Merlijn, naer het eenig bekende Steinforter handschrift

Dit boec secht ons, hoe Gawyn ende sine gesellen ridder worden, ende hoe die koninck Claudas wart verdreven.

Ic beginne in Godes name
Van enen ridder, die wel bequame
Menegen es die daeraf hoert,
Dat es Gawyn, hoe hi quam voert
Dat hi ridders¹⁵ name ontfinck,
Ende met hem menech iongelinck,
Daer sint af gesciede mede
Menege aventure te meneger stede.
Die koninck Artur lach tesen tyden¹⁶
Te Bredegan met sinen lieden¹⁷ blyde,
Ende woude¹⁸ te Logres varen nu;
Daer Gawyn lach, secgic iu,
Met sinen gesellen in der¹⁹ poert,
Die dat sciere hadden verhoert,
Dattie²⁰ koninck Artur ende sijn gesinde
Derwaert²¹ quame²² met geninde;
Des warensi alle herde blide
Ende saten²³ op haer paerde tien²⁴ tyden
Ende reden tegen hem daernaer.
Ende doe si by den koninck quamen daer,
Doe nam Merlijn die drie²⁵ koninge besyden
Ende dadese beten te dien tyden
Onder enen sconen boem mede,
Ombedathi woude, datsi²⁶ ter stede
Der kinder ontbeiden²⁷, ende daden daernare
Alle dander²⁸ vorwaert varen
Die thant²⁹ die kinder ontmoeten³⁰ daer;
Doe vrageden die kinder hem daernaer
Ombe den koninck Artur, sonder waen,
Doe wijsdensi hem den boem saen
Daer hi onder gebeet weer;
Doe vcerensi alle derwaert meer
Ende Gawyn reet vor, want sine daer
Alle vor boren meester vorwaer
Ende vor horen here hielden mede,
Waer si voeren³¹ in elker stede;
Ende si hadden alle recht daeran,
Want hi was die beste geleertste man
Die ie was entie³² hovescste ter stede
Entie³² wiseste van der werlt mede,
Ende dit was hem angeboren al
Ende van naturen, groet ende smal;
Dus redensi so verre alsoe
Datsi ten bome quamen toe,
Daer die drie koninge saten²³ onder.
Doe beetten³³ die kinder alle bysonder,

15 ritters

16 to desen tyde

17 luden

18 wolde

19 de

20 dat de

21 derwart

22 queme

23 seten

24 to den

25 dre

26 he

27 ontbeide

28 de andern

29 den to hant

30 ontmoten

31 voren

32 unde de

32 unde de

23 seten

33 beten.

[p. 276]

 

Ende doe die ridders¹ sagen van der tafelronde

 

Die kinder so edelike komen ter stonde

 

Ende so wel te gerake ende gecleet,

 

Doe stonden si jegen hem op gereet,

24820

Want in haren gelate dochte hem daernare

 

Datsi van hogen geslachte waren.

 

Daer bat Gawyn die heren daernaer,

 

Datsi hem wijsden Artur daer;

 

Doe zeide Nasciens, die hovesc was:

24825

‘Siet², hi sit ginder in dat gras

 

Ende es die ioncste van den drien³’;

 

Ende Gawyn dankede hem van dien⁴,

 

Ende ginc tot hem ende knielde daer

 

Ende alle sine gesellen daernaer,

24830

Ende groetten⁵ die koninge hovesclike iu,

 

Hi ende sine gesellen algelike.

 

Doe zeide Gawyn: ‘here, ic ben komen tot

 

Ende myne broeder ende myne neven nu,

 

Alse tot onsen gerechten here, mede;

24835

Wy hebben gehoert sulke dogelichede

 

Van iu zeegen, dat wy daernare⁶

 

Ombe wapene tontfane sijn komen hare⁶,

 

Ende dat gy ons ridder sult maken;

 

Wy sullen iu voert in allen saken

24840

Dienen alse wy seuldech sijn daerby,

 

Opdat iu onse dienst⁷ genoechlie sy;

 

Ende oec sijn hier sulke, die iu, here,

 

Gedient⁸ hebben wel ende sere

 

Sint dat gy waret⁹ uten lande

24845

Gelijc ochtet¹⁰ hadden geweest¹¹ haer viande;

 

Enten¹² goeden, ik wil oec gijt wet,

 

Sal men verwiten die doget met¹³,

 

Die men doer hem hevet gedaen,

 

Enten¹² quaden helen, sonder waen,

24850

Want hi en roket des te lonen niet

 

Want sijn oge negene doget ansiet

 

No sijn herte en denket twint

 

Der doget, die men hem doet omtrint’.

