Heimelijkheid der heimelijkheden
(1917)–Jacob van Maerlant– Auteursrecht onbekendII.Die dan ghevet wel sijn goet,Ga naar margenoot+
Alst tijt es ende het noot doet,Ga naar voetnoot98-99
Daert besteet es metter ere,
100[regelnummer]
Sekerlike, dats een lantshere,
Die hem selven ende den sinen
Milde es: dat doet hi scinen.
Sine macht sal menichvouden,aant.
Ende sine ghebode salmen houden.
105[regelnummer]
Dese es milde ende ghemateGa naar margenoot+Ga naar voetnoot105-106
Hem ende sinen ondersate;
Maer die sire liede goedaant.
Ende dat sine onwiselike verdoet,Ga naar margenoot+aant.
Ende onwaerden lieden ghevet,
110[regelnummer]
Ende sulken dies ghene noot hevet,aant.
Dien vergaetet te sire scande,Ga naar voetnoot111-114
Die es verdervere van sinen lande,Ga naar margenoot+
Dul milde, want hi niet vorsiet
Sijns lants ende sijn verdriet.
115[regelnummer]
Vrecheit es oec ene nameGa naar voetnoot115-116aant.
Den landshere sere onbequame;
Landshere dul milde dan of vrec
Vallet inder scanden strec.
So moet die lands here dan
120[regelnummer]
Kiesen enen goeden man,
Dien hi ghetrouwe kent ende goed,Ga naar voetnoot121-126
| |
[pagina 120]
| |
Ende hem bevelen, dat hi hem behoed
Den orbare van sinen lande,
Ende settent al in sine hande,
125[regelnummer]
Sine rente ende sijn upval,aant.
Ende des landscaps welvaren al.
Negheen landshere sal medeGa naar margenoot+
Hogher sine moghenthedeGa naar voetnoot128
Met neghenen coste verladen,
130[regelnummer]
Dan hem sijn land mach staen in staden:
Want wie soot doet, hi moet tehand
Bederven selve ende al sijn land.
Vreckeit ende dullike verteren
Moet hi bede van hem verweren:
135[regelnummer]
So mach hi die miltheit bejaghen,
Ende der mede in sinen daghen
Sijn lant setten in sulken state,
Dat langhe blivet in hovescer mate;Ga naar voetnoot138
Ende dit mach els ghevallen niet,
140[regelnummer]
Dan hem een landshere dus vorsiet,aant.
Dat hi af trecke sine handeGa naar margenoot+
Vander liede goet van den lande,
Ende hise niet so sere bescatte,
Dat sine vlouken om datte.
145[regelnummer]
Hier omme ghewaghet desGa naar margenoot+
Die grote wise Hermogenes,
Dat dit die hogheste edelheit siGa naar voetnoot147-148
Entie gherechtste wet der bi,
Ende daer toe een hoghe tekin mede
150[regelnummer]
In prensen herte, in prensen zede,
Van doechden, van hoghen moede,
Dats dat hem een lanthere hoede,
Dat hi sine ondersaten
Niene bescatte buter maten.
| |
[pagina 121]
| |
155[regelnummer]
Wat was die redene entie dinc,Ga naar voetnoot155-156
Daer der Siten rike omme teghinc?
Entrouwen, dat die heren dreven
Meer costs dan die rente mochte gheven;
Ende alse die renten waren verdaen,
160[regelnummer]
Staken die heren die handen saenaant.
Ander ondersaten goet,
Ende doe worden si in sulken moet,
Dat sire omme riepen wrake
An Gode, om sulke sake,
165[regelnummer]
Ende volc up hem ghejaghet,
Diese omsloeghen so om dat,
Dat men hare namen vergat.
Hier omme radic elken here,Ga naar margenoot+
170[regelnummer]
Dat hi te dompelike niene vertere,
Ende hi sulke miltheit kiese,
Dat hi sijn gheven niene verliese.
Wille hi van ghevene maken vrient,
Gheve, die trouwelike heeft ghedient.
175[regelnummer]
Gherne vergheven moet hi leren,Ga naar voetnoot175
Ende eren, die waerdich sijn der eren;
Eenvoudighen lieden staen in staden,
Ende onnoselen sal hi beraden,Ga naar margenoot+
Ende andwarden als menne groet,aant.
180[regelnummer]
Ende emmer hebben die tonghe behoet.
|
|