Hemelsch nachtegaelken oft gheestelijcke liedekens, om deught met vreught te beoeffenen
(1644)–Joannes de Lixbona–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Gheluckich is den mensch, hoe vvel &c.1.
ALs van liefde ghewont
De ziel haer gaet in keeren
| |
[pagina 201]
| |
In 't diepste vanden gront,
Daer Godt sijn Bruyt comt leeren,
Van alles onbelet,
In haer selfs ooghen cleyn,
Met niet, dat is, besmet;
Maer simpel heel, en reyn.
2.
'T lichaem sy dan vergeet,
En alle werck van buyten.
Een weet alleen sy weet,
Dat is, geringh te sluyten
Deuren en vensters al:
Om soo het soet accoort
En lieffelijck gheschal
Te hooren van Godts woort.
| |
[pagina 202]
| |
3.
De krachten sy ghebiet
Van inwaerts haer te trecken:
Om dat sy claer lijck siet,
Dat dees haer meest ontwecken
Wt d'over-soete rust,
Die sy daer wordt ghewaer,
Naer alder herten lust,
Haers Liefs in-lichten claer.
4.
Dus d'ooghen sy verblint,
En nauw stopt sy haer ooren:
Om dus den gheen sy mint
Beter, te moghen hooren.
Sy stilt oock het ghedacht:
| |
[pagina 203]
| |
Sy hout haer, of-se sliep:
T'ont-valt in dese nacht
Al, wat dat Godt oyt schiep.
5.
In dit vremt over-landt
Is sonder werck en weten
'T vernuft en het verstandt;
Maer alleen is beseten
Met liefden over-groot
Den Godt-formighen wil,
Die werckt van alles bloot
In dit aenschouwen stil.
6.
Hier climt die ziele op
Met Moyses inde wolcken,
| |
[pagina 204]
| |
Tot op het hooghste sop
Des berghs uyt alle volcken.
Alwaer sy niet en siet:
Want duyster ist al-om;
Nochtans rust s'in gheniet
Van haeren Bruydegom.
7.
Godt neemt in haer vermaeck,
En sy aen d'ander sijde
(O wonderbaere saeck)
Wordt soo ter die'er tijde
In hem over-ghevoert
Vry van voorleden druck;
Daer sy stil, onberoert
Ghevoelt haer Minnaers tuck.
| |
[pagina 205]
| |
8.
In dees ontfanckbaerheyt,
Met d'eenich Een becommert,
Den gheest hem wijt uyt-spreyn,
Die daer wordt overlommert.
'T is dach, en het is nacht:
'Tis duyster, en 't is claer
'T gaet boven 's mensch ghedacht,
'T gheen sy hier wordt ghewaer.
9.
Sy staet in 't minne-rijck
Vry, van haers selfs ontslaeghen:
Met Godts wil gansch ghelijck:
Van niet weet sy te claeghen.
In als behoudt sy't velt,
| |
[pagina 206]
| |
En cloeck de over-handt.
Natuer is met ghewelt
Verdreven uyt haer landt.
FINIS. |
|