 

Doe die koninck Artur hoerde die tale

24855

Behagede hem dat kint herde wale,

 

Ende nam hem metterhant saen

 

Ende dadese alle daer op staen,

 

Ende vragede hem, wie si waren:

 

‘Here’, zeide Gawyn, ‘twaren,

24860

Eer wy seegen wie wy sijn nu,

 

Waren¹⁴ wy gerne onthouden¹⁵ van iu,

 

Ende alse wy weten daeraf den fijn

 

Sullewy¹⁶ in seegen, wie wy sijn’.

 

Doe die twe koninge hoerden die woert,

24865

Die dat kint daer sprac voert,

 

Behagede hem dat wel, ende hieldene daer

 

Vor wijs ende vroet vorwaer.

 

Doe zeide die koninck Artur also houde¹⁷,

 

Dat hise gerne onthouden¹⁵ woude¹⁷,

24870

Ende wilse selve¹⁸ metterhant

 

Alle ridder maken, sij in bekant,

 

‘Ende gy zijt my wellekome¹⁹ alle nu,

 

Ende ic sal iu vrient²⁰ zijn, secgic iu,

 

Ende ic wil dat gy myne gesellen sijt

24875

Ende alle van mijnre herberge nu ter tijt’.

 

Doe die kinder dit hoerden daer,

 

Knielden sy alle vor hem naer,

 

Ende dankeden hem alle sere saen;

 

Doe dadese die koninck opstaen,

24880

Ende vragede Gawyne, wie hi waer²¹,

 

‘Want ic dat van iu te wetene begaer²¹’.

 

Doe zeide Guwijn: ‘here, men heet²² my

 

Gawijn, entese drie²³ kinder, die hierby

 

Nu staen, sijn²⁴ myne broeder²⁵,

24885

Beide van vader ende van moeder,

 

Entie koninck Lot onse vader es

 

Ende es here van Orcanie ende Leones;

 

Ende mijn outste²⁶ broeder²⁵ naest my

 

Heet Agraweyn, entie²⁷ daernaest sy

24890

Heet Gaheries, wet vorwaer;

 

Ende onse moeder²⁸ doet ons gewes,

 

Datsi des koninck Arturs suster es

 

Van hoerre²⁹ moeder²⁸ wegen nu;

 

Entese²³ ander³⁰ ioncheren, seggie iu,

24895

Die hier staen, sijn onser moeyen³¹ kinder,

 

Ende Galescins heet, die staet³² ginder

 

Ende es koninck Ventres³³ sone van Garlot,

 

Entese ander twe, so help my Got,

 

Zijn des koninck Uriens kinder’, zeide Gawein³⁴,

24900

‘Entie ene heet²² Ywein³⁴,

 

Entie ander hiet Ywen oec met,

 

Ende es sijn broeder, here, dat wet,

 

Van sijns vader wegen, sonder waen,

 

Entie ander joncheren, die hier staen,

1 ritters

2 seet

3 dren

4 den

5 grotten

6 darnaer, her

6 darnaer, her

7 denst

8 dient

9 weren

10 off dat

11 geweset

12 unde den

13 med

12 unde den

14 weer

15 ontholden

16 zolewy

17 holde, wolde

15 ontholden

17 holde, wolde

18 selven

19 willekome

20 vrent

21 weer, beger

21 weer, beger

22 hiet

23 unde dese dre

24 zint

25 broder

26 oldeste

25 broder

27 unde de

28 moter

29 orre

28 moter

23 unde dese dre

30 andern

31 moyen

32 steet

33 Neutres

34 Gawyn, Ywen.

22 hiet

34 Gawyn, Ywen.

[p. 277]

24905

Sijn alle edeler liede kinder nu;

 

Entese¹ lange brune, seggic iu,

 

Es koninck Beliantes sone mede,

 

Entese¹ twe, die hier staen ter stede,

 

Sijn² des koninges neven van Astragone met,

24910

Dene heet³ Keye van Strans, dat wet,

 

Ende dander Keyadyn die clene;

 

Entese¹ ander⁴ sijn neven gemene

 

Ende bestaen mynen vader na ter steden,

 

Ende zijn hertogen kinder ende graven⁵ mede;

24915

Ende dene heet³ Ywen metten⁶ witten handen,

 

Die wel sal noch sijn lachter⁷ anden,

 

