Alexanders geesten
(1882)–Jacob van Maerlant– Auteursrechtvrij
[pagina 223]
| |
Die sevende bouc.Hier ga ic weder ane die geeste.
Daris levede sonder feeste,
Om dat hi wiste sonder waen
Dat hi niet en mochte ontgaen.
5[regelnummer]
Ende het ghinc tavonde waert.
Sijn selfs gheest was vervaert
Ende verdrouvet toter doot;
Rouwe haddi ende jammer groot.
Die sone begonde onder gaen,
10[regelnummer]
Drouvelike was soe ghedaen,
Ghelijc of soe hadde gheweent.
Men mach wel weten, wat soe meent.
Soe bleef langhe staende stille
Om dies conincs Daris wille,
15[regelnummer]
Dor hem te linghene sijn lijf.
Die mane merrede sonder blijf,aant.
Want soe node woude sien
Dat leet, dat daer soude ghescien.
Ga naar margenoot+ Dus vortekende soe sine doot.
20[regelnummer]
Maer so wat so god gheboot,
Dat en mochte noit bliven:
Sine moesten haren ganc vuldriven,
Also alsi hadden begonnen.
Nn hoort voort vander sonnen:
25[regelnummer]
Al waest haer leet, soe ghinc te hove,
Entie coninc van groten love,
Die wilen was Asien onderdaen,
Dede sine tente slaen.
Sine ridders ghinghen slapen
30[regelnummer]
Ende garsoene ende knapen.
Selve weende hi haerde sere
| |
[pagina 224]
| |
Daris, want die edele here
Waende wale al sonder saghe
Dat hi emmer vor dien daghe
35[regelnummer]
Sterven moeste. Wat sal hi doen?
Hi sloot dien pauwelioen.
Maer et es gheerne quaetaant.
* dat verstaet,
Dat dien minsce coomt te voren,
40[regelnummer]
Alse hi waent hebben verloren
Sijn lijf, van tide te tide
Ende hi allene es ende onblide.
Hi sprac jeghen sijns selfs sin
Dese tale, meer no min.
45[regelnummer]
‘Owi, felle Jupiter! -
Ofte ict wale segghen der -
Vader ende here vanden goden,
Och, en helpstu mi in derre node?
Wat doestu mi leets besuren!
50[regelnummer]
Waer hebbic dese aventuren
Verdient ende dit ongheval?
Ga naar margenoot+Owi, ghi gode, besiet dit al!
Waer verdiende ic dese pine,
Daer mi nu in staet te sine?
55[regelnummer]
Ja en hebbic ooc niet dies verdient
Dat ic steerve onder mine vrient,
Noch sekerlike leven en mach,
Daer ic hebbe meneghen dach
Conic ende here ghesijn.
60[regelnummer]
Nu staen si na dat leven mijn.
Of ic met onrecht hebbe ghedraghen
Die crone van Asien in minen daghen,
Ende of ic qualike hebbe berecht
Die lande beide nu ende echt,aant.
65[regelnummer]
Ende of ic breken wilde die wet,
Die mine voorders hebben gheset,
Ende of ic hebbe gheregneert dlant
Entie steden alse een tirant
| |
[pagina 225]
| |
Ende of ic ooc valscelike
70[regelnummer]
Te enegher stede in mijn rike
Dien aermen hebbe ontwijst sijn erve
Dor des rijcs mans bederve,
Ende of ic dor minne, ofte dor miede
Hebbe ontervet mine liede,
75[regelnummer]
Ende oft ic vonnesse hebbe vercocht
Dor prosent, dat mi es brocht,
Ofte dat van minen lieden een
Hem beclaghet dat ic sijn leen
Ontwiset hebbe enech waerf,
80[regelnummer]
Dat van rechte hem verstaerf,
Ende ic recht hebbe begheven
Ende trouwe in al mijn leven:
So eist recht dat ict ontghelde
Mettier doot up desen velde.
85[regelnummer]
Siet, ghi gode, hebbic mesdaen,
So wille ict becopen saen.
Ga naar margenoot+Ghenouch hebbic gheleit dit leven;
Alse ghi wilt, salict begheven.
Bessus come ende sla mi dan,
90[regelnummer]
Narbesines, die felle man,
Come ende storte mijn bloet
Ende coelre mede sinen moet.
Maer of ic up eertrike
Hebbe ghelevet redenlike,
95[regelnummer]
Ende ic redene ende recht
Hebbe ghedaen nu ende echt,
Also alst bescreven staet -
En si dat ic enech quaet
Met minen live hebbe ghedaen
100[regelnummer]
Dat mi nature dede bestaen -
So bidde ic al den goden,
Die mi maecten ende gheboden,
Dat si mi besceermen moeten
Voor die ghone die mi mesgroeten,
105[regelnummer]
Dats Bessus ende Narbesines.
Ghi gode, bedinct u des
Dat ghi hem allene doet becopen
Die moordaet, daer si om lopen,
| |
[pagina 226]
| |
Ende ic met rechte moete leven;
110[regelnummer]
Dies verdient, hi moete sneven.
Ende of dat sake es dat die godeaant.
Dat hebben vast in hare ghebode,
Ende ocht also es vorseitaant.
Dat mijn leven u es leit,
115[regelnummer]
Ende Atropos, diet al verslaet,
Breken wille minen draet,
Daer mijn leven an staet al:
Waer om eist dat een ander sal
Meerre macht hebben up mi,
120[regelnummer]
Dan ic selve? ic segghe u twi:
Waer omme sal mi Bessus slaen,
Ga naar margenoot+Ende ic den Grieken ben ontgaen?
Ja en hebbic noch mijn leven?
Ende mijn hande sijn mi bleven,
125[regelnummer]
Ende ic hebbe noch een swaert;
Ic sal mi doden mettier vaert,
So en doden mi niet die scalke.’
Dit sprac hi, ende an enen balke
Van der tenten hinc een swaert;
130[regelnummer]
Doe trac hijt te hem waert.
Doe sacht een spadoen ende liep
Uter tenten ende riep.
Doe waert daer die jammer groot,
Men seide, die coninc ware doot.
135[regelnummer]
Al die edele baroene
Quamen ten pauwelioene
Ende sloughen hare hande te samen,
Doe si die niemare vernamen.
Bede ridders ende knapen
140[regelnummer]
En dorsten hem niet wapen,
Want si doe alle waenden des
Dat Bessus ende Narbesines
Hadden versleghen haren here.
Die Percen hadden dor haer ere
145[regelnummer]
Gheerne wapen an ghedaen;
Maer sine dorstens niet bestaen,
Want si waren alle in vare
| |
[pagina 227]
| |
Vander quader scalker scare,
Ende dor die vrese vander doot
150[regelnummer]
Lietsi dien here in dier noot
Mettien quamen die moordenaren
Wel ghewapent met haerre scaren
Ende met haren baren sweerden
Ende doorreden met haren peerden
155[regelnummer]
Ga naar margenoot+Die Percen, die bi haren here
Staen ende troostene vanden sere,
Ende hebben hem dat sweert ghenomen.
Mettier vaert so sijn si comen
Ende waendene doot vinden.
160[regelnummer]
Stappans deden sine binden
Ende slaen in vaste boien.
Ai keytive, wat suldi doien?aant.
Hoe onghestade es dat gheval
Dat tesen levene behoret al!
165[regelnummer]
Hoe wandel es die aventure!
Die wilen hadde sine cure
Van den oosten toten westen
Ende voer up enen guldenen waghen,
170[regelnummer]
Entien so vele liede ontsaghen,
God weet, al nu te desen stonden
Hebben sine cnechte ghebonden
Ende up enen nouwen waghen
Gheleit, diene te voren ontsaghen.
175[regelnummer]
Nochtan dor dat si haren here
Souden doen eneghe ere,
Dede Bessus dien here sijn
Beslaen in guldene vingherlijn.
Si roveden met groter scame
180[regelnummer]
Sconincs scat ende sijn allame,
Als ocht ware in enen stride.
Si loeden in corten tide
Bede waghen ende kerren.
Si en dorsten niet merren,
185[regelnummer]
Doe si die quaetheit hadden ghedaen;
Si hilden haren here ghevaen
Ende si ontfloen, want si ontsaghen
| |
[pagina 228]
| |
Dattene Alexander soude jaghen.
Waer vliedi? wat volghedi na,aant.
190[regelnummer]
Scande van al Asia,
Ga naar margenoot+Scalke, quade moordenaers,
Onrene knechte, quaet ghepaers,aant.
Vondelinghe van nieute comen?
God moete u verdomen!
195[regelnummer]
Wat lande sal u onthouden?
Waer suldi sculen? in wat wouden?
Ghi hebt ghevaen uwen here,
Wi sal so coene sijn emmermere,
Die met u sal durren leven?
200[regelnummer]
Ja en hebdi uwen here verdreven?
Ende ooc, eer hi u sal ontgaen,
Sult ghine dorperlike verslaen.
Doe dese dinc ghesciede,
Quam Alexander ende sine liede,
205[regelnummer]
Die torment van Asia,
Ende volgheden Darise na.
Tote Ebractana was hi comen,
Want hi die mare hadde vernomen
Dat Daris ware in die stede.
210[regelnummer]
Nu hoort, wat Alexander dede!
Alse hi die mare hadde ghehoort,
Beleide hi al om die poort;
Hi waende Daris vinden daer.
Hi hadde achtinghe over waer
215[regelnummer]
Die poort te slechtene neven deerde
Ende al te slane mettien sweerde.
Doe seiden hem die vander poort
Dat Daris ware ghevloen bat voort
Ende gaven die sluetele van der steden
220[regelnummer]
Ende seiden dat hi ware in Meden
Ende hi Percen hadde ghelaten.
Doe voer die coninc siere straten
| |
[pagina 229]
| |
Ten lande van Meden waert
Ga naar margenoot+Darise souken mettier vaert;
225[regelnummer]
Daerna woudi in Bacteren varen.
Doe quam een bode te hem te waren,
Die hem seide min no mere,
Dan hoet verghinc met sinen here,
Ende hoene vinghen sine liede,
230[regelnummer]
Min no meer, dan alst ghesciede.
