Hemelsch nachtegaelken oft gheestelijcke liedekens, om deught met vreught te beoeffenen

[p. 167]

Liedeken, vvaer in de ziele vvenscht met de Godtlijcke liefde noch meer ontsteken te zijn;

Op de wijse: Moet ick noch langher &c. ghelijck boven fol. 145. Van Sulamitinne.

1.

WIlt toch, o Heer, mijn herte raecken
Met uwe pijlen van 't minne-vier:
Op dat het in uw liefd' mach blaecken.
Doet het eens smilten hier in playsier.
Ist dat ick derven noch uw' liefde moet:
Soo sal ick sterven: want 't is liefde soet,
Die ons leven doet.

2.

De liefde eel uyt u gheboren

Hier boven in des hemels throon,
Laet-se my erven, Godt uytvercoren,

[p. 168]

 

Dat ick mach singhen den minnen-toon.

 

Lof-weerde liefde, Coninghin der deught,

 

Dat ghy gheriefde my van uwe vreught,

 

Soo waer ick verheught.

 

3.

 

Gheen schoonder pandt isser ghevonden

 

In Hemel, Aerde, in Godt oft mensch.

 

Daerom ick nu, en t'allen stonden

 

Altoys begheerich om liefde wensch.

 

Kost ick u stelen, liefde soet van naem;

 

Al sou ick 't bequelen, 't waer my aenghenaem,

 

Alst van liefde quaem.

 

4.

 

O Heer, mijn uyterste begeiren

 

Is, om met u vereent te zijn.

[p. 169]

 

Dat doet my vleesch en bloet verteiren:

 

Ick roep tot u om medecijn.

 

Ghy kunt wel, Heere, doen mijn smert vergaen:

 

Wilt my maer leeren, in uw' liefde staen;

 

En het is ghedaen.

 

5.

 

Och waer mijn ziele toch, ont-bonden

 

Van dit swaer sterffelijck lichaem,

 

Volcomentlijck in Godt verslonden

 

Als zijn de Heylighen lof-saem!

 

Dan sou ick in liefde triumpheren soet

 

Vrijelijck domineren in 't hooghste goet.

 

Daer de liefde vloet.

FINIS.