Dander heet³ Ywen van Riveel,

 

Die derde Ywen van Lyoneel,

 

Dit vierde Ywen Declains mede;

24920

Entie⁸ ginder staet te gener stede

 

Die scone, die wel geleerde met,

 

Hi es des Keysers maech, dat wet,

 

Van Constantinople, ende is geheten⁹

 

Sagrimor, es ons doen weten,

24925

Ende es hier komen, seggic iu,

 

Ombedat gyne ridder¹⁰ sult maken nu,

 

Ende wilt in dienen¹¹ getrouwelike,

 

Oec wil ic sijn geselle wesen, sekerlike,

 

Van wapene also lange als hi nu

24930

Hier wil bliven, dat seegic iu’.

 

Doe die koninck Artur hoerde die tale¹²

 

Van den kindren¹³, behagedensi hem wale¹².

 

Ende nam hem in sinen arm daer,

 

Ende custene menechwerf daernaer

24935

Ende hietene menechwerf welkome wesen

 

Ende alle sine gesellen na desen.

 

Doe zeide die koninck Artur daernaer:

 

‘Gawyn, lieve neve, wet vorwaer,

 

Ic wil dat gy conincstavel sijt

24940

Van alle mynen lande nu ter tijt

 

Ende van mynen hove, sonder waen,

 

Ende al dat gy wilt, dat sij gedaen’.

 

Doe knielde Gawyn ende dankedet hem doe

 

Entie⁸ koninck gat hem met sinen hantscoe¹⁴

24945

Dese gichte¹⁵, ende hoevene op aldaer¹⁶;

 

Doe satensi op haer¹⁷ paerde daernaer

 

Ende si reden al te hant nadat

 

Te Logreswaert in die stat.

 

Doe koninck Artur te Logres quam

24950

Ende hem sine suster daer vernam,

 

Gawyns moder¹⁸, es si iegen hem gegaen

 

Ende hieten¹⁹ welkome wesen saen;

 

Ende Morgeine quam oec nadas,

 

Die des koninck Arturs suster was.

24955

Ende doese die koninck kende, wet vorwaer,

 

So dade hi hem grote feeste daer

 

Ende si voeren ten palase²⁰ waert na des

 

Daer dat scone met biesen gestroyet²¹ es

 

Ende met sydenen clederen behangen wel;

24960

Men hadde daer feeste groet ende spel,

 

Entes²² selven dages hiet die koninck

 

Den kindren¹², datsi boven alle dinck²³

 

In die hovetkerke sonden gaen

 

Ende Gode daer anheden saen,

24965

Ende waken alle die nacht daerin;

 

Ende dit was na Sinxen²⁴ meer no²⁵ myn

 

Veertienacht²⁶ dat dit gesciede daer.

 

Die-kinder lagen die nacht daernaer

 

In der kerken tote des morgens vroe;

24970

Daer quam die koninck Artur tot hem doe

 

Ende dade ene messe singen saen;

 

Ende alse die messe was gedaen,

 

Nam die koninck Artur sijn goede swaert,

 

Dat meneger mark was waert,

24975

Dat hi wten anebelte²⁷ trac hiervoer,

 

Ende gordet Gawyne, enten rechten spoer

 

Spien²⁸ hi hem, entie koninck Ban

 

Den linken spore, ende voertan

 

Sloeeben die koninek Artur in den hals daer:

24980

‘God make iu goet man!’ zeide hi daernaer;

 

Doe makede hi ridder¹⁰ sine broeder nu

 

Ende gaf elken een zwaert, seggic iu,

 

Van den twaelf²⁹ zwaerden, die hi tien³⁰ stonden

 

By Merlijns rade hadde vonden.

25985

Dus worden die kinder gemaket daer,

 

Ende alle diegene die wouden³¹ daernaer,

 

Nuwe³² ridders van koninck Arturs hant;

 

Ende daerna, dat sij iu bekant,

 

Sanch die aertsebiscop Drubrices

24990

Hoemesse, ende alsi gesongen es,

1 unde dese

1 unde dese

2 sin

3 hiet

1 unde dese

4 andern

5 greven

3 hiet

6 mytden

7 laster

3 hiet

8 unde de

9 gehieten

10 ritter

11 denen

12 dit al, wal

13 kindern

12 dit al, wal

8 unde de

14 hansche

15 giffte

16 Eng. the kyng hym feffed with his right glove

17 er

18 moder

19 hietene

20 palaise

21 gestrouwet

22 ande des

12 dit al, wal

23 dinch

24 Pinksten

25 noch

26 vierteenacht

27 anebulte

28 spen

10 ritter

29 twelff

30 ten

31 wolden

32 neuwe.