Alse Alexander dat verhoorde,
Hadde hi wonder van den woorde
Ende riep bat na sine baroene
Clituse ende Permenioene
235[regelnummer]
Ende ander vele diere waren.
‘Ghesellen’ sprac hi ‘laet ons varen
Doen enen clenen aerbeit,
Ons esser groot lof af ghereit.
Daris es hier bi ghevaen
240[regelnummer]
Van sinen lieden, sonder waen,
Die hem sijn leven maken te sure
Ende doen hem hebben quade aventure.
Of hi es jammerlike doot,
Of hi leeft in groter noot.
245[regelnummer]
Ic wille dat wi haestelike
Na volghen den coninc rike.
Al es hi onse viant,
Laet ons volghen al te hant.
Het es ere ooc also groot
250[regelnummer]
Dien viant te helpene uter noot,
Alse hi woorden es keytijf,
Alse te nemene sijn lijf
Ende alse te vane in enen wighe.’
Die heren riepen al te prighe
255[regelnummer]
Dat si dor vrese no dor dootaant.
Hem en lieten in enegher noot.
Ga naar margenoot+Die ghesele van eerderike
Scaerde sijn volc ghenendelike
Ende ghinc sonder logieren bi nachte
| |
[pagina 230]
| |
260[regelnummer]
Achter Darise met groter crachte
Dat si altoos niet en sliepen.
Di orsse haesten ende liepen
Snellike met groten ghere.aant.
Selve voer hi min no mere,
265[regelnummer]
Dan of hi een tigher ware,
Ende hi sochte harentare,
Die hem sine jonghen nam.
Dus so voer hi haerde gram
Ende peinsde, wat daer ghesciede.
270[regelnummer]
Hem volchden alle sine liede.
Nu es Alexander so na comen,
Dat hi die stat heeft vernomen,
Daer Bessus dien here vinc.
Doe quamen jeghen dien coninc
275[regelnummer]
Twee van Daris lieden gheraect,
Die met hem hebben vrede ghemaect,
Want si dier verraders scare
Haten ende hadden onmare.
Met desen tween hevet Alexander
280[regelnummer]
Dien wech bestaen ende menech ander,
Want hem waren die straten cont.
Het was so na an dien avont,
Dat men die sterren mochte sien.
Alexander hi scaerde mettien
285[regelnummer]
Al sijn volc in vieren
Ende voer in dier manieren,
Dat deen scare spreken mochte
Toter ander, als hem rochte.
Dus voer hi met groter cracht
290[regelnummer]
Tote dien dat was minnacht.
Mettien quam Brocubelus,
Ga naar margenoot+Een ridder ute Daris huus,
Ende seide al openbare
Dat maer ene mile en ware
295[regelnummer]
Ende ene halve ooc daermede
Al toter selver stede,
Daer Bessus die moordenare
Laghe met siere scare.
‘Wacht, hoe ghi vaert darewaert!
| |
[pagina 231]
| |
300[regelnummer]
Wacht dat ghi ghewapent vaert!
Dat u dat moordadeghe diet
En moghe ghescaden niet;
Want die ghere ghenaden en hoopt
Hem en roect, wat dode hi beloopt.
305[regelnummer]
Hier bi sijn si van groter were
Die moordenare ende sijn here.’
Dit waren Brocubelus woorde.
Doet die griexe scare hoorde
Ende Alexander, die here,
310[regelnummer]
Hadden si te meerren ghere
Die moordenaren te bestane.
Met groter haest voeren si dane
Van midnacht toter dagheraet.
Doe mochtmen horen dat baraetaant.
315[regelnummer]
Entie waghen horen kerrenaant.
Ende Bessus carinen van verren,
Ende elc mochte anderen wale sien,
Van diere volghen ende vlien;
Ne ware die stuvinghe vander mouden
320[regelnummer]
Heeft die claerheit al onthouden.aant.
Alexander hiet dat here staen,
Om dat tghestof soude vergaen,
Ende hi daerbi bekinnen mochte
Die moordenaren, die hi sochte.
325[regelnummer]
Ga naar margenoot+Bessus liet doghen omme gaen
Van enen berghe, daer hi ghestaen
Was hoghe boven allen lande.
Hi sach comen sine viande
Blikende ende ghewapent wel
330[regelnummer]
Ende meneghen voetgangher fel.
Stappans was hi in vare.
Hets recht, want elc moordenare
Es coenre te doene een moordaet,
Dan te doene een goede daet.
| |
[pagina 232]
| |
335[regelnummer]
Alse die Grieken Bessuse saghen,
Begonds hem haerde wel behaghen.
Si sochtene met groter macht,
Al hadsi onghedeelde cracht.aant.
Hadde Bessus ghewesen also coene
340[regelnummer]
Eneghe hoghe daet te doene,
Alse hi te verradene was:
Ic dar mi wel vermeten das -
Hi hadde so meneghen coenen deghen -
Hi hadde al die Grieken wel versleghen
345[regelnummer]
Ende ghewroken Asienlant;
Want hi hadde in sijn bewant
Vele meer volx dan Alexander
Ende duchtegher, dan een ander.
Sijn volc hadde meerre cracht,
350[regelnummer]
Want het sliep ooc al die nacht
Ende hadde ghehat groot ghemac,
Dat dien Grieken al ghebrac.
Maer die anxt entie vrese
Van der edeler griexe rese
355[regelnummer]
Ende ooc Alexanders name,
Die meneghen coninc dede scame,
Entie meneghen strijt verwan,
Maecte so blode meneghen man,
Die Bessus enegher eren onnen,
360[regelnummer]
Ga naar margenoot+Dat si waenden sijn verwonnen.
Si scoten hare wapen of
Ende vloen al dor dat ghestof,
Ghelijc ocht waren onedele liede.
Nu hoort een deel, wat daer ghesciede
365[regelnummer]
Doe dat die verradere saghen,
Liepen si te Daris waghen
Narbesines ende Bessus
Ende spraken te Darise aldus:
‘Of dijn herte vlien begheert,
370[regelnummer]
So sitte stappans up een peert
Ende vlie, die Grieken comen!
Vare met ons, het sal di vromen;
| |
[pagina 233]
| |
So machstu behouden dlijf.’
Daris hadde onweert haer bedrijf,
375[regelnummer]
Hi seide, hine dedes niet,
Wat so hem daerna ghesciet.
‘Ic bidde noch minen goden,
Up dat ghi mi wilt doden,
Si sullen wreken minen rouwe;
380[regelnummer]
Des edels Alexanders trouwe
Biddic al wenende omme wrake.
In volghe u dor ghene sake;
Ghi sijt moordadich ende fel.
Die doot ghenoucht mi haerde wel,
385[regelnummer]
Ende soe en sal mi niet vervaren;
Engheen mesval sal mi te waren
Quaden knechten doen volghen.
Al es mi daventure verbolghen,
Soene mach mi deren nemee.
390[regelnummer]
Al dodi mi nu, ghi twee,
Dats mi dat leste ongheval
Dat mi daventure gheven sal.’
Ga naar margenoot+Qualike bequamen dese woort
Dien ghonen, die se hebben ghehoort.
395[regelnummer]
Bessus ende Narbesines
Bolghen hem sere, des sijt ghewes,
Ende scoten up Darise, haren here,
Meneghen spiet ende meneghen ghere.
Si gaven hem meneghe diepe wonde.
400[regelnummer]
Si ghemistene doch ter selver stonde,
Dat sine int herte niet en rochten.
Maer die paerde, die den waghen brochten,
Sloughsi doot, om dat si dochten
Dat si hem volghen niet en mochten.
405[regelnummer]
Hem twee slouch Bessus, die dief,
Die Darise hadden haerde lief.
| |
[pagina 234]
| |
Stappans doe dit was ghedaen,
Begonden si die vlucht bestaen.
Bessus vlo in Bacteren lant,
410[regelnummer]
Narbesines vlo ooc te hant
In dat lant van Yrcanie.
Hare tweer companie
Vloen harentare, daer si dochten
Dat si hem onthouden mochten.
415[regelnummer]
Daer bleven vijfhondert amirale
Ghewapent uter maten wale,
Die door recht ende dere van den lande
Wouden vechten jeghen die viande,
Want sine waenden verweren.
420[regelnummer]
Ooc scaemden si hem der oneren,
Dat si behouden souden dleven
Ende hare here ware doot bleven.
Nochtoe dat si in twivel waren,
Weder si henen wouden varen,
425[regelnummer]
So haer viande weder staen,
Ga naar margenoot+Mettien so quamen heerde saen
Uten dale dedele Grieken,
Die dien nacht al over wieken,
Up die berghe, daer si sien
430[regelnummer]
Meneghen edelen ridder vlien.
Die Grieken waren van groten prighe
Ende hadden al den sin te wighe.
Wonder dat die coninc dede.aant.
Permenio ende Philotas mede
435[regelnummer]
Clitus ende Antigonus
Cenus ende Craterus
Polistratus ende Polipercoen
Mochtmen sien wonder doen.
Tholomeus ende Efestio
440[regelnummer]
Dadent rechte bede also,
Dat hise prijsde, diet sach.
Daer bleef menech uptien dach.
Men ghinc daer houwen ende slaen;
Die blode mochte niet ontgaen,
445[regelnummer]
No ontcrupen, no ontvlien;
| |
[pagina 235]
| |
En mochte dien coenen niet ghescien
Dat hi hem verweren mochte.
Menech was daer, die vercochte,
Eer hi staerf, sijn lijf wel diere.
450[regelnummer]
Nu hoort wonderlike maniere!
Het screef die gone diet al sach,
Datmen cume gheloven mach:
Men vinc die blode ende slouch die coene.
Daer waren vele meer baroene
455[regelnummer]
Ghevaen, dan in dien wighe te waren
Als ende als dier Grieken waren.
Nochtan so bleefer ooc doot
460[regelnummer]
Drie dusent, die were groot
Ga naar margenoot+Deden, eer si dlijf verloren;
Het waren princen uutvercoren.
Die strijt was staerc ende groot
Tote dattie coninc gheboot
465[regelnummer]
Datmen vechten soude laten
Ende pleghen voort dier maten;
So dat men liet dat striden bliven.
Daer was ghenouch der keytive!
So menech man wasser ghevaen,
470[regelnummer]
Dat si tropmale alse beesten gaen;aant.
