‘Hebbet mijns gerade’, zeide hi, ‘edel man,

 

Want ic en mesdade¹¹ iu nie daeran

 

So vele, dat gy doden sout¹² my’.

28300

‘Gy doet: als gy oplopet’, zeide hy,

 

Mynen oem, so mesdoedy¹³ daeran’.

 

Die koninck Loth zeide: ‘wie zijdy¹⁴ dan

 

Dat gyne oem hetet¹⁵?’ - ‘Wat roeket iu

 

Wie¹⁶ ic ben?’ zeide Gawyn nu,

28305

‘Ic en secges iu niet; maer doet gereet

 

Dat ic iu hete, ocht¹⁷ ic sla iu doet, God weet!’ -

 

‘Secget my’, zeide Loth, ‘des biddic iu

 

By der trouwen¹⁸, die gy sijt sculdech nu

 

Den liefsten¹⁹, dien gy levendech hebbet mede,

28310

Wie¹⁶ gy geheten sijt²⁰ ter stede’.

 

‘Maer gy, die des my vraget, wie zijdy¹⁴’?

 

Zeide Gawijn, ‘dat secget my’.

 

‘By Gode’, zeidi²¹, ‘ic hete¹⁷ die koninck Loth,

 

Een onsalich²² koninck, also helpe my God,

28315

Dien dat altoes mesvalt²³, waer hy komet toe’.

 

Doe dat heer Gawyn hoerde, zeide hi doe:

 

‘Ende ic hete¹⁷ Gawyn, skoninck Arturs neve,

 

Dien ic sal dienen den dach dat ic leve’.

 

Doe dat die koninck hoerde daernaer

28320

Spranc hi op ende begreepne daer,

 

Ende helsedene vriendelike ende zeide doe:

 

‘Ic ben in onsalige vader, dien gy alsoe

 

Scandelye ter aerden staket²⁴ nu’.

 

‘Mijn vader en zijdy¹⁴ niet, secgic iu,

28325

Noch mijn vrient²⁵ oec nembermeer

 

Tote desmaels dat versoent sy eer

 

Tuscen den koninck Artur ende iu mede,

 

Ende gy hem genade hebbet gebeden ter stede

 

Ende gy hem daerna manscap doet;

28330

Niet anders en betrouwet²⁶ iu te my goet

 

Dan an der²⁷ doet, ende wetet thant

 

Gy en laet hier negeen ander pant

 

Dan iu hovet’. Doe die koninck dit hoerde,

 

Viel²⁸ hi in ommacht van den woerde; nam

28335

Ende als hi weder doe verquam,

 

Zeidi: ‘lieve sone, ic geve my op’, ende

 

Sijn swaert ende gaf hem dat vorwaer,

 

Ende zeide, hi woude doen daernaer

 

Al dat hi woude vorwaert meer.

28340

Doe ontfermede des Gawyne herde seer

 

Ende weende, ombedat hi, daer ter stede,

 

Synen vader gequetset hadde mede.

 

Doe satensi op haer orse beide daer⁵

 

Ende gingen haer liede sceden²⁹ naer⁵;

28345

Ende doe sise aldus daer hadden gesceden³⁰,

 

Voer Gawyn tsinen oeme ter steden;

 

Ende alsen sijn oem hevet vernomen,

 

Zeide hi: ‘lieve neve, sijt wellekomen³¹!

 

Hoe³² quam dat gy hier komen sijt?

28350

Wisty³³ iet dat wy hadden desen strijt?’

 

‘Neen ic, maer ic quam dus iegen iu;

 

Maer³⁴ ic dankes Gode sere nu

 

Van desen stryde, want dat es mijn vader,

 

Daer wytegen nu vergadert³⁵ sijn algader,

28355

Ende gelovet sij God! hier es so gedaen,

 

Dat hy iu te genaden komet saen,

 

Als tsinen³⁵ heer, van al siner³⁶ mesdaet,

 

Ende te beterne na uwes selves raet;

 

Ende ontfaeten vor uwen man,

28360

Want hi es³⁷ dat te wesene gereet voertan’.