[p. 278]

 

Gingensi te hovewaert alle nadas,

 

Daer dat eten bereet doe was.

 

Daer hielt die koninck Artur feeste groet,

 

Daer was ten etene menecb genoet,

24995

Ende men diende daer wel utermaten

 

Al dengenen die daer aten.

 

Doe waren daer die quiuteinen geleget

 

Daer men op te joesteerne pleget,

 

Entie batselieren waren¹ bereet:

25000

Maer Merlijn verboet dat, God weet,

 

Ombe des orloges wille², doe liet ment daer.

 

Drie dage rastensi hem daernaer;

 

Daer gaf sijn goet doe myldeliken

 

Die koninck Artur armen ende riken

25005

Ende iongen batselieren, die daer quamen

 

Die hi onthielt al te samen

 

Wel veertich³ dusent, sonder die met hem waren,

 

Entie hi vor hem brachte, twaren,

 

Uten konincrike van Carmelyde.

25010

Doe si daer lagen⁴ dus tien⁵ tyden

 

Makede kennesse⁶ Morgeine nadas

 

An Merlyne, die ene grote clerckerse was

 

Ende dade⁷ so vele iegen hem daer,

 

Dat hi haer leerde sint daernaer

25015

Van Nigromancien menech wonder,

 

Ende si onthielt dat al wel bisonder.

 

Daerna opten⁸ derden dach mede

 

Sprac Merlijn Artur an ter stede,

 

Ende sprac, dat hi hem gereide saen,

25020

Daer waer negeen⁹ beiden, sonder waen,

 

‘Want Ponces, Anthonys, ende Frolles

 

Zijn ember toe getogen, sijt seker des,

 

In dat lant van Bonewyc ende mede

 

Die koninck Claudas oec ter stede

25025

Entie koninck van Gales mede’.

 

Die koninck Artur zeide: ‘ic trecke gerede,

 

Welke tijt iu goet dunket wesen’.

 

Merlijn zeide: ‘dat secht uwen lieden¹⁰ na desen

 

Datsi noch tavent hem bereiden¹¹

25030

Ende in den iersten slape, sonder beiden¹¹

 

Opsitten, ende varen henen dan,

 

Ende voert met iu twintichdusent man,

 

Die gy met iu brachtet¹² van Carmelyde,

 

Ende Does van Caredol sal tien tyden¹³

25035

Hier blyven ende hoeden dese stat’.

 

Doe sciedensi onder hem nadat,

 

Entie koninck beval Gawyne dit saen,

 

Also hem dat Merlijn dede verstaen;

 

Ende Gawyn dede nu daer alsoe

25040

Ende hietse hem alle bereiden doe.

 

Daerna es hi te sinen oeme gegaen

 

Ende zeide datsi gereet sijn, sonder waen.

 

Doe zeide Merlijn ten¹⁴ koninge nadas:

 

‘Here, vraget Gawyne, wie¹⁵ diegene was

25045

Diene leide, daer hi sine moeder alsoe

 

Verloeste, daer hine leide toe’.

 

Doe zeide die koninck: ‘Gawyn, wety¹⁶

 

Ocht¹⁷ kendy iet¹⁸, wie¹⁵ die ridder sy

 

Die iu leide, dat gy in moeder¹⁹

25050

Bescuddet²⁰?’ - ‘Here ic en bens²¹ niet vroeder¹⁹’

 

Zeide Gawyn, ‘want ic en kennes twent’.

 

‘Vraget hem voert, ocht¹⁷ hi iet¹⁸ kent’,

 

Zeide Merlijn, ‘wie hem die letteren gaf,

 

Daer van Ywen stont inne gescreven af,

25055

Des koninck Uryens sone, dat hy

 

Hem te hulpe quame²² daerby?’

 

Doe vragede hem des die koninck daer

 

Ocht¹⁷ hi den knecht iet kende daernaer.