Nochtan bleefer mere doot.
Daer en was ridder no ghenoot,
Die wiste, waer Daris ware.
Ende men sochten harentare
475[regelnummer]
Up al die waghene, daer si mochten
Vinden dien coninc, dien si sochten.
Maer ic wane, sijs niet en vonden,
Want dorsse, die ghone dieve wonden,
Haddene ghevoert in een dal,
| |
[pagina 236]
| |
480[regelnummer]
Daert eenlijc was overal
Bi eenre straten up ene flume.
Hi was cranc hi levede cume.
Die flume heet Albene,aant.
Tusscen Brandijs enten Swene
485[regelnummer]
En sijn niet drie so soete beken,
Ute eenre rochen comt soe ghestreken
Ende loopt over een soete sant.
Daer quam ghelopen al te hant
Polistratus, een griex man,
490[regelnummer]
Die harde groten dorst ghewan
In dien stride, diemen daer vacht.
Der Albene heeft hi gheacht;
Mettier haest quam hi ghereden
Ende wel na was hi leden;
495[regelnummer]
Ne ware hi doch versach
Ga naar margenoot+Dien waghen, daer Daris up lach,
Staende al onghecovertuert,
Want het was te stucken ghescuert,aant.
Ende die paerde sach hi ghewont.
500[regelnummer]
Daerwaert voer hi in corter stont;
Darise vant hi daer ter stede
Sere ghewont ende ooc mede
Int einde van sinen live
Ende ghelijc enen keytive.
505[regelnummer]
Onghelijc was hi dien groten here,
Die wilen met groter ere
Jeghen Alexandere quam te wighe,
Entie here met groten prighe
Was van Percen ende van Meden
510[regelnummer]
Ende van vele goeder steden.
Polistratus conste wale
Beide indsce ende griexe tale.
Hi vraghede, wie dat hi ware.
‘Ay vrient’ sprac hi ‘com bat hare!
515[regelnummer]
Bestu een Griec?’ ‘“Ja ic, wie du?”’
‘Hoor na mi, ic segghe u nu,
Ic was Daris wilen ere.
Nu hebbic gheen gheluc mere,
| |
[pagina 237]
| |
Dan du verstaes mine tale.
520[regelnummer]
Daventure heeft mi wale
Gheholpen ende ic dancs haer sere.
Hoor mi, ende ic en bidde nemere.
O wi, oft mochte ghescien,
Hoe gheerne soudic sien
525[regelnummer]
Alexandere, ocht also ware,
Ende segghen hem dat ic begare!
Ic woude, hi mijn inde saghe
Ende hi hoorde mine claghe!
Ga naar margenoot+Wi souden so te gader spreken,
530[regelnummer]
Dat wi dien nijt al souden breken
Ende pais maken van orloghen.
Maer dit en willen niet ghedoghen
Daventure ende onse gode;
Hiertoe saltu wesen bode
535[regelnummer]
Tote Alexandere, ende ganc
Ende segghe hem van mi groten danc,
Ende dat hijt met rechte heeft verdient.
Want hi was so groot een vrient
Mijns kinds Daris ende miere moeder
540[regelnummer]
Miere suster Dymen ende mijns broeder
Ende Rixcolien miere dochter.
Sine vrientscap es vele sochter,
Dan die vrientscap van minen lieden,
Die mi dus qualike verrieden,
545[regelnummer]
Want hi hevet dien minen ghegheven
Groot goet ende ooc hare leven,
Ende die ghene hebben mi doot,
Dien ic dede ere groot,
Ende dien ic gaf lant ende goet.
550[regelnummer]
Met rechte soude ic onbehoet
Hebben onder hem ghesijn,
Die mi namen dleven mijn.
Dus loonden mi mine vriende
Daer ic doechden jeghen verdiende.
555[regelnummer]
Daer omme biddic uwen here
| |
[pagina 238]
| |
Dat hi mi wreke also sere,
Alse hi woude dat ic dade
Ende mi ware ghevallen stade,
Ende dien ghonen doe selke recht,
560[regelnummer]
Alsmen sculdich es dien knecht
Te doene, die sinen here verslaet
Valscelike met ere moordaet.
Want hi mach bi miere doot
Ga naar margenoot+Exempel nemen haerde groot,
565[regelnummer]
Ende al die coninghe, die nu leven,
Die dien lieden ghebot uut gheven,
Moghen wachten hem bi mi.
Sie dat hi sulc rechter si,
Die grote here, van deser daet,
570[regelnummer]
Ende hem so lone hare quaet,
Dat hijs en hebbe ghenen lachter,
Dat men niet en segghe hier achter.
“Alexander wrac scandelike
Darise, dien coninc rike.”
575[regelnummer]
Dit ware ooc grote scande.
Segghe hem minen ande,
Alexander, dien hovescen coninc,
Dat hi scuwe dusdane dinc.
Merke mine doot ende wreke dan
580[regelnummer]
Minen lachter als gherecht man.
Ic bidde dien goden van hier boven,
Daer wi alle an gheloven,
Ende dien goden van der helle,
Daer ic wesen sal gheselle -aant.
585[regelnummer]
Up dat si mi dese bede dan gheven
In bidde nemeer in al mijn leven -
Ic bidde dat die ommeganc
| |
[pagina 239]
| |
Over breet ende over lanc
Vander werelt wesen moete
590[regelnummer]
Onder Alexanders voete.
Segghe hem dat hi mi begrave
Eerlike met groter have,
Alsi Telico, mijn wijf, dede.
Dit es Daris achterste bede.’
595[regelnummer]
Mettien trac hi een vingherlijn
Men enen jaspise guldin fijn,
Dat hijt droughe tenen prosente
Dien coninc in sine tente.
Ga naar margenoot+Ende dat coude vander doot
600[regelnummer]
Quam te sijnre herten so groot,
Dat hem siele ende lijf versciet.
Die gheest voer henen ende liet
Dien aermen lichame doot ende cout
Ende voer in die goods ghewout.
605[regelnummer]
Salech waren alle sielen
Wisten wi, eer wi vielen
In die quaetheit, in die sonden,
Wat tormente dat wi vonden,
Daer men die sonden in becoopt,
610[regelnummer]
Die men in dit lijf beloopt.
Wisten wi in dit leven mede,
Hoe groot es die claerhede,
Daer die saleghe sullen varen,
So en souden wi niet begaren
615[regelnummer]
Aerdersc goet ende verkiesen,
Daer wi die siele bi verliesen.
Onsuverheit van lichame
En soude ons niet sijn bequame,
Wine souden niet overjaghenaant.
620[regelnummer]
Lant ende paert, huus ende waghen
In dieren mede, in dieren wijn,
Daer die goliase gheerne in sijn.aant.
Wijn, clareit ende bruscaertaant.
En souden niet sijn so waert,
625[regelnummer]
Dat men so vele soude in ghieten
| |
[pagina 240]
| |
Dat het quame te verdriete.
Wisten papen ende clerke,
Biscoppe ende heren van der kerke
Dien rouwe vander helscer pine,
630[regelnummer]
Daer hem inne staet te sine,aant.
Si souden scuwen symonie,
Si souden node haren neven
Die grote, vette provende gheven,
635[regelnummer]
Eer sijs te rechte weerdich waren.
Ga naar margenoot+Men soude niet vercopen, twaren,
Ons heren erve, noch verhuren
Gheloofden si wale dier scrifturen.
Goods erve dats kerkelic goet,
640[regelnummer]
Hi storter omme sijn bloet,
Dat souden hebben sine liede.
Dor vrientscap ende dore miede
Een rike man, die cume can beden
Sinen pater noster ende sinen crede,
645[regelnummer]
Hevet provende ende personaet.
Een aerme clerc, die bi hem staet,
Die ter cure es wel fondeert,aant.
Hevet cume, dat hi verteert.
Hierbi weert clergie onwaert,
650[regelnummer]
Dies de meneghe heeft beghaert.
Wisten si den loon van der daet
Si souden scuwen dit baraet.
Hadde theerscap ooc gheloofaant.
Wat groter sonden ware roof,
655[regelnummer]
Sine souden niet so vele striden,
Noch orloghen, noch oec beriden.
Vrederic en hadde, alse ic wane,
Den paues niet verdreven dane,
Die gheheten was Innocent,
660[regelnummer]
Hadde hi vorsien den torment,
Dien hi doghet altehant.
Owi, of ons ware bekant
| |
[pagina 241]
| |
Die sware val, dat sware sneven
Daer menech bose in es bleven
665[regelnummer]
Entie ketel, daer hi in wallet
Die quade die in de helle vallet!
Maer dit onsaleghe aertsce goet
Verblent so dies menscen moet;
Alswi volghen dien ghewinne
670[regelnummer]
Entier rijcheit werden in inne,
Ga naar margenoot+Bedrieghet smenschen vleesch den gheest;
Dits, dat ons deert alremeest.
Hen laettier sielen niet ghedinken,
Hoe saen die lichame sal stinken,
675[regelnummer]
Hen laet ons niet ghedinken das
Wie onse sceppere was,
No waerwaert die siele geet,
Alsoe vanden lichame sceet.
Hierbi vergheten wi der doghet;
680[regelnummer]
Hierbi begheert die dulle joghet,
Dattie nature wederstaet;
Hierbi doet die mensce quaet,
Ende hi en roect altoos niet,
Wattier sielen ghesciet.
685[regelnummer]
Bi deser talen eist ooc recht
Dat Bessus, die quade cnecht,
Niet en ontsach der werelt scande,
No ooc die helsce viande,
No die gode van siere wet,
690[regelnummer]
Hine hevet sine siele besmet
Met sijns selfs heren doot.
Daerane dedi quaetheit groot.
Nochtan Daris, al bestu bleven,aant.
Jacob hevet een deel bescreven
695[regelnummer]
In dietsch dijn orloghe ende dijn doen.
Meester Wouter van Tsastelioen
Hi vorseide in latine aldus,
Also als sinte Jeronimus
Eerstweerf bescreef met groter pine
700[regelnummer]
Uten griexen in latine:
| |
[pagina 242]
| |
Al bestu doot, men sal di ere
Ende lof spreken emmermere,
Bede in walsch ende in ebreus
Ende in griex ende in caldeus
705[regelnummer]
Ende in dietsch ende in latijn;
Ga naar margenoot+Dat sal di grote ere sijn.