1 lude

2 were er

3 behode

4 vergadderen

5 darnaer

6 hulpe

7 stach

8 drewerff of

9 treekede

10 vollich

11 mysdede

12 solt

13 mysdoe gy

14 we sin gy

15 hietet

16 we

17 hiete off

18 truwen

19 levesten

16 we

20 gehieten si nu

14 we sin gy

21 zegede he

17 hiete off

22 onselich

23 mysvalt

17 hiete off

24 steken

14 we sin gy

25 vrent

26 betruwet

27 den

28 vel

5 darnaer

29 scieden

5 darnaer

30 gescieden

31 wille comen

32 wo

33 wiste gy

34 mer

35 vergaddert

35 vergaddert

36 to sinen

37 he is.

[p. 316]

 

Doe dit die koninck hoerde daer,

 

Dankede hi des Gode sere daernaer,

 

Der eren, die hi hem hadde gedaen;

 

Daerna quam die koninck Loth gegaen

28365

Met al sinen lieden¹, ende hadden daer

 

Al haer² helme afgedaen vorwaer

 

Ende baer² coffien alle mede.

 

Doe zeide Gawijn tsinen³ oeme ter stede:

 

‘Here, hier komet mijn vader gegaen

28370

Ombe in manscap te doene⁴ saen’.

 

Ende alsen die koninck Artur komen siet,

 

Beette hy ter aerden⁵ ende en lette niet;

 

Ende al sine barone beetten daer,

 

Entie koninck Loth viel ter aerden⁵ naer

28375

Over sine knien⁶ ende gaf hem sijn swaert.

 

Ende sprac aldns ten koninck Arturwaert:

 

‘Here, ic kome te genade iu,

 

Want ic hebbe iu dickewile vor nu

 

Gekrenket ende gelachtert⁷ seer;

28380

Nu koemic ende mijn volc tot iu, heer,

 

Dat gy met⁸ ons uwen wille doet

 

Van al dat iu selven dunket⁹ goet’.

 

Doe wart hi daer des koninck Arturs man

 

Met al sinen lieden¹⁰ vorwaert an;

28385

Doe hiefene¹¹ Artur op nadien

 

Ende zeide: ‘here, gy hebbet over uwe knien

 

So lange gelegen, gy sijt¹² so goeden man,

 

Dat men iu met rechte voertan

 

Sal vergeven ene grote mesdaet;

28390

Ende al (en) waer¹³ des oec niet, dat verstaet,

 

Ende ic iu toter¹⁴ doet hatede, gy hebbet nu

 

Sulke kinder, die my hebben, secgic iu,

 

So gedient, dat ic iu niet

 

Haten en mochte, wat des gesciet;

28395

Ende ic wille, dat al mijn goet tehant,

 

Dat ic hebbe, ende al mijn lant

 

Tuwen gebode sij om Gawyns wille,

 

Inwes sones, dien ic, lude ende stille

 

Liever dan ieman hebbe, die levet nu;

28400

Nochtan sijn¹⁵ hier twe koninge, secgic iu,

 

Die ic te rechte minnen soude¹⁶, sonder waen,

 

Want si my soccoers¹⁷ hebben gedaen,

 

Ende geholpen in groter noet, God weet!’ -

 

Doe stont die koninck Loth op gereet

22405

Ende dankede sere den koninck Artuer;

 

Dus was die vrede gemaket ter uer,

 

Des menech¹⁸ ridder¹⁹ blide was,

 

Ende si saten²⁰ op haer ors nadas

 

Ende reden te²¹ Logres te²¹ samen;

28410

Ende doe si te²¹ Logres binnen quamen,

 

Dade men hem grote feeste daernaer.

 

Daer was menech¹⁸ gekomen vorwaer

 

Tsinen hove, datsi nadat

 

Al niet konden gegaen in die stat,

28415

Ende moesten²² daer buten haer tenten slaen;

 

Des was so blide, sonder waen,

 

Die koninck Artur, dat hi daerna geboet,

 

Des andren²³ dages, al²⁴ sine genoet,

 

Om bedathi hem tetene woude geven daer,

28420

Datsi tsinen hove quamen²⁵ naer.

 

Des andren²³ dages quam daer menech¹⁸ man,

 

Ende doe si vergadert waren daeran

 

Gingensi messe horen daer nu;

 

Ende daer dade²⁶ die koninck Loth, secgic iu,

28425

In der kerken²⁷ sinen eet voertan,

 

Embermeer²⁸ te sine skoninc Arturs man,

 

Vor alle die liede²⁹ die waren daer;

 

Dus blevensi altoes vriende³⁰ daernaer.

