Hemelsch nachtegaelken oft gheestelijcke liedekens, om deught met vreught te beoeffenen

[p. 198]

Liedeken, op wat maniere de vereenighe van de ziele met Godt gheschiedt;

Op de wijse: Claer fonteyne, die altijdt vloeyt &c.

1.

DE ziel en heeft noyt datse wilt,
Tot dat sy is in Godt ghestilt:
Sy sucht, sy queelt: s'en kan niet ghenesen:
Sy moet in Godt, en Godt in haer wesen.

2.

Godt en de ziel die zijn wel twee;

Maer 't is, ghelijck als inde zee
Een druppel waters wordt ontbonden:
Soo wordt een ziel in Godt verslonden

3.

Twee vlammen maecken maer een licht,

[p. 199]

 

Twee ooghen maecken een ghesicht.

 

Als Paulus was in Godt verheven,

 

Met Christus had hy 't selve leven.

 

5.

 

Een ziele had, ghelijck sy plocht,

 

Haer in haer-selven eens ghesocht;

 

Maer sy vont Godt in haer ghetoghen.

 

O Heer, hoe wel was sy bedroghen?

 

6.

 

Het is bynaer sulck een manier,

 

Ghelijck de kole krijght in 't vier:

 

Het is al vier, dat ghy kont raecken.

 

Soo ist al dat de ziel can smaecken.

 

7.

 

Dan ist dat d'edel ziele siet,

[p. 200]

 

Hoe godt haer eyghen beelt verniet

 

Als Godt en ziel eens t'samen hem speelden;

 

De ziel verloos! hy wont haer beelden.

 

8.

 

Godt neemt de ziele daer al af,

 

Dat hy haer in haer schepsel gaf.

 

Sy is; s'en is; hoe sal 'k uyt-legghen?

 

Die Godt bemint, weet wat wy segghen.

FINIS.