Dine name sal emmer leven
Al es dijn lichame doot bleven.
Polistratus quam ghevaren
710[regelnummer]
Haestelike mettiere maren
Ende gaf Alexandere tprosent,
Dat hem Daris hadde ghesent,
Dat was dat guldin vingherlijn,
Ende seide hem die tale sijn.
715[regelnummer]
Alse Alexander hadde ghehoort
Al dies conincs Daris woort,
Voer hi met haesten altehant
Daer hi dien doden coninc vant.
Doe hine sach also ghewont,
720[regelnummer]
Weende hi sere ter selver stont.
Hi ghinc sitten uptien waghene
Ende begonde sere te claghene;
Hi hadde vergheten al den nijt,
Die tusscen hem was langhe tijt.
725[regelnummer]
Hi weende om sine doot,
Daer hi te voren pine groot
Dicke hadde om ghedaen,
Hoe dat hine mochte verslaen.
Mettien nam hi wel ghereet
730[regelnummer]
Mettier hant sijn pellijn cleet,
Sine oghen droochde hi mettier slitte,aant.
Met drouver herten sprac hi ditte:
‘Anderen troost in dit lijf
So en hevet die keytijf,
735[regelnummer]
Sonder dattie grote ere
Ende die name emmermere
Ende die daet die men van hem seit,
Dat daeran gheen inde en leit.
Ga naar margenoot+Edel coninc Daris van Meden,
740[regelnummer]
Van Parten, van menegher steden
| |
[pagina 243]
| |
Ende van den lande van Perci,
Men sal verre ende ooc bi
Van dinen groten daden spreken,
Ende dies en sal di niet ghebreken,
745[regelnummer]
Dine geeste en dure ende dine daet
Also langhe alstie werelt staet.
Du salt sere ghelovet wesen,
Men sal van dinen daden lesen,
Omme dattu waers so coene,
750[regelnummer]
Dattu jeghen die griexe baroene
Ende jeghen dien coninc haren here
Striden dorsts, dat was grote ere.
Dat es die alre meeste prijs,
Dien du moghes hebben in enegher wijs.
755[regelnummer]
Hadde dat moghen ghescien
Dat ic di levende hadde ghesien,
Du souts hebben gheprouvet wel,
Dat sochter es dan iewet el,
Mi te sine onderdaen;
760[regelnummer]
Du souts wesen sonder waen
Boven alle coninghe here,
Sonder van mi ende nemere;
Dijn ghelike en ware gheen ander,
Sonder allene Alexander.
765[regelnummer]
Ne ware dat die scalke bedeaant.
Di sloughen - het wert hem te lede -
Ende dijn grauwe haer ute sleten:
Dies en sal ic niet vergheten,
Om dat men segghen sal na mi
770[regelnummer]
Dat ic een hovesch verwinre si.
Al was ic teerst dijn viant,
Mijn swaert ende mine rechter hant
Sullen doen wrake groot
Ga naar margenoot+Up dine viande dor dine doot.
775[regelnummer]
Also waerlijc moetic dorvaren
Al die werelt met miere scaren
Van orient tote occident
Ende die mere al omtrent,aant.
Ende die eylande vander see
| |
[pagina 244]
| |
780[regelnummer]
Ende Vrancrike doen so wee,
Dat si moeten gaen in hant
Met al dien van Overlant,aant.
Also waerlijc moetic liden
Moniu den berch in dien tiden
785[regelnummer]
Ende dwinghen tfolc van Spanien
Ende twrede volc van Almanien,
Poelien ende Lombaerdien
Ende dat lant van Romanien
Ende die cracht van Rome breken,
790[regelnummer]
Alsic dine doot sal wreken.’
Dit was Alexanders tale.
Doe dede hi balsamen wale
Met dieren crude dien coninc.
Dat dede die here om die dinc,
795[regelnummer]
Dat hi rieken niet en soude,
Want men groufene niet so houde.
Hi dede teerst maken een graf,
Daer hi groot goet om gaf.
Twee maerberstene diere ende goet,
800[regelnummer]
Daer vele an ghescreven stoet,
Waren gheleit een boven anderen.
Daerane stonden salamandere
Ende ooc menegherande dier.aant.
Donderste was root alse een vier,
805[regelnummer]
Doverste steen hi was blanc,
Dicke ende groot, breit ende lanc.
Apelles wasser meester af,
Die makede dier vrouwen graf,
Daer die vierde bouc af seghet,
810[regelnummer]
Wat daer ghescreven ane leghet.
Hi maecte an dien ondersten steen -
Dat en was loghene engheen -
Viere platen van latoene
Wel ghemaect na haren doene.
815[regelnummer]
Daerup stonden columnen viere
Selverijn, groet ende diere,
Die capitele met goude visiert
| |
[pagina 245]
| |
Ende twewaerf ghepurgiert.
Effene ghepast met metale
820[regelnummer]
Ende ghefoormeert haerde wale
Lach daerup een witte serc.aant.
Daer ane stont dat diere werc,
Also alse Alexander woude,
Daerup ghegoten al met goude.
825[regelnummer]
Apelles was wel gheraect;
Hi hade dien sarc boven ghemaect
Claerre vele, dan een glas,
Ende suverre, dan noit water was,
Scemerende ghelijc kerstale,
830[regelnummer]
Dier sonnen ghelikende wale.
Die ronde voorme van eertrike
Wasser an ghemaect properlike,
Hoe soe was ghedeelt in drien,
Alse men wale hier mach sien,
835[regelnummer]
Ende deylande diet hevet mede
Salmen nomen hier ter stede.
Die werelt es ghedeelt in drien
Alsmen wale hier mach sien.
Deen deel hetet Asia,
840[regelnummer]
Ga naar margenoot+Dander deel Europia,
Affrica heet dat derde deel.
Ane Asia so es gheheel
Deene helft van eertrike.
Dat alre eerste conincrike
845[regelnummer]
Dat es dat eertsce paradijs.
Daerin steet dat selve rijs
Daer Adam bi brac tghebot.
Daerbi sloot onse here god
Met enen mure claer vierijn,
850[regelnummer]
Daer saleghe sielen in sijn.
Daer es een boom, heet lignum vite,
Daer af so vintmen wonders mee:
| |
[pagina 246]
| |
Wie so van dier vrucht ate,
Hi bleve altoos in eenre mate
855[regelnummer]
Sonder evel ende sonder doot.
Dit es van houte wonder groot.
Daer comen uut vier rivieren,
Die ghi moghet horen visieren:
Phison, die heet ooc Ganges,
860[regelnummer]
Coomt van enen berghe, heet Cocobaces,aant.
Ende loopt dor dlant van India.
Geon heet dander daerna,
Ende Nilus so heet soe mede.
Soe loopt dor meneghe goede stede
865[regelnummer]
Ende dor Egypten, theleghe lant,
Dat es meneghen man becant.
Bi Alexandrien min no mee
So valt soe in die grote see.
Soe es gedeelt in seven sticken,
870[regelnummer]
Dat hebbic ghelesen vele dicken.
Tigris heet die derde riviere,
Die vierde Eufrates, dus esser viere.
In Ermenien springhen dese twee;
Die eene loopt al dor Caldee,
875[regelnummer]
Ga naar margenoot+Ende dore doude Babylone
Eufrates, een riviere scone.
Naest dien paradyse so es
Menech lant, des sijt ghewes,
Allen lieden onbekent;
880[regelnummer]
Want daer es menich serpent
Ende vreselike beesten.
| |
[pagina 247]
| |
Aldus segghen ons die geesten.
Talre eerste conincrike daerna
Dat eest dlant van India
885[regelnummer]
Ende gaet suut toter roder see.
An die noortside min no mee
Staet een berch, heet Caucasus;
An die westside Occeanus.
In Endi, na minen wane,
890[regelnummer]
Es een eylant, heet Tamprobane,
Daer tiene stade binnen staen.
Elcs jaers sijn daer sonder waen
Twee somere ende twee wintere mede,
Ende daer in die selve stede
895[regelnummer]
Groit dat cruut in allen tijt;
Die voghele hebber groot delijt.
Twee eylande sijn daerna,
Deen heet Argere, dander Crisa.
Daer sijn berghe guldijn root,
900[regelnummer]
Ende daertoe menich drake groot
Ende voghele gripe, die daer wachten
Jeghen alle man met crachten.
Die berghe van Caspia
Sijn int lant van India,
905[regelnummer]
Daer Alexander, die coninc,
Meneghen joden in bevinc
Tusscen die see ende die berghe,
* resen ende dwerghe
Van Gochs ende Magochs gheslachte;
910[regelnummer]
Ga naar margenoot+In weet, wat duvele se daer brachte.
| |
[pagina 248]
| |
Dese eten liede ende ooc beesten
Ende drinken bloet, segghen de geesten.
In India ligghen waerlikeaant.
Vier ende viertich conincrike
915[regelnummer]
Ende daertoe menegherande liede,
Die ic u een deel can bedieden.
Orestes sijn daer ende Germane
Ende Coacren ooc, alse ic wane.
Al sulke bome daer staen,
920[regelnummer]
Dat si boven dien wolken slaen.
Int gheberchte wonen Pigmene,
Liedekine haerde clene,
Die jeghen die cranen houden strijt,
Want si in den oochstetijt.
925[regelnummer]
Nemen willen hare coren
Ende hare lant al testoren.
Si draghen kindere te drie jaren.
Daer wast peper ooc te waren;
Het es wit van rechten aerde.
930[regelnummer]
Maer si jaghen haerre vaerde
Die serpente al met viere;
Dus weerdet van bruunre maniere.
Binnen achte jaren weerden si out,
Dat si verliesen hare ghewout.
935[regelnummer]
Daer wonen ooc Macrobiene,
Grote liede ende onsiene,
Die sijn twalef ellen lanc.
Daer es luttel ieman so cranc,
Si en houden meneghen strijt
940[regelnummer]
Jeghen svoghels grijps ghebijt,
| |
[pagina 249]
| |
Achter liebaerde, voren aren,
Dus eest bescreven te waren.