 

Gawyn zeide doe: ‘neen, hy, niet;

25060

Ende Gawyn doe Merlyne nauwe besiet

 

Ende wart²³ ombe dese²⁴ pinsende, secgic iu,

 

Die dat hiervor gesecht hadde nu²⁵,

 

Dat dit Merlijn was, ende na dese dinck

 

Zeide hi doe tot Artur, den koninck:

25065

‘By Gode, Heer, in²⁶ weet; men zeide my,

 

Dattet een iu vrient²⁷ Merlijn sy,

 

Ic woude dat icken wael kende nu,

 

Want hi hevet my gedient, secgic iu:

 

Hi dede my van des keysers neve verstaen

25070

Van Constantinople, ende oec mede saen

 

Ywene, mynen neve, dio in groter noet

 

Was, dede by my bescudden van der doet,

 

Ende my selven onder Arondeel

 

Halp hi mijns lives een deel,

25075

Ende en es man in aertryke,

 

Dien ic eer kennen woude sekerlike’.

 

‘Gy zulten wael kennen’, zeide Merlijn daer,

 

‘Als hem dat lief es’. Doe loech²⁸ daernaer

 

Die koninck Artur ende zeide saen:

25080

‘Gawyn, sieten hier by my staen,

1 weren

2 willen

3 viertich

4 legen

5 ten

6 kantnisse

7 dede

8 op den

9 weer geen

10 luden

11 bereden, beden

11 bereden, beden

12 brachten

13 tyde

14 ton

15 we

16 wete gy

17 off

18 kenne gy icht

15 we

19 moder, vroder

20 bescudden

21 bins

19 moder, vroder

17 off

18 kenne gy icht

22 queme

17 off

23 waert

24 duse

25 Eng. and remembered the wordes that Doo of Cardoel hadde to hym seide

26 en

27 vrent

28 lachgede.

[p. 279]

 

Ic sal iu met hem bekant maken’.

 

Doe gingensi sitten na dien¹ saken

 

Op ene coetse onder hem drien.

 

Doe zeide koninck Artur: ‘hier moechdy sien²

25085

Den man die iu voerde tArondeel,

 

Des dages, doe gy vor den casteel

 

Keyen van Strans ende Dodinas,

 

Daer elc in groten anxte³ was,

 

Beschuddet⁴, ende iu selven dede

25090

In den casteel daer gaen ter stede,

 

Doe iu der Sennen te vele quam daer;

 

Des soudy⁵ hem danken openbaer

 

Van desen dienste ende ander⁶ mede,

 

Die⁷ hi iu gedaen heeft⁸ te meneger stede’.

25095

Gawyn zeide doe: ‘lieve here,

 

Ic en weet hem wat bioden mere,

 

Maer seker mach hi wesen van my,

 

Dat ic al sijn eygen sy;

 

Ende hi es so vroet oec mede,

25100

Dat hi mijn herte wel kent ter stede,

 

Want dat te⁹ hemwaert es al te⁹ male’.

 

Merlijn zeide: ‘ik kenne iu¹⁰ wale,

 

Ende ic wil oec, dat gy nu sijt

 

Mijn hemelike vrient¹¹ in alre tijt’.

25105

Maer hi zeide hem, dat hi hoede wale

 

Dat hi nember negene tale

 

En makede van dingen, die hy

 

Hem seggen soude, so wat dat sy:

 

‘Ende gy sult¹² my in so meneger forme sien¹³,

25110

Dat iu sere wonderen sal van dien,

 

Ombedat ie niet (en) bekent wil sijn bloet

 

Want die nijt van der werelt es groet’.

 

Aldus dade hem kondech¹⁴ Merlijn daer

 

Gawyne vor sinen oem vorwaer;

25115

Ende doe si genoech gesproken hadden nu,

 

Doe zeide Merlijn, dat secgic iu:

 

‘Gawijn’, zeide hi, ‘lieve vrient¹¹, verstaet

 

Ic secge iu, dat gy an uwe moeder¹⁵ gaet,

 

Ende nemet orlof ende vaert henen¹⁶ saen

25120

Met uwen lieden¹⁷ ende trecket, sonder waen,

 

In den iersten¹⁸ slape, ende trecket ter vaert

 

Rechtevoert te Doevrewaert¹⁹;

 

Ende als gy daer komet, so doet. God weet.

 

Dat gy te scepe²⁰ genoech hebbet gereet

25125

Also vro als in oem komet daer,

 

Dat hy scepen moge daernaer,

 

Entie twe koninge oec mede

 

Ende al dat met hem komet ter stede;

 

Ende, doer Gode, doet ere hem beden²¹,

25130

Want si sijn getronwe in der waerheden²²,

 

Ende al sijn sy metten koninck Artur nu,

 

Si sijn hoger liede²³, dat secgic iu,

 

Van geslachte²⁴ dan die koninck es,

 

Ende hoedet iu herde wel des,

25135

Dat gy nieman en segget waer gy vaert’.