 

Ende na messe ginc men eten saen,

28430

Daer wel gedient was, sonder waen,

 

Van allen des, des wies³¹ opter aerden³²

 

Ende elken man na siner³³ waerden³²;

 

Ende na den etene gingen besien

 

Die ridder die tenten mettien³⁴

28435

Enten³⁵ bosc³⁶ entie³⁵ riviere mede,

 

Die daer scone stonden ter stede.

 

Dus waren³⁷ si achte dage daer,

 

Ende dat vole quam ember naer,

 

Want die koninck hadde ontboden alsoe,

28440

Dat hi groet hof woude houden³⁸ doe,

 

Ende dat hi ende sijn wijf oec mede

 

Crone souden dragen daer ter stede,

 

Daer oec die koninck scone gichten³⁹ gaf,

 

Daer hem die heren beloveden af.

28445

Ende beloefden si hem iet alsoe

 

Van sinen giehten³⁹, die hi gaf doe,

 

Si beloefden hem⁴⁰ noch also sere

 

Van der koninginnen, die, in allen kere,

 

Gaf cleder vrouwen ende ionefrouwen met

1 luden

2 er

2 er

3 to sine

4 done

5 eerden

5 eerden

6 kneen

7 gelastert

8 myt

9 donket

10 luden

11 hoefene

12 sijd

13 weer

14 tot der

15 zin

16 solde

17 holpe

18 manich

19 ritter

20 seten

21 to

21 to

21 to

18 manich

22 mostne

23 andern

24 unde al

25 guenen

23 andern

18 manich

26 dede

27 de kerke

28 ombe meer

29 lude

30 vrende

31 wos

32 eerde, weerde

33 sinen

32 eerde, weerde

34 myt dien

35 unde den, die

36 buseh

35 unde den, die

37 weren

38 wolde holden

39 gifften

39 gifften

40 en.

[p. 317]

28450

Ende armen batselieren, dat wet,

 

Ende riddren¹ ende knapen so mildelike

 

Alrehande scoenhede, datsi sekerlike

 

So lieftael wart onder hem allen daer,

 

Ende datsi se minden sere daernaer.

28455

Ende doent² quam te half-Oegste opten³ dach,

 

Daer die meeste feeste op gelach,

 

Quamen al die heren gecledet daer

 

Met horen dieren clederen⁴, wet vorwaer;

 

Entie koninginne quam gepareert⁵ scone,

28460

Ende hadde opten³ hovede ene crone,

 

Ende haer⁶ jonefrouwen quamen rykelike

 

Gepareert ende oec fierlike,

 

Entie koninck Artur droech krone mede.

 

Aldus gingen si te messe ter stede,

28465

Die die biscop Drubriees dade daer;

 

Ende na die messe ginc men daernaer

 

Eten blidelike, sijt seker das,

 

Entie koninck Ban ende sijn broeder⁷, die daer was,

 

Droegen⁸ oec krone daer ter stat

28470

Ombedat hem Jenovre, die koninginne, bat;

 

Ter hoger tafelen, daer die koninge saten

 

Was wel gedient utermaten.

 

Daer dienden toe mijnheer Gawein

 

Ende Keye ende Lucam ende Yweiu,

28475

Griflet, Sagrimor, ende Dodinans,

 

Keyedijn, Eegijn, ende Keye van Strans,

 

Galegwintijn, Agglavael, Galegrencs,

 

Blioberis, Agrawein, ende Garies,

 

Galesconde, ende Ywen van Liones,

28480

Ywen van Stail ende Gaheries,

 

Ywen metten witten handen ende Synados,

 

Gwinemar, Ofnam, ende Achos,

 

Ende Ales. Dese tweëndetwintich heren

 

Dienden ter hoger⁹ taflen met eren;

28485

Ende veertich¹⁰ batselieren dienden daer

 

Ten andren¹¹ taflen, dat daernaer

 

So wel gedient was in allen stonden,

 

Dat ment niet¹² verbeteren konde.

 

Nu laticse eten, als gy hoert,

28490

Ende sal secgen van den koninck Artur voert,

 

Van den belove, dat hi nu doet,

 

Dat al sijn leven in sinen hove stoet.

1 rittern

2 do dat

3 op den

4 duren cleideren

5 gepariert

3 op den

6 er

7 broder

8 dragen

9 ten hogen

10 viertich

11 andern

12 dat nicht