Daer es volc van Buricolet,
Daer elc man sinen vader et,
945[regelnummer]
Ga naar margenoot+Ofte siere moeder, alsi sterven,
Ofte van oude bederven.
Diere niet en et, heves scande,
Want hets sede in dien lande.
Daer sijn liede, die rauwe vische eten;
950[regelnummer]
So staerc sijn si ende so vermeten,
Dat si verwinnen enen walvisch wel
Ende achterswemmen: si sijn so snel,
Ende si drinken die soute see.
Daerna so es wonder mee:
955[regelnummer]
Daer sijn liede met breden voeten,
Ghescepen, als oft waren loeten,aant.
Die ander huus negheen en maken,
Dan si up heffen met vlakenaant.
Ende bescermen hem jeghen dien reghen.
960[regelnummer]
Ander liede woner jeghen,
Die hebben an elke hant
Sestiene vinghere, dats becant,
An elken voet sestiene teen;
Dat en es loghene engheen.
965[regelnummer]
Daer sijn liede, dats wel cont,
Die hovede hebben alse een hont
Ende lede met langhen clauwen;aant.
Ghecleet sijn si met huden grauwen,
Ende alsi spreken tenegher stont,
970[regelnummer]
Bassen si, ocht ware een hont.
Ooc hooric in bouken saghen
Dat daer some vrouwen draghen
Grauwe kinder; in hare ouden
| |
[pagina 250]
| |
Werden si swert, ende si behouden
975[regelnummer]
Hare lijf so menech jaer.
Ander liede wonen daer
Die kinder draghen vive tsamen;
Dits also waer alse Amen.
Maer achte jaer en moghen si leven.
980[regelnummer]
Ga naar margenoot+Ander liede woner neven,
Diemen heet Arimaspi.
Maer ene oghe en hebben si,
Die staet hem int vorhooft voren.
Ander volc es daer na gheboren,
985[regelnummer]
Die up enen voete gaen,
Ende een aerm es hem ghestaen
In hare borst te middewerde.
Si lopen seerre dan perde,
Ghelijc alse een voghel vloghe,
990[regelnummer]
Ofte alsmen scote met enen boghe.
Daer sijn liede sonder hovet,
Ende hem staen doghen, dies ghelovet,
In haere scouderen; haer mont es
In hare borst, des sijt ghewes;
995[regelnummer]
Gheborstelt sijn si alse swijn.
Ander liede daerbi ooc sijn,
Die bi eens appels roke leven.
Ganghes die flume loopt hem beneven.
Rieken si ooc enen stanc,
1000[regelnummer]
Si sterver af, si werden so cranc.
Serpente machmen daer ooc vinden
So staerc, dat si den hert verslinden
Ende si swemmen over die see.
Nochtan vintmen wonders mee:
1005[regelnummer]
In Ganges so vintmen ale
| |
[pagina 251]
| |
Dertich voet lanc bi ghetale.aant.
Daer sijn woorme met tween aermen,
So staerc, sine laten niet ghehaermenaant.
Enen groten olifant,
1010[regelnummer]
Sine verdrinkene altehant.
In die see ooc van Endi
Vintmen slecken, so groot sijn si,
Dattie liede huse maken
Van haren scellen. dit sijn saken
1015[regelnummer]
Ga naar margenoot+Waer ende loghene enghene.
Daer so vintmen seilsteneaant.
Ende adamante, die sijn so staerc,
En machse breken gheen waerc,
Sonder sbox bloet allene.
1020[regelnummer]
Dats wonder van enen stene.
Tusscen Inden ende Tygris
Leit een lant, dat gheheten is
Partia. in sinen wike
Sijn drieendertich conincrike.
1025[regelnummer]
Partia hetet bi rechter namen
Om liede, diere eerst in quamen,
Ende van den Siten waren gheboren,
Die Parten hieten te voren.
Deen rike heet Aracusia
1030[regelnummer]
Dor een poorte, daer het na
Wilen eer gheheten was,
Also alsic in dien bouke las.
Assuria, dats ware dinc,
Dat van Assur dien coninc
1035[regelnummer]
Ontfinc sine rechte name -
Ende bleef hem ooc sint bequame -
Om dat was talre eerst sijn lant,
| |
[pagina 252]
| |
Dat leghet daerna altehant.
Sijn oudervader was Noe,
1040[regelnummer]
Die voer over der lovien see,
Ende sijn vader dat was Sem
Die eerste coninc van Salem.
Daerna so staet dat lant van Meden
Met menegher goeder vaster steden,
1045[regelnummer]
Dat na dien coninc Medus heet.
Daerna leestmen dat Percen steet,
Dat some liede heten Perci;
Dat heet na den coninc vri
Perceuse, Jupiters sone.
1050[regelnummer]
Ga naar margenoot+Hi maecte ene stat wel scone,
Die Alexander brac te sticken,
Ghenoemt hebbicse ooc dicken:
Percepolis es soe ghenant,
Daer men teerst binnen vant
1055[regelnummer]
Toverie, dies sijt ghewes.
Daer es een steen heet Pirites,
Die eens minscen hant bescout
Alsmene iewet vaste hout.
Dien Sineliten vintmen daer mede,
1060[regelnummer]
Sine grote crachtechede
Die wasset bede ende waent
Metter mane in elker maent.
Van Tygris toter Eufraten
Leghet een lant groot utermaten,
1065[regelnummer]
Dat heet men Mesopotamia
Van twee rivieren, daer het na
| |
[pagina 253]
| |
Eerstwerf gheheten was.
Ic dar mi wel vermeten das,
Dat daerin steet Ninive,
1070[regelnummer]
Drie dachvaert lanc ende mee.
Die maecte Ninus hier tevoren,
Die ute Grieken was gheboren
Deerste orloochs man van eerderike.
Dit es waerheit sekerlike.
1075[regelnummer]
Daer staet dat rike van Babylone,
Die Nemfroet maecte haerde scone.
Ninus wijf, Semiramis,
Maecte dien mure die daer is;
Tweehondert slachellen hooch -
1080[regelnummer]
Dat seide die ghone die niet en looch -
Ende vijftich ellen es hi dicke,
Van roden teghelen wel ghemicke,
Ende viertich milen es domgancaant.
Met hondert poorten sonder wanc
1085[regelnummer]
Ga naar margenoot+Ghegoten al van metale
Staerc ende groot, gheraect wale.
Dor die stat loopt die Eufrate.
Daerinne staet dat oude ghesate,
Doude tor, die Nemfroet wrachte
1090[regelnummer]
Vier milen hooch met sinen gheslachte.
Daerbi eest dlant van Calde,
Daer vroede liede wonen mee
Van sterren, dan in enich lant
Dat nu ter werelt es becant.
1095[regelnummer]
Astronomie was daer eerste vonden,
Also als ons die bouke orconden.
Daerbi so es Arabia;
| |
[pagina 254]
| |
Daerbi die goede stat Sabba,
Daer Sibilla was gheboren,
1100[regelnummer]
Die versochte hier tevorenaant.
Salomoene, den here,
Want hi conste wijsheiden mere,
Dan iemen verre ofte na.
Int lant van Arabia
1105[regelnummer]
Leghet een berch, heet Sinay.
Daer leghet een maghet vri
Begraven, Sente Kateline
Die dinghele grouven sonder pine.
Daer ontfinc Moyses die wet,
1110[regelnummer]
Dies moet ons allen sijn te bet.
Daer wonen die Moabiten
Amoniten, Ydumeen ende Madianiten.
Tusscen dier see ende Eufraten
Es een goet lant utermaten,
1115[regelnummer]
Ende es gheheten Surien
Van enen edelen coninc vrien,
Daert wilen na was ghenant.
Ga naar margenoot+Daer staet in dat selve lant
Ene stat, die Damasch heet,
1120[regelnummer]
Daer ene flume dore gheet,
Die Farfar gheheten es.
Daer staet inne, des sijt ghewes
Anthiocien, die wel rike stat
Daer tkerstenheide vore sataant.
1125[regelnummer]
Ende dien coninc Corobrant
| |
[pagina 255]
| |
Verdreven met vechtender hant.
Daer es ooc der Fenicen lant,
Dat van Fenix es ghenant,
Die Agenors sone was,
1130[regelnummer]
Die Tyren maecte, daermen af las
In dien derden bouc te voren,
Daer menech mensche bleef verloren.
In Fenicen so staet Surs;
Daer brachte wilen groot succursaant.
1135[regelnummer]
Die markijs van Monferaet,
Dat in dietsce bescreven staet.
Daer bi so es ooc gheset
Ene edele stat, heet Sajet.
Een berch, heet Lybanus,
1140[regelnummer]
Leghet in Fenicen, secht men dus,
Daer die cederbome up staen.
Daeran springhet sonder waen
Die Jordane, die daer loopt,
Daer onse here in was ghedoopt.
1145[regelnummer]
Palestine staet daer mede,
Dat na ene goede stede
Was gheheten, Palestin,
Die noch gheleghen es daerin,
Ende nu heet soe Ascaloen,
1150[regelnummer]
Vor dat dhertoghe van Bulioenaant.
Dode meneghen Sarrasijn;
Dies moete hi ghelovet sijn.
Ga naar margenoot+Daerna es Joden lant,
Dat na Judas es ghenant,
1155[regelnummer]
Jacobs sone, spatrierken.
Daer staet dat hooft van allen kerken,
| |
[pagina 256]
| |
Jherusalem, daer nu te tiden
Die heidene ute ende in riden.
Daer na es ghestaen Galilee,
1160[regelnummer]
Daer god ghinc up die see,
Ende daerna so es Nasaret -
Bi Montabur es soe gheset -
Daer onse here was ghevoet.
Daerbi ant tfelt storte sijn bloetaant.
1165[regelnummer]
Menech edel kerstijn deghen,
Die tien tiden waren versleghen,
Dat die edele coninc Wijt
Jeghen Salladine hilt strijt.
Daeran leghet Sodoma
1170[regelnummer]
Ende daertoe Gomorra;
Daer vijf goede stede stonden,
Die God selve dor hare sonden
Met sulfur ende met viere ontstac
Ende so hare sonden wrac.
1175[regelnummer]
Daer es nu die dode see,
Want daer en mach min no mee
In vloten, en gaet te gronde.