 

Gawyn zeide doe: ‘sijt onvervaert,

 

Ic sal den orber wel doen, God weet!’

 

Doe sciet²⁵ Gawijn ende ginck gereet

 

Te siner moeder²⁶ ende nam orlof daer;

25140

Doe ginck hi te sinen broederen daernaer

 

Ende tYwene, sinen neve, mede,

 

Ende tallen den andren²⁷ ter stede,

 

Daer hi daer voer mede plach te gane;

 

Dese²⁸ sprac hi alle ane,

25145

Datsi sine gesellen na desen

 

Altoes hier namaels sullen²⁹ wesen;

 

Doe gingensi slapen een luttelkijn.

 

Niet lange en haddensi in slape gesijn,

 

Datsi opstonden ende wapenden hem daer

25150

Ende voeren³⁰ vaste enwech daernaer,

 

Ende reden so lange, datsi doe

 

Te Doevre³¹ quamen³² eens morgens vroe;

 

Maer die koninck ende Merlijn ende veertich met³³

 

Die van Carmelyde quamen³², dat wet,

25155

Die des koninck Arturs gesellen waren,

 

Daer hi mede was tote daer gevaren,

 

Dese bleven met hem tien³⁴ stonden,

 

Entie ridders³⁵ van der tafelronden

 

Ende Gawyu, die nu te Doevre³⁶ was,

25160

Hi sende in alle havene nadas

 

Ombe die scepe, die daerinne waren,

 

Ende dade se hem bringen daerna, twaren,

 

So vele dat hire³⁷ genoech hadde daer.

 

Ende alse Merlijn wiste vorwaer,

25165

Dat die scepe gereet waren,

 

Dadi³⁸ die drie³⁹ koninge derwaert⁴⁰ varen

 

Ende hiet hem te Rotsele varen doe⁴¹.

 

Doe seiden die drie³⁹ kouinge alsoe:

1 den

2 moge gy seen

3 angeste

4 bescudden

5 sole gy

6 andern

7 de

8 hevet

9 to

9 to

10 iu herte

11 heimelike vrent

12 solde

13 zeen

14 kundich

11 heimelike vrent

15 moder

16 hene

17 luden

18 irsten

19 to Oevrewart; doch zie 't Eng. and than goith forth your wey towarde Dover

20 to schepe

21 beiden

22 waerheiden

23 lude

24 geslechte

25 sciede

26 moter

27 andern

28 desse

29 zolen

30 voren

31 tot den Oevre

32 quemen

33 med

32 quemen

34 ten

35 unde de ritters

36 to Oevre

37 hier

38 dede he

39 dre

40 darwert

41 to.

39 dre

[p. 280]

 

‘Wat, Merlijn, en suldy¹ met ons niet² varen?’

25170

‘Neen ic, here’, zeide hi, ‘maer, twaren,

 

Gy en sult³ daer enen dach niet² hebben gewesen,

 

Ic en sal daer tot in komen na desen’.

 

Doe sciet dene van den andren daer,

 

Ende Merlijn voer te sinen meester daernaer

25175

In Nortomberlant, die hem dede

 

Grote feeste, doe hi quam ter stede;

 

Daer zeide hem Merlijn al dat was gesciet,

 

Ende en liet des een twint achter niet,

 

Sint dat hi daer lestwerf was;

25180

Ende Blasys screef dat al nadas,

 

Ende doe Merlijn hem zeide van der joncfrouwen,

 

Die hi so mynde met goeder trouwen,

 

Daer ic iu hier voraf dade verstaen,

 

Dat was Blasyse leet, sonder waen:

25185

Hi dachte, dat sine bedriegen⁴ soude

 

Ende began hem⁵ castiene also houde.

 

Merlijn zeide, hi en verstonde niet van dien⁶

 

‘Dat gescien sal, moet gescien’;

 

Doe zeide hi hem voert die prophecyen mede

25190

Die nu gesciet⁷ sijn ter stede

 

Entie gescien⁷ sullen al,

 

Alse iu dit boec hier wel seggen sal

 

Hier namaels; ende daer ter stede

 

Settet⁸ Blasys in gescrifte mede;

25195

Nu sal in dit hoec voert tellen

 

Van den koninck Artur ende sinen gesellen.

1 zole gy

2 nicht

3 ne zolt

2 nicht

4 bedregen

5 ene to

6 deen

7 gescheen

7 gescheen

8 sette dat