Soe ontfaet in haren monde
Algader die flume Jordane.
1180[regelnummer]
Daer bi wonen, dat ic wane,
Agarene ende Nabatiene
Ende andere gheslachte tiene,
Die dit lant houden met crachte,
Die sijn van Hismahels gheslachte,
1185[regelnummer]
Die sullen die werelt winnen
Met crachte ende sonder minnen.
Al die werelt sal onder hem staen
| |
[pagina 257]
| |
Ga naar margenoot+Te cheinse ende ooc in dienste gaen,
Al dien eylanden vander see
1190[regelnummer]
Sullen si doen haerde wee
Ende hebbent al in hare ghewout,
Dier werelt rijcheit ende haer gout.
Dus is die waerheit voerseit al
Dat Ismaëls kinder gevallen sal.
1195[regelnummer]
Nu segghen papen ende clerke,
Dat dese liede ende haer ghewerke,
Dese Tatre, die nu so bout
Asien dwinghen met ghewout,
Dat si sijn Ismaëlite,
1200[regelnummer]
Ende prouvent met vlite:
Dat sijt al dwinghen sonder waen
Ende niemen jeghen hem mach gestaen.aant.
Rechte suut van desen lande
Es Egypten al te hande,
1205[regelnummer]
Dat alre eerst hiet Epla.
Over ene wile daerna
Wan Egiptus al dat lant
Ende hiet Egypten al te hant.
| |
[pagina 258]
| |
Die rode see es ant oostende -
1210[regelnummer]
Daer Moyses met ghenende
Ga naar margenoot+Tfolc over leide; dies hebbi danc,
Want Pharao aldaer verdranc -
Ende gaet west tote Affrike.
Men vint gheen lant sijn ghelike,
1215[regelnummer]
Noch daer so goede stede staen.
Nilus hevet al om bevaen,
Die bat up ooc Ganges heet.
Men leest dat daer binnen steet
Hondert dusent goeder stede.
1220[regelnummer]
Men leest dat tote an den daghe heden
Daer noit gheswerc over en leet,
No van reghene wat en weet.aant.
Maer Nilus, die clare riviere,
Hevet al sulke maniere,
1225[regelnummer]
Dat soe wast ende maket nat
Algader Egyptenlant; omdat
Machmen coren winnen ghereet.
Daer es een stat, die Teben heet,
Die Cadmus maecte, Agenors sone,
1230[regelnummer]
Ende hietse Teben na die gone,
Die hi maecte in Griekenlant,
Die Alexander, die wigant,
Al verbernde ende velde,
Alse u die eerste bouc vertelde.
| |
[pagina 259]
| |
1235[regelnummer]
Daer was sente Mauricius gheboren,
Die Maximianus hier te voren
Ontlivede ende die ghesellen sijn,
Omdat si waren kerstijn.
Daer ligghet ane grote woestine,
1240[regelnummer]
Daer Zozimas entie ghesellen sine
Ende daertoe menich eremite
Gode dienden met vlite.
Cambices die * hiet,
Die verwan Egyptendiet,
1245[regelnummer]
Ga naar margenoot+Ende maecte ene stede scone,
Die hi hiet Babylone.
Dat es Babilone-Kaer,aant.
Die nu thovet es, dats waer,
Van algader dien conincrike.
1250[regelnummer]
Daer maecte sider deghenlike
Alexander, die vrie,
Ene stat, heet Alexandrie,
Daer hi in es begraven
Nu ter stont met groter haven.
1255[regelnummer]
Nu nemic weder mine vaert
Van dien westen ten oosten waert
Toten berghe, heet Caucasus,
Ende telle u daeraf aldus:
Sijn oostende es verheven
1260[regelnummer]
Jeghen die see, ende comt ghedreven
Rechte over noort tote Europen.
Bindien berghe, daer hi es open,aant.
| |
[pagina 260]
| |
Es dlant van Amasonia.
Die Massageten sijn daerna
1265[regelnummer]
Entie Colken ende die Sarmaten,
Dits wreet volc utermaten.
Dat es dier maechden lant.
Daer was Cyrus, die wigant,
Versleghen vander coninghinnen,
1270[regelnummer]
Om dat hi dlant waende winnen;
Die was gheheten Thamaris.
An die noortside loopt Fasis,
Ene scone riviere, al te hant.
Vaste daeran licht Bacterenlant,
1275[regelnummer]
Dat na een water Bacteren heet,
Dat daer in den lande gheet,
Daer Bessus, die moordenare,
Was ghevloen met siere scare,
Ga naar margenoot+Doe hi Darise hadde versleghen
1280[regelnummer]
Een ander lant es daer jeghen,
Dat es gheheten Yrcanie,
Daer vlo met siere companie
Narbesines, die felle man.
Van enen bosce, leit daeran,
1285[regelnummer]
Heeft Yrcanie de name ontfaen,
Daer voghele in sijn sonder waen,
Haer vederen scemeren met nachte.aant.
Daerbi wonet volc van crachte,
Bede Siten ende Hunen,
1290[regelnummer]
Die met Ettelen, dien brunen,
Alle die lande, die nu sijn
| |
[pagina 261]
| |
Tusscen Spanien ende dien Rijn,
Dorevoeren met orloghen.
Danen machmen sien met oghen
1295[regelnummer]
Berghe, die daer ligghen bi,
Die heten Yperbori.
Over die berghe an die noortside
So waiet emmer in allen tide
Die noorden of die noortoostenwint -
1300[regelnummer]
Hier an liegic niet een twint -aant.
Ende dit heet dier Taters lant.
Daerbi leghet al tehant
Albania, om dat tfolc aldare
Gheboren weert met witten hare.
1305[regelnummer]
Armenia dat ligghet daernaer.
Noch so es die arke aldaer
Up enen berch, heet Ararat,
Daer Noe selve binnen sat
Ende voer up, doe die lovie ghinc;
1310[regelnummer]
Dit es ghewaerlike dinc.
Daerna es Yberia
Ende daerna Capadocia,
Die die namen souden ontfaen,
Ga naar margenoot+Van steden, diere binnen staen.
1315[regelnummer]
Daer sijn merien sonder waen,
Die mettien winde voolne ontfaen;
Sine leven maer altoos drie jaer;
Dit lesemen al over waer.aant.
Daer an es minder Asia,
1320[regelnummer]
Dat al ommetrent wel na
Beloken es mettier see,
| |
[pagina 262]
| |
Daer ic u af sal tellen mee.
Ene poort es in dat lant,
Die Effesus es ghenant,
1325[regelnummer]
Die maecten die wijf wileneer,
Doe si dlant ende daertoe meer
Hadden ghewonnen verre ende na,
Die wijf van Amasonia.
Daer leit sinte Jan ewangeliste,
1330[regelnummer]
Die gods verholenhede wiste.
Daer na es Migdonia,
Dat te voren hiet Berica,
En nu hetet Bitinia,
Van enen coninc, daer het na
1335[regelnummer]
Was gheheten, Bitinus;
Ooc heeter ene stat aldus.
Ene stat es ooc daerna,
Die heet Nich ochte Nicea.aant.
Dit lant van Bitinia
1340[regelnummer]
Heet ooc dat meerre Frigia.
Daer staet Smirna, die stede,
Die Teseus maken dede.
Gallacia dat es daerbi,
Dat na den Gallen heet bedi,
1345[regelnummer]
Want si mettien coninc Bitine
Dat lant wonnen met groter pine.
Daerna so es tminder Frigia;
Ene dochter hadde Europa,
Ga naar margenoot+Daert eerst was na ghenant.
1350[regelnummer]
Daerbi so es een ander lant,
Dat gheheten es Dardane,
Na Dardanuse na minen wane,
Die was Jupiters sone.
| |
[pagina 263]
| |
Daer in es Troien, daer die goneaant.
1355[regelnummer]
Van Grieken tien jaer vore laghen,
Eer sise ghewonnen saghen.
Daerna so es Licaone,
Daer loopt een riviere scone,
Die wilen eer Hermus hiet,
1360[regelnummer]
Haer sant was gout ende el niet.
Lidia so staet daeran,
Dat van Liduse die name wan.
Sijn broeder hiet Tirrenis,
Daer een poorte na gheheten is,
1365[regelnummer]
Die gheheten es Tiatira.
Daerna so es Ysauria,
Dat van der lucht ontfaet die name,
Want soe es daer so bequame.
Cilicia so es ooc daeran,
1370[regelnummer]
Daer Alexander, dedele man,
Scoffierde Darise dien coninc,
Dat van Cilixe die name ontfinc,
Dies rijks Agenorres sone.
Daers een berch, alstie ghone,
1375[regelnummer]
Die in latine taurus heet.
Daer lesemen dat Tarcen steet,
Die Perceus maecte hier te voren,
Daer sinte Pauwels was gheboren.
Daer na so es Licia,
1380[regelnummer]
Pisidia, Pamfilia
Ende Ponten dat grote lant,
Daer Ovidius was versant
| |
[pagina 264]
| |
Ende ooc mede sinte Clement.
Ga naar margenoot+Dat rechte up die see ent.
1385[regelnummer]
Asien hebben wi dorlopen,
Nu sulwi segghen van Europen.
Dats terdendeel van eerderike.
Het was gheheten sekerlike
Na eens dochter, hiet Agenor,
1390[regelnummer]
Die Tyren hadde meneghen tor,
Ende was Europa ghenant.
Jupiter, die grote tyrant,
Hi ontfoerdese haren vader;
Daerna so heet dit algader.
1395[regelnummer]
An die noortside der see bi
Ligghen berghe, heten Rifeï,
Ende een riviere, heet Tanaïs,
Die na enen coninc gheheten is,
Entie mersce Meotides,
1400[regelnummer]
Daert bi ghesceden es
Van dien lande van Asia.
Bi eere stat Theodosia
Gaen die merscen toter see,
Dus delen si die lande ontwee.
1405[regelnummer]
Van Tanaïs rechte suutaant.
Leit een lant, dat es al uut
Ghedeelt mettier Donouwen,
Dat hetet te minen trouwen
Dat nederste Citia.
1410[regelnummer]
Daerna leecht Alania,
Gotlant, Lijflant ende Prusen
Hongerien ende Rusen,
Daer Kiewen es die goede stede,
| |
[pagina 265]
| |
Een die beste van kerstenhede,
1415[regelnummer]
Bulgerie ende Polane,
Behem ende ooc Comane.
Ga naar margenoot+Tusscen Monju entier Dunouwen
Leecht een lant, daer scone vrouwen
Haerde vele binnen sijn;aant.
1420[regelnummer]
Germania hetet in latijn.
Het gaet west al toten Rine,
An die noortoostside sine
Loopt een riviere, heet die Elve.
Swaven leghet in dat selve,
1425[regelnummer]
Daer die Dunouwe springhet in.
Viertich rivieren valler in,
Min no meer, in die Dunouwe,
Dies es soe alre watere vrouwe;
Alre meeste draghen si scepe
1430[regelnummer]
Van die vallen in haren grepe.aant.
In seven stucken min no mee
Valt soe ghedeelt in die see.
Van danen over viertich milen
Machmen beseffen sonder ghilen
1435[regelnummer]
Haren stroom al in die see,
Ende versch ooc drinken, dat es mee.
Daerna esser Vrankenlant,
Dueringen, Beieren al te hant,
Sassen ende Westfalen mede,
1440[regelnummer]
Algader dese goede stedeaant.
Hiet Almanien wilen eer
Ende daertoe lants vele meer.
Vander Elven al nederwaert
Leghet Vrieslant an die vaert;
| |
[pagina 266]
| |
1445[regelnummer]
Tusscen der Elven ende Sincfalaant.
Hiet wilen eer Vrieslant al.
An die noordoostside es Denemaerke,
Daer waren wilen heelde staerke,
Ende bat oost so leghet Sweden,
1450[regelnummer]
Een lant met vele goeder steden;
Noortwegen es bat noort.
Ga naar margenoot+ Men en vint gheen lant bat voort.
Nu keric weder ten oosten waert.
Daer de Dunouwe ter see in vaertaant.
1455[regelnummer]
Ende tusscen dier Narvelsee
Ligghen conincrike twee;
Dat een heet Neder-Pannonia,
Dat ander heet Messia.
Daeran so es Bulgerie;
1460[regelnummer]
Tracien dat es daer bie,
Dat na Jafets sone Tyras
Eerstwerf gheheten was.
Constantenoble, die goede stede,
Die Constantijn maken dede
1465[regelnummer]
Ende na hem es ghenant,
Staet daer in dat selve lant.
Algader hetet Grieken entrouwen
Tusscen dien Braes ende dier Dunouwen.aant.
Wilen eer doe hiet Cetin.
1470[regelnummer]
Een lantscap es daerin,
Dat men heet Dalmatia;
Ene stat steet daerna,
Die es gheheten Epyrrus.
Achilles sone hietse aldus,
1475[regelnummer]
Die selve Pirrus hiet.
Daer es een fonteine, en liege u niet,
| |
[pagina 267]
| |
Daer men in blusscet enen brant
Ende weder ontsteect al te hant.
Ene poort es daerna,
1480[regelnummer]
Die es gheheten Caonia,
Die Ectors broeder Helenus
Na Caoene hiet aldus.aant.
Daer so staet ene stede,
Die Molosus maken dede,
1485[regelnummer]
Pirrus sone, ende daerna
Heet die poort Molosia.
Ga naar margenoot+Athenen staet daerbi,
Die Cycrops, een coninc vri,
Eerstwert maken dede,
1490[regelnummer]
Daerbi Theben die goede stede,
Die Alexander destrueerde,
Bedi dat soene verweerde,
Tessalien, dat goede lant,
Dat van Tessaluse es ghenant,
1495[regelnummer]
Ende daertoe Macedonie,
Daer Alexander, die vrie,
In was gheboren ende ghevoet,
Ende daer leecht sijns vader goet.
Men leest dat daer Olympus staet,
1500[regelnummer]
Een berch die boven dien wolken slaet.
Daer es Corinten, een stede scone,
Daer Alexander in spien crone.
Arcadia die staet daer voren,
Daer Jupiter in was gheboren.
1505[regelnummer]
Een steen es daer, heet Asbestoen,
So wonderlike es sijn doen:
Woort hi enewerf ontsteken,
Sijn vier en mach niemen breken.
| |
[pagina 268]
| |
Hoghe Pannonia es daernaer;
1510[regelnummer]
Over waer leestmen dat daer
Sente Mertijn was gheboren,
Die met gode es vercoren.
Daerbi so es Ystria
Bi enen watere, daert na
1515[regelnummer]
Was ghenant, dat Yster heet,
Dat uter Dunouwen gheet.aant.
Italiane heten in latijn
Alle die liede die nu sijn
Tusscen die Suutsee ende Moniu.
1520[regelnummer]
Waerbi dat es, dat segghic u:
Een coninc was in Cicile,
Die daer coninc was een wile,
Ga naar margenoot+Die was gheheten Ytalus,
Daerom hetet dlant aldus.
1525[regelnummer]
In die noortside es Lombaerdie,
Daer in steet meneghe stede vrie.
Voort bat suden es Tuscane,
Campanien dat es daerane,
Daer men vint dien goeden wijn
1530[regelnummer]
Ende vaste borghe binnen sijn.
Daerbi so es Latie;
Daer staet die edele stat, die vrie,
Roma, thovet van Europen,
Daer menech hevet toe ghelopen,
1535[regelnummer]
Die Romulus wilen stichte,
Daer Ovidius vele af dichte.
Daerna so es Poelien gheleghen
Ende Calabren daerjeghen;
Venigen de stat es daerna,
1540[regelnummer]
Dat es tende van Italia.
| |
[pagina 269]
| |
Die Rijn sprinct onder Moniu
Ende loopt recht noort; dat segghic u,
Dattene die noortsee ontfaet.
Al dat lantscap dat nu gaet
1545[regelnummer]
Tusscen dien Rijn ende Bartanienlantsee
Hiet wilen Gallen ende daertoe mee.
Doe quam Vranke, die coninc,
Die met Eneas van Troien ontghinc,
Ende maecte Troien upten Rijn,
1550[regelnummer]
Dat nu heet Santen: al woort sijn,
Dat lach algader in desen wike;
Doe hiet hi dlant Vrancrike,
Ende nu hetet som Loreine,
Som Elsaten, som Ardeine,
1555[regelnummer]
Tiraten ende Henegouwen,aant.
Brabant ende Haspegouwen,
Vlaenderen ende Vermendoos,
Ga naar margenoot+Rechte Vranken ende Artoos,
Normandie ende Champaengen.
1560[regelnummer]
Galle gaet tote Carcaengen,aant.
Dat heet wel gheclede Gallen,
Dat en es niet cont hem allen.
Een ander Gallen es daerna,
Dat heet gehaerde Gallia,
1565[regelnummer]
Want die liede, die daer waren,
Waren altoos met langhen haren.
Bertaengen es in dit Gallen;
Besuut der Loren met allen
So gaet vort toter Rone.
1570[regelnummer]
Daer in staet meneghe stede scone;
Daer in es Berry ende Averne,
| |
[pagina 270]
| |
Borgondien, ende meneghe taverne
Binnen es van goeden wine.
Daer binnen es Limosine
1575[regelnummer]
Entie wilde Recordane;aant.
Dus eist ghedeelt na minen wane.
Tusschen dien berch enter Rone
Es derde Gallen, van Nerbone,
Dat heet ghebaerde Gallia.aant.
1580[regelnummer]
Dat willic segghen u waerna:
Om dat die liede hier te voren
Hare baerde niet en scoren.
Daer staet die stat van Nerbone
Bede Marsaelgen ende Tolone
1585[regelnummer]
Harleblanke ende Mompelier
Ende Provence, daer menech fier
Provensale binnen es.
Aerbelose, des sijt ghewes,aant.
Leghet in dat Gallen mede
1590[regelnummer]
Ende daertoe meneghe goede stede.
West daerna leghet Aniouaant.
Ende dlant van Poitou,
Ga naar margenoot+Dat heet Aquitania,
Om dattaer verre ende na
1595[regelnummer]
So vele rivieren lopen.
Talre west van Europen
Daer es Spaengen, tgoede lant,
Daer Herculus, die wigant,
Sine columnen heeft ghesat.
1600[regelnummer]
Dat dede die deghen omme dat,
Want hi woude gheweldelike
Tusscen European ende Affrike
| |
[pagina 271]
| |
Ene brugghe over die see slaen,
Daer noch sine columnen staen.
1605[regelnummer]
In Spaengen leghet altemale
Tconincrike van Portigale,
Castele, Gallisien ende Aragoene,
Sebilien ende Lisiboene,
Daer Ulixes here was,
1610[regelnummer]
Alsmen int bouc van Troien las.aant.
Hier ent die tale van Europen;
Nu willic voort in Affriken lopen.
Affrike ontfinc die name
Van enen, die van Abrahame
1615[regelnummer]
Comen was, die Affer hiet,
Ende gaet oost, in liege u niet,
Jeghen Egypten an dat sant
Ende gaet noort an Spaengenlant.
West om gaet sine strikeaant.
1620[regelnummer]
Toten westende van eertrike.
Daer es een lant, heet Libia,
Dat meeste lant van Affrika,
Ende es dat beste corenlant,
Dat noit man in die werelt vant.
1625[regelnummer]
Daerna es een lant, heet Ceucis,
Daer Karthago binnen is,
Die beste stat van Affrike,
Ga naar margenoot+Die maecte gheweldelike
Ene vrouwe, hiet Dido,
1630[regelnummer]
Die waert sider haerde onvro,
Want soe dor Eneas minne
So sere waert uten sinne,
Dat soe haer selven slouch te doot.
Dat was scade haerde groot.
1635[regelnummer]
Agenor was hare vader,
| |
[pagina 272]
| |
Dies Tyren was al tenen gader.
Daerna so leit Getulia
Ende daerna Numidia,
Daer Jugurta here in was.
1640[regelnummer]
Daer stoet die stat, daer in las
Die goede sinte Augustijn,
Die heet Ypone in latijn.
Etyopen es danen suutwaert,
Dat na Etham gheheten waert.
1645[regelnummer]
Dus vintmen Etyopen drie:aant.
Dat een es, dat segghemen mie,
Boven Egypten dat Etyopen,
Daer Nilus uut comt ghelopen;
Dander staet bat Inden na,
1650[regelnummer]
Daer staet die stat, heet Sabba,
Daer Sibilla vrouwe af was,
Alsmen hier te voren las.
Dat derde es in Affrike.
In elc vintmen sekerlike
1655[regelnummer]
Swarter more menech een.
Dat en es loghene engheen.
Suutwaert van desen Etyopen
Ligghen grote woestine open
Allen lieden onbekent,
1660[regelnummer]
Want daer es menech serpent
Ende daertoe menegherande dier,
Allen lieden onghehier,
Ga naar margenoot+Ende dor die hitte vander sonnen
Es dat lant al ongewonnen.
1665[regelnummer]
Daerna so es die grote see,
Daerin vintmen wonders mee:
Dat sonnescijn maectse so heet,
Dat soe wallet also ghereet,
Alse dwater doet over tfier;
| |
[pagina 273]
| |
1670[regelnummer]
Daer es menech vesch onghehier.
Daer lecht een berch, heet Adlas,
Die na enen coninc gheheten was,
Affrike was hem onderdaen,
Adlas hiet hi sonder waen.
1675[regelnummer]
Up dien berch sat die coninc vrie
Ende screef astronomie.
Prometheus was sijn broeder mede,
Die een beelde spreken dede.
Affrike es een groot lant,
1680[regelnummer]
Tmeeste deel es onbecant
Al dien lieden, die nu sijn,
Om dat heete sonnescijn.
Affrike laten wi nu staen
Ende willen ten eylanden gaen.
1685[regelnummer]
Cypren leghet in die Suutsee
Jeghen Surien min no mee.
Bat oosten leghet Cretenlant,
Na dien coninc Crete ghenant.
Bat oost so leghet Abidos,
1690[regelnummer]
Ende daerna so leghet Colchos,
Ende daerna, dies sijt ghewes,
Vierenvijftich Cyclades:
Eylande sijn also ghenant,
Die ligghen jeghen Asien lant.
1695[regelnummer]
Dat meeste daer af heet Delos,
Ende daerna leghet Samos;
Daer was gheboren Pittagoras,
| |
[pagina 274]
| |
Ga naar margenoot+Die vinder van musiken was.
Eerdine potte waren daer
1700[regelnummer]
Eerst ghemaect, dat was waer.
Cycilien dat leghet daerna
Bi den lande van Italia.
Daer es die berch van Vulcane,aant.
Die altoos bernet, alsic wane.
1705[regelnummer]
Bi Cicilien in die wilde see
Ligghen eilande, heten Eolee,
Die bernen ooc in allen tiden,
Dat segghen si, diere bi liden.
Bi Atlase, die in Affriken es,
1710[regelnummer]
Ligghen eylande, heten Gorgades.
Overwaer segghic u mee:
Bat ute in die hete see
Lach dat grote eylant,
Dat hadde enen meerren rant,
1715[regelnummer]
Dan Europen of Affrike,
Dat verdreef ghemenelike,aant.
Met al dien volke, dat daer sat.
Plato bescreef ons al dat.
Daers nu de see ghestoormt van hitten;aant.
1720[regelnummer]
Dat segghen si, diere bi sitten.
In Nilus so es een eylant,
Dat Meroë es ghenant;
In dien somere so en es daer
Enghene scaduwe, dat es waer,
1725[regelnummer]
Alse die sonne es te middaghe.
Daer in staet, dats ghene saghe,
Ene stat, heet Sienee;
Daer in es noch wonders mee:
In die stede so es een pit;
1730[regelnummer]
Alse die sonne ten hoochsten sit
| |
[pagina 275]
| |
Scijnt soe tote up dien gront
Rechte neder ter selver stont;
Ga naar margenoot+Dien put maecten philosofiene
Dertich ellen diep ende tiene.
1735[regelnummer]
Daerna es dat verloorne lant,
Allen lieden onbecant,
Ende leghet west van Affrike.
Men vindet, wanic, in eertrike
Lant so scone noch so goet,
1740[regelnummer]
Noch daert so goet in wesen doet;
Ende heet om dat tverloren lant:
Het es ghesciet dat ment vant,
Ende alsemen daerave sciet,
En conde ment ghevinden niet.aant.
1745[regelnummer]
Wi lesen dat sinte Brandaen
In dat lant was sonder waen,
Die bi der see ende upt lant
Wonders vele ondervant.
Buten Europen ligghen eylande
1750[regelnummer]
Vele, die noit man en becande,
Ende andere, die ic nomen sal,
Some breet, some smal:
Maiorke ende Minorke mede
Ende Maroch, daer meneghe stedeaant.
1755[regelnummer]
Wel gheaisiert binnen es,aant.
Ende drieendertich Orcades.
Buten Bartanien es Inghelant,
Waloos, Scotlant ende Irlant
Ende een eylant, heet Tanados;
1760[regelnummer]
Het maecte dier serpente los
Waer dat men die eerde hevet,
Die an dien eylande clevet.
Buten Noortweghen es Tyle;
| |
[pagina 276]
| |
Dat segghic u al sonder ghile,
1765[regelnummer]
Dat daer die lover niet en vallen
Van dien bomen al met allen.
Daer eist dach al dien somer lanc
Ga naar margenoot+Ende nacht swinters bedwanc:
Ses maent nacht ende ses maent dach;
1770[regelnummer]
Dus screef die ghone diet sach.
Noortoostwaert van desen lande
Leghet die grote see te hande.
Die so hevet in sijn ghewout
Die winter - daer eist altoos cout; -
1775[regelnummer]
Soe es vervroren verre ende wide,
Soe en doiet in ghenen tide.
Al dit wonder vander see,
Van dien lande daertoe mee
Hadde Apelles bescreven
1780[regelnummer]
Up Daris graf, ende daer beneven
Bescreef hi die properheide
Van dien landen ende die chierheiden.
Die salic nomen u ghereet.
Dalrebeste corenlant, dat men weet,
1785[regelnummer]
Dat es dat hete Libia.
Amons lant dat es daerna,
Dats tallen tiden sonder reghen.
Egyptenlant dat es daerjeghen,
Dat Nilus doet wesen rike.
1790[regelnummer]
Cartago thovet van Affrike
Stont met groten torren daer.
Athenen stont daernaer,
Twijste volc van eerderike.
Roma stont daer hoverdelike,
| |
[pagina 277]
| |
1795[regelnummer]
Spanien was daer ghevisiert
Met Ercules palen verchiert.
Saba die stont daer ooc,
Daermen vint dien wirooc.
Dat ridderscep van Vrancrike
1800[regelnummer]
Es die blome van al eertrike;
Goet wijn so es in Campanien;
Dul sijn si van Baertanien,
Want hets tghelove van hem somen
Dattie coninc Artur sal weder comen.
1805[regelnummer]
Condich so es die Noorman,aant.
Die lnghelsce wel smeken can,
Alre vrecste sijn de Lombaerde,
Die Duutsce wreet metten swaerde,
Die van Bolonien hebben den prijs,aant.
1810[regelnummer]
Dat si sijn van loien wijs.
Apelles screef up Daris graf
Met guldinen litteren, daer hi af
Meneghe marc hadde te lone:
‘Daris die wilen drouch die crone
1815[regelnummer]
Bede van Percen ende van Meden
Es begraven teser steden,
Dies conincs Arsamus sone.
Dese coninc was die gone,
Dien Alexander ghenendelike
1820[regelnummer]
Afwan sijn conincrike.’
Ooc screef hi mede sonder waen,
Hoe langhe die werelt hadde ghestaen
Eer Alexander crone drouch;
Dat was wijsheiden ghenouch.
1825[regelnummer]
Neghenenviertich hondert iaer
Tweeendertich min, dats waer,
Hadde die werelt ghestaen,
Eer hi crone hadde ontfaen.
Binnen dien dat Apelles screef
1830[regelnummer]
Dat wonder, daer hi over dreefaant.
Langher wile, dan ic weet,
| |
[pagina 278]
| |
Ontboot Alexander ghereet
Tote hem die soudeniere
Ende hi gaf na siere maniere
1835[regelnummer]
Bede selver ende gout
Ende rijcheit menechfout
Ga naar margenoot+Ende hiet dien lieden dat si plaghen
Haers ghemaex, want hi daghen
Woude aldaer met siere scare,
1840[regelnummer]
Tote dat Daris begraven ware.
Doe die liede ledich laghen
Ende haers ghemaex plaghen
Quam niemare in dat here,
Dattie coninc hadde ghere
1845[regelnummer]
Te kerene te lande waert.
Doe gherede tfolc sine vaert,
Entie coninc, die hier af al
Niet en wiste, hoorde tghescal,
Ende hi vraechde, wat daer ware.
1850[regelnummer]
Doe hi wiste die niemare,
Was hi drouve ende riep sciere
Tote hem die soudeniere
Entie ridders ende die baroene.
Hi sprac ‘hier es menech deghen coene,
1855[regelnummer]
Dies hem te rechte scamen soude
Dat hi te lande keren woude.
Dien rechten here hebdi verdreven:
Cnechte, die hem namen dleven,
Sulwise heren laten bliven?
1860[regelnummer]
So slachten wi dien keytiven.
Gi hebt Percen ende Ermenije
Ghedwonghen ende ooc Surije
Fenicen ende ooc Media
Capadocien ende ooc Lidia
1865[regelnummer]
Parten ende Ciliciene
Ende daertoe meneghe borch siene.
Ghi hebt dorcropen menech gat
Ende ghewonnen meneghe stat
Ende meneghen berch overgheclommen
1870[regelnummer]
Ende menech water overgheswommen.
| |
[pagina 279]
| |
Wi moghen in vier daghen varen
Daer Bessus niet en mach ontfaren
Ga naar margenoot+No ontcrupen, no ontvlien.
En laet u de scande niet ghescien
1875[regelnummer]
Dat Bessus nu crone draghet,
Ende ghi Darise hebt versaghet.’
Doe waren sijs saen beraden
Dat si sinen wille daden
Ende ooc riepsijt al overluut.
1880[regelnummer]
Die sevende bouc gaet hier uut